Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Zaburzenia w rozwoju społecznym dziecka

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 19503 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Rozwój społeczny to nie tylko ciąg zmian zachodzących w psychice dziecka. Nale­ży określić, od czego zależy ten rozwój, jakim wpływom podlega, jakie zjawiska i procesy zachodzące w otoczeniu dziecka są przyczyną składających się na niego zmian osobowo­ściowych.

Każde dziecko w trakcie rozwoju społecznego przejawia wiele form zachowania, które można uznać za aspołeczne. „Zaburzenia to wady rozwojowe, poważne wahania tempa i rytmu procesu rozwojowego dzieci”[W. Okoń 1996]:329]. W rzeczywistości zachowania te mają ogromne znaczenie w procesie uspołecznienia. Zaburzenia te są spowodowane przede wszystkim przez nieprawidłowe oddziaływania środowiska wychowawczego, rodzinę, przedszkole. Rodzina może być najwcześniejszym źródłem negatywnych doświadczeń dziecka zarówno uczuciowych, jak i społecznych.
Gdy dziecko wychowuje się w atmosferze niepokoju, kłótni, oziębłości uczuciowej, a nawet wzajemnych niechęci lub nienawiści między członkami rodziny, gdy staje się przedmiotem przetargów dorosłych, jego równowaga emocjonalna zostaje zakłócona, a dominującym uczuciem jest niepewność, zagrożenie, zatrwożenie. Obserwujemy wielokrotnie dzieci spragnione bliskich kontaktów z dorosłymi lub z dzieckiem. Potrzebę uczucia objawiają one przez nadmierną „przylepność”, ciągłe zwracanie na siebie uwagi przez zachowanie infantylne, stałe szukanie pomocy w sytuacjach kiedy wymagamy od nich samodzielności. Dzieci te zazwyczaj są pogodne, beztroskie, nie mają poczucia obowiązku, potrzeby ucze­nia się. W szkole zachowują się jak w przedszkolu, w czasie lekcji chcą się bawić, nie podporządkowują się rygorom i wymaganiom, chcą robić to, na co mają ochotę w danej chwili, a nie to, czego się od nich wymaga. Takie zachowanie powoduje, że dziecko nie korzysta w pełni z zajęć. Naturalnym skutkiem poza konsekwencjami w postaci uwag, są braki i opóźnienia w nabywaniu wiadomości i umiejętności. Niewłaściwa atmosfera w domu i niekorzystne cechy osobowości rodziców mogą stać się przyczyną nieśmiałości, lękliwości
i zahamowania. Dziecko unika lub ogranicza kontakty z innymi dziećmi, czując się stale zagrożone i trzeba długoletniego czasu, aby tę nieufność przezwyciężyć.
Zaburzenia emocjonalne, a tym samym nieprawidłowe zachowanie się dziecka mogą być wywołane nieprawidłowym procesem wychowawczym. Najczęściej spotykamy w rodzinach wychowanie niekonsekwentne. Wychowanie to, mające swe źródło w sprzecz­nym postępowaniu każdego
z rodziców, wprowadza dziecko w stan niepewności, nigdy nie wie ono jak będzie oceniane i jak właściwie należy postępować. Stopniowo uczy się takich form zachowania, które pozwalają mu na lawirowanie pomiędzy rodzicami i wygrywanie każdej sytuacji na swoją korzyść. Ten tak niekiedy pozytywnie oceniany „spryt życiowy” jest sygnałem nieprawidłowego kształtowania się osobowości dziecka. Nierzad­ko niekonsekwencja wychowawcza dorosłych doprowadza do tego, że dziecko staje się osobą decydującą w rodzinie.
Przy bezradności wychowawczej rodziców i ich rezygnacji dochodzi do wychowa­nia nadmiernie liberalnego, które „charakteryzuje stosunkowo słabe nasilenie błędów i mniejszy ich zakres. Całokształt życia dziecka jest ustawiony w zasadzie prawidłowo”[H. Spionek 1981]:56] Dzieci wychowywane w tym systemie nie są zdolne do podporządkowania się regułom panującym w określonej grupie społecznej. Stwarza to sytuacje dla dziecka trudne, konfliktowe, w których zdane jest na własne siły nie znajdując oparcia w biernych i chwiejnych rodzicach. Wywołuje to szereg nieprawidłowych zachowań (opór, bunt, agresja), których przyczyną jest lęk, nieufność i brak poczucia bezpieczeństwa. Gdy liberalizm rodziców jest wynikiem ich wygodnictwa, obojętności i oziębłości uczuciowej, wówczas może on doprowadzić do poważnych zaburzeń emocjonalnych i trudności
w przystosowaniu się do wymagań otoczenia, które odbiera jako skierowane przeciwko niemu. Dzieci te stają się zamknięte w sobie, nieufne, przybierają postawy obronne, a czasami nawet atakują. W wielu przypadkach obserwujemy wycofanie się z kontaktów z dorosłymi, czy z rówieśnikami, samotnictwo, obniżenie aktywności i smutek.
Trzecim wadliwym rodzajem procesu wychowawczego jest wychowanie rygorystyczne. ,,Bywa spowodowane postawą nadmiernej koncentracji na dziecku, połączonej z dużymi wymaganiami egzekwowanymi w sposób bezwzględny, a przy agresywnych cechach osobowości – w sposób nawet brutalny”.[H. Nartowska 1980]:134] Są dzieci, które podporządkowują się całkowicie temu systemowi – zatracają spontaniczność i indywidualność działania, stają się bierne, bez inicjatywy, nierzadko zahamowane
i oczekujące, by ktoś nimi pokierował , inne natomiast, znalazłszy się poza zasięgiem wpływu rodziców gwałtownie wyładowują nagromadzoną
i hamowaną w domu energię. Stają się niesforne, niepodporządkowanie, często przekorne, gdyż chcą wypróbować własne siły i możliwości. Nie liczą się z niczym, nabierają poczucia bezkarności. Wobec rówieśników stosują rygorystyczne metody działania, które zaobserwowały w domu, chcąc ich podporządkować swojej woli, bywają agresywne, a nawet bezwzględne. Jeżeli rygorystyczne wychowanie łączy się z brakiem uczuć ze strony rodziców, oziębłością wytwarza się w dziecku silnie zakorzeniona postawa lękowa. Zachowanie dzieci charakteryzuje się zahamowaniem, nieśmiałością, ciągłym napięciem emocjonalnym i nieumiejętnością nawiązywania kontaktów związanych z obawą, że nie spełni oczekiwań, że zostanie skrytykowane lub ukarane.
Najczęściej spotykanym zaburzeniem procesów nerwowych jest nadpobudliwość. Nadpobudliwość ujawnia się również w sferze emocjonalnej. Reakcje uczuciowe są gwałtowne i niewspółmierne do bodźców. Dzieci nadpobudliwe są impulsywne, łatwo wpadają w złość, bywają wtedy agresywne lub obrażają się. Pozytywne uczucia tj. radość
i uczucie sympatii, zaciekawienia, również uzewnętrzniane są w sposób gwałtowny i hałaśliwy.
Zachowanie dzieci zahamowanych jest przeciwieństwem zachowania się dzieci nadpobudliwych. Nadmierne spokojne, nieśmiałe lękliwe, unikają silniejszych bodźców i wycofują się z kontaktów społecznych, wykazują brak samodzielności i zaradności. Najczęściej zahamowanie jest rezultatem wadliwego wychowania, a przede wszystkim postaw rodzicielskich. Ważnym zadaniem jest  stopniowe włączanie tych dzieci w życie grupy, tak   aby ich kontakty z rówieśnikami były możliwie pozytywne. Dzieci zahamowane są często zdolne i twórcze, chociaż robią ,,złe wrażenie”.  Ich nadmierna wrażliwość może być bazą do wykształcenia pozytywnych cech osobowości – o ile tylko prawidłowo pokierujemy ich wychowaniem, wzmocnimy odporność psychiczną i przekonamy, że świat nie jest ,,straszny”. Prowadzone z dziećmi działania wyrównawcze nie od razu dadzą oczekiwane wyniki. Nie rezygnujemy z nich jednak, licząc na to, że ,,dziecko z tego samo wyrośnie”. Im wcześniej zapewnimy dziecku wykazującemu zaburzenia rozwojowe właściwą terapię wychowawczą – tym skuteczniejsze będą nasze zabiegi – tym łatwiej uzyskamy poprawę. ,,Trudno sobie wyobrazić wychowanie bez określonych, stałych oddziaływań rodzicielskich, stosowania metod, których celem jest realizacja ideału wychowawczego, ukształtowania prospołecznych zachowań u dziecka czy wdrażanie go do wykonania powierzonych zadań”[D. Borecka – Biernat 1992]:125].
Bożena Pawluś

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie