Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Teoretyczne podstawy pracy korekcyjno- wyrównawczej

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 4457 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Praca korekcyjno – wyrównawcza to połączenie terapii pedagogicznej i psychologicznej, która zmierza do spowodowania określonych pozytywnych zmian w zakresie sfery poznawczej i emocjonalno – motywacyjnej oraz w strukturze wiedzy i umiejętności dziecka. Jej celem jest „(...) wyrównywanie niedoborów rozwojowych oraz braków w wiadomościach na tyle, aby zapewnić dziecku prawidłowe funkcjonowanie w warunkach szkolnych”. (E.Gruszczyk, D.Kołodziej 1980, s.48).

TEORETYCZNE PODSTAWY PRACY KOREKCYJNO – WYCHOWAWCZEJ.


Podmiotem terapii pedagogicznej jest nauczyciel terapeuta, wyposażony w odpowiednią wiedzę i umiejętności oraz posiadający predyspozycje potrzebne w tego rodzaju pracy. Podmiotem terapii powinno być też dziecko, ponieważ jego aktywność w procesie przezwyciężania trudności jest niezbędnym warunkiem efektywności podejmowanych działań.

Ten ścisły układ interpersonalny dorosły – dziecko, jakie ma miejsce w pracy korekcyjno – wyrównawczej podlegać powinien określonym zasadom. Dopiero ich przestrzeganie jest gwarantem prawdopodobieństwa sukcesu.

Jedną z nich jest zasada stawiania zadań i wymagań na miarę sfery najbliższego rozwoju. Chodzi w niej o taką organizację zajęć oraz dobór zadań, by dziecko od aktualnych możliwości poznawczych i wykonawczych mogło stopniowo przechodzić na coraz wyższy poziom bez obciążeń i frustracji.

Równie istotną zasadą, którą powinien przestrzegać terapeuta jest zasada pełnej opieki wychowawczej i współpracy z dorosłymi zajmującymi się dzieckiem, na co dzień.

Skuteczność pracy korekcyjno – wyrównawczej będzie optymalna jednak dopiero wówczas, gdy nie pominie się zasady pełnej akceptacji dziecka i dobrego z nim kontaktu. Tylko w warunkach gdzie istnieje autentyczny, pozytywny związek emocjonalny pomiędzy dorosłym i dzieckiem będzie ono skłonne realizować określone zadania na granicy swojej wydolności.

Z powyższych treści wynika, iż uwzględnienie każdej z wymienionych zasad w pracy korekcyjno – wyrównawczej rzutuje na jej prawidłowy przebieg i podnosi jej efektywność.

W pracy tej istotne jest także, aby wszelkie doświadczenia dziecka opierały się na prostych mechanizmach. Możliwe jest to przy wykorzystaniu określonych metod. Zwykle dorosły prowadząc zajęcia korekcyjno – wyrównawcze wypracowuje swoją własną metodę, która w sposób harmonijny łączy się z jego osobowością. Dobrze jest jednak, gdy wplata w nią elementy metod opracowanych przez innych. Muszą one być dla dziecka atrakcyjne i maksymalnie je angażować.

Niewątpliwie do takich metod należą metody czynnościowe. Są one doskonale dostosowane do właściwości psychicznych dziecka w wieku szkolnym. Umożliwiają w sposób bezkolizyjny przechodzenie od niższych do wyższych poziomów myślenia. W naturalny sposób wyzwalają aktywność dziecka, skłaniają go do poszukiwania rozwiązań, podtrzymują jego zainteresowanie i ułatwiają koncentrację uwagi.

Ogromnie angażującą metodą jest naprzemienne układanie i rozwiązywanie zadań przez dorosłego i dziecko. Kształtuje ona jego odporność emocjonalną wymuszając jednocześnie rozumne zachowanie. Metoda ta stanowi także możliwość ciągłego diagnozowania zachowań do sfery jego najbliższego rozwoju.

Atrakcyjne i pożyteczne bywa włączenie do zajęć korekcyjno – wyrównawczych gier i zabaw. Pozwalają one dziecku na gromadzenie różnego typu doświadczeń logicznych, odkrywanie matematycznych prawidłowości i ćwiczenia sprawności rachunkowych.

Wykorzystanie każdej z tych metod w pewnym stopniu uwarunkowane jest określoną formą organizacyjną tego typu zajęć. Zwykle prace korekcyjno – wyrównawcze prowadzi się w formie indywidualnej lub zespołowej.

Indywidualna praca korekcyjno – wyrównawcza stanowi najbardziej korzystną formę pomocy dziecku, dlatego też stosuje się ją zwykle w przypadkach, gdy niedobory rozwojowe są bardzo duże.

Zespołowa praca korekcyjno – wyrównawcza prowadzona jest w sytuacji, gdy dysharmonie rozwojowe dzieci nie są zbyt duże a celem naszym jest przede wszystkim podniesienie poziomu wiadomości i umiejętności.

Dokładna analiza teoretycznych podstaw pracy korekcyjno – wyrównawczych ułatwia właściwą jej organizację. Pozwala też na bardziej świadome i z większym wyczuciem dokonywanie wyboru metod pracy oraz przestrzeganie zasad, które warunkują skuteczność działań.


                                                                       Agata Adamaszek 

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie