Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Dziecko w świecie wirtualnym - szanse i zagrożenia

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 5461 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Dziecko, żyjące w świecie wirtualnym należy rozumieć, jako dziecko przebywające w świecie nierzeczywistym, potencjalnym świecie cechującym się doskonałością i siłą przyciągania.
Świat taki tworzą wytwory, powstające na podstawie ludzkiej wyobraźni, przy użyciu zaawansowanych technologii komputerowych. Dostęp do tego świata umożliwia telewizja, gry komputerowe czy Internet. Kontakt dziecka ze światem wirtualnym stwarza niewątpliwie nowe możliwości rozwojowe, choć jednocześnie niesie pewne zagrożenia. Należy zatem rozważyć wartości rozwijające i zagrożenia, jakie niosą poszczególne rodzaje środków, umożliwiających dostęp do wirtualnego świata.



TELEWIZJA I DZIECKO

Współczesne dzieci mają ułatwiony kontakt z telewizją. Spędzają przed telewizorem bardzo dużo czasu. W ciągu dnia nie tylko oglądają programy telewizyjne, ale często przebywają w obszarze oglądania. Wówczas mogą robić coś innego, np. rysować i kierować od czasu do czasu wzrok na ekran telewizora.
Większość dzieci ma swoje ulubione programy telewizyjne tj. bajki, filmy animowane, filmy aktorskie, teleturnieje, programy typu realisty show.
Dziecięcy świat, proponowany przez telewizję zapełnia się bohaterami nadzwyczajnymi, tzn. lepszymi od zwykłych. Jest on ładniejszy, łatwiejszy do ogarnięcia, bo przedstawiany z jakiegoś wybranego punktu widzenia, spełniający oczekiwania widza (historie zwykle dobrze się kończą), łatwy do porzucenia (wystarczy odejść od ekranu lub wyłączyć telewizor).
Zdaniem wielu badaczy telewizja spełnia kilka podstawowych funkcji wobec widza tj. przekazywanie informacji, wychowywanie, rozwijanie, kompensowanie i dostarczanie okazji do zabawy.
Dzieci traktują telewizję, jako atrakcyjne źródło informacji; telewizja podaje je w ciekawy sposób, często bardziej pociągający od tego, którego używają rodzice czy nauczyciele.
Telewizja dostarcza także wzorów postępowania w różnych sytuacjach. Bohaterowie programów telewizyjnych mogą pełnić rolę modeli, przez które przekazywane są aprobowane społeczne wzorce zachowań. Ponadto oglądanie telewizji, będąc powszechną formą spędzania wspólnego czasu, staje się podstawą do nawiązywania i utrzymywania kontaktów z rówieśnikami: dzieci rozmawiają nt. oglądanych programów, treści programów wykorzystują w zabawach. Dla dorosłego oglądanie programów telewizyjnych razem z dzieckiem, może stać się okazją do budowania więzi emocjonalnej i intelektualnej.
Wiele mówi się o tym, że w telewizji nie brakuje też programów, zawierających sceny pełne przemocy, brutalności i agresji, które stanowią zagrożenie dla dziecka o nieukształtowanym jeszcze systemie wartości.
Niebagatelną rolę odgrywa wspólne oglądanie programów i prowadzenie rozmów na ten temat z dzieckiem, wskazując mu przyjęte w naszym społeczeństwie normy zachowań.
Telewizja wpływa także na powstawanie i rozwój zainteresowań dzieci. Ma także znaczenie rozwijające dla ich procesów poznawczych, tj.: percepcja, uwaga, pamięć, rozumienie. Sprzyja rozwojowi strategii skupienia uwagi, nie tylko u dzieci prawidłowo rozwijających się, ale również u dzieci nadpobudliwych psychoruchowo.
Telewizja spełnia też funkcję kompensacyjną, czyli wyrównującą braki, np. dostępu do różnych instytucji kulturalnych, tj.: teatr, filharmonia.
Aby jednak telewizja mogła odgrywać pozytywną rolę w życiu dziecka, jego kontakty z telewizją muszą być w sposób przemyślany zorganizowane.
Dziecko nie powinno być od telewizji uzależnione. Zagrożenie, jakie niesie oglądanie telewizji przez dzieci w wieku przedszkolnym, dotyczy przede wszystkim braku odróżniania rzeczywistości od fikcji oraz emitowanie treści, niezgodnych z przyjętym systemem prospołecznych norm i wartości.
Tak więc telewizja może spełniać pozytywne funkcje wobec dziecka, jednakże muszą być spełnione pewne warunki.
Przede wszystkim program musi być dostosowany do możliwości rozwojowych dziecka. Oglądanie telewizji musi być traktowane jako jedna z wielu, a nie jedyna forma aktywności dziecka. Czas oglądania telewizji musi być w racjonalny sposób organizowany przez wychowawców dziecka. Oglądanie programów telewizyjnych musi być traktowane przez dorosłego, jako okazja do wspólnego spędzenia czasu z dzieckiem i do rozmowy z nim, po obejrzeniu programu.

ŚWIAT GIER KOMPUTEROWYCH

Gry komputerowe zajmują szczególne miejsce w świecie mediów. Sześciolatki lubią spędzać czas przy komputerze, choć preferują również kontakty
z kolegami i rodzeństwem. Według przeprowadzonych badań, dla 1/3 dzieci komputer jest najbardziej atrakcyjnym towarzyszem zabaw. Zaspokaja potrzeby poznawcze, społeczne, zastępując „żywych” towarzyszy zabawy, a także pozwala być zajętym, co zgodne jest z oczekiwaniami rodziców.
Gry komputerowe mają wiele zalet. Ułatwiają przyswajanie i przetwarzanie informacji zgodnie z zasadą: bawiąc-uczyć. Mogą być przydatne w usprawnianiu umiejętności rozwiązywania problemów, kształtowania umiejętności podejmowania decyzji; sprzyjają rozwojowi procesów poznawczych, zwłaszcza spostrzegania i uwagi; wzmacniają poczucie własnej wartości, przynoszą pozytywne przeżycia związane z wygraną.
Należy jednak także zdawać sobie sprawę z zagrożeń, jakie niosą gry komputerowe dla dziecka. Przede wszystkim prowadzą do ograniczenia kontaktów społecznych i zachęcają do pozostawiania jedynie w kontakcie z komputerem. Ponadto zachęcają do uczestniczenia w aktach przemocy, prezentowania zachowań społecznych.
Gry prowadzić mogą do oderwania się dziecka od rzeczywistości i pozostawiania w świecie iluzji. Często dzieci zauważają u siebie negatywne skutki długiego korzystania z komputera, tj. uczucie zmęczenia, znużenia, bólu głowy.
Gry komputerowe tak bardzo się rozwinęły, że wyróżniamy pięć typów gier:
przygodowe, akcji, zręcznościowe, symulacyjne oraz edukacyjne.
Gry przygodowe oparte są na schemacie podróży, w której trzeba pokonywać przeszkody, unikać niebezpieczeństw i szukać skarbów. Gry te pełne są zagadek, łamigłówek, pułapek, ale nie promują zachowań agresywnych, przemocy. Służą rozwijaniu myślenia. Z kolei gry akcji, oparte również na podróży z przeszkodami, wprowadzają przemoc. Grający pokonuje przeszkody siłą, używając broni. Gry zręcznościowe oparte są na schemacie labiryntu: gracz dąży do wydostania się z labiryntu, unikając pułapek, likwidując potwory i ratując sympatycznych bohaterów. Gry te rozwijają przede wszystkim refleks. W grach symulacyjnych grający porusza się w udawanej rzeczywistości, pełniąc różne role, np. kierowcy samochodu. Gry tego rodzaju mogą rozwijać wyobraźnię. Gry edukacyjne mają na celu pogłębianie wiedzy; opierają się na przypominaniu, kojarzeniu, przetwarzaniu informacji.
Pamiętając o zarówno negatywnym, jak i pozytywnym wpływie gier komputerowych na rozwój dziecka, należałoby przede wszystkim nie zabraniać tego rodzaju zabaw dzieciom. Należy pamiętać, iż gra komputerowa jest jednym z elementów wspólnej kultury, której użytkownikiem jest i będzie dziecko.



Opracowała: mgr Elżbieta Sima

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie