Scenariusz został opracowany kilka lat temu i zaprezentowany przez uczniów klasy trzeciej szkoły podstawowej podczas obchodów Dnia Ziemi. Zawiera treści dotyczące środowiska lasu, rzeki, łąki oraz zachowań zapobiegających degradacji przyrody.
SEN EKOLUDKA
(Na scenie sztuczne drzewka. Słychać muzykę wprowadzającą smutny nastrój. Na scenę wchodzi Ekoludek – dziecko w zielonym stroju. Jest smutny, zmęczony.)
EKOLUDEK:
Odwiedziłem wiele miejsc na Ziemi. Jestem zmęczony i zasmucony tym, co zobaczyłem. Były tam cierpiące zwierzęta, zniszczone rośliny, zatruta woda i powietrze. To bardzo smutne, że przyroda tak cierpi.
(Siada pod drzewem, zamyka oczy.)
Muszę odpocząć. Chciałbym choć przez chwilę znaleźć się w takim miejscu, gdzie zwierzęta i rośliny są szczęśliwe.
(Zasypia.)
(Słychać głos Ziemi na tle muzyki relaksacyjnej w połączeniu z odgłosami przyrody – kaseta magnetofonowa „Śpiew słowika”, Point Music)
ZIEMIA:
Ekoludku! Ekoludku! To ja – Ziemia! Wiem, że jesteś bardzo zasmucony tym, co zobaczyłeś. Postaram się sprawić, aby twój sen był piękny. Zabiorę cię tam, gdzie zwierzęta czują się bezpiecznie. Jest tam pięknie, cicho i czysto.
(Słychać odgłosy lasu. Na scenę wbiegają zwierzęta leśne – dzieci w odpowiednich kostiumach, naśladujące zachowania zwierząt.. Są radosne i zadowolone. Ekoludek otwiera oczy, przeciera je dłońmi, patrzy z niedowierzaniem.)
(Słychać odgłos dzięcioła.)
DZIĘCIOŁ:
To ja – dzięcioł.
Jadam korniki z chęcią.
Najtwardszy dziób mam w całym lesie.
Stukot mój echo daleko niesie.
Ten stukot to mój śpiew.
Jestem lekarzem drzew.
(Słychać głos dzika.)
DZIK:
Mówią o mnie – dziki, mówią o mnie – zły.
To dlatego, że mam bardzo ostre kły.
Wszyscy się mnie boją. Smutno mi.
W największym gąszczu spędzam dzień,
a o zmierzchu wychodzę na żer.
Bukwią i żołędziami żywię się,
chętnie ziemniaki, buraki zjem.
(Słychać głos kukułki.)
KUKUŁKA:
To ja w lesie ku – kam, ku – kam.
Smacznych gąsieniczek szu – kam, szu – kam.
Swego gniazda jeszcze nie zbudowałam.
Moje pisklę będzie inna mama chowała.
(Słychać głos wilka.)
WILK:
Wśród drzew szybko przemykam,
na śniadanie chciałbym coś zjeść.
Moja dusza łaknąca pragnie dzisiaj zająca,
lecz wokoło widzę tylko pnie drzew.
Kto pomoże biednemu wilkowi,
który głodny jest dzisiaj jak wilk?
(Słychać głos sowy.)
SOWA:
Ja mam takie oczy jak kot.
Mam miękki i cichutki lot.
W mig posłyszę każdy ruch,
chociaż uszy me pokrywa puch.
Zawsze przed słońcem się chowam,
a poluję w nocy jak to sowa.
(Słychać głos jelenia.)
JELEŃ:
Poznajecie mnie? To ja – jeleń.
Mieszkam w lesie, bo uwielbiam zieleń.
Głowę mą zdobi piękne poroże.
Jest ciężkie. Może mi ktoś pomoże?
Lubię skubać zielone listki i trawki.
Nigdy po nich nie mam czkawki.
Lubię ciszę i spokój w lesie.
Jestem czujny. Słucham, co echo niesie.
(Zwierzęta śpiewają piosenkę „Leśne tajemnice”, muzyka E. Jakubowska, słowa M. Szyszko – Kondej – podkład muzyczny z kasety nr 1 „Z Ekoludkiem w szkole”, kl. III, wyd. Żak)
W lesie pytań śpi tysiące
i pod krzakiem i pod drzewem.
Jak zwierzęta żyją leśne
tak naprawdę dobrze nie wiem.
Co je mrówka na śniadanie?
Z czego robi lis posłanie?
W co się sarna z sarna bawi?
Może ktoś mi to wyjawi.
W dziupli, norze czy pod liściem
ciemny las swój sekret chowa.
Jak zwierzęta żyją leśne
pytam wszystkich wciąż od nowa.
Gdzie się zając zimą kryje?
Czemu dzik pod dębem ryje?
O czym sowa szepcze sowie?
Może ktoś mi to opowie.
Ref.:
Leśne tajemnice pod srebrnym księżycem
i pod słońcem złotym, pogadajmy o tym.
Leśne tajemnice pod srebrnym księżycem
i pod słońcem złotym, pogadajmy o tym,
pogadajmy o tym, pogadajmy o tym …
pogadajmy …
(Słychać odgłosy lasu. Ekoludek podchodzi do zwierząt, wita się z nimi.)
EKOLUDEK:
Nie mogę uwierzyć w to, co zobaczyłem. Myślałem, że już nie ma takich miejsc, gdzie jest zielono, cicho i czysto, a zwierzęta są szczęśliwe. Jak wam się to udało?
SOWA:
W naszym lesie spacerują kochający przyrodę ludzie.
LIS:
Nie wjeżdżają tu samochodami.
WILK:
Nie zostawiają tu śmieci.
ZAJĄC:
Nie hałasują i nie płoszą zwierząt.
SARNA:
Nie zastawiają sideł.
KUKUŁKA:
Nie niszczą mrowisk i ptasich gniazd.
DZIĘCIOŁ:
Nie kaleczą i nie wycinają drzew.
DZIK:
Nie niszczą grzybów dla nich niejadalnych.
SOWA:
Ekoludku, na świecie są jeszcze tacy ludzie, którzy dbają o przyrodę. Są naszymi i twoimi przyjaciółmi.
EKOLUDEK:
Jestem bardzo szczęśliwy. Dawno już nie byłem w takim pięknym miejscu.
(Ekoludek żegna się ze zwierzętami. Siada pod drzewem, zamyka oczy. Zwierzęta schodzą ze sceny.)
(Słychać głos Ziemi na tle muzyki jak poprzednio.)
ZIEMIA:
Ekoludku! Twój sen jeszcze się nie skończył. Teraz zaprowadzę cię w inne cudowne miejsce.
(Słychać odgłos płynącej rzeki. Na scenę wchodzą: Rzeczka, Ważki. Rybki, Kaczki, Żaby, Czapla, Raki, Bocian, Kwiaty, Drzewa – dzieci w odpowiednich kostiumach, naśladujące zachowania postaci. Ekoludek otwiera oczy, przygląda się.)
Dziewczynka Rzeczka w niebieskiej długiej sukni, z lekkim długim szalem w rękach tańczy przy muzyce – utwór muzyczny „Lustro” z kasety nr 4/5, „Z Ekoludkiem w szkole” kl. III, wyd. Żak)
RZECZKA:
Rzeka błękitna płynie,
szumi, pluszcze i wije się.
Czysta, srebrzysta w niej woda.
Ona każdemu sił doda.
Ważka przegląda się w lustrze jej wody,
podziwia zalety swojej urody.
Kłaniają się rzece wszystkie drzewa
i każdy ptak dla niej śpiewa.
WAŻKA:
Ja, mądra ważka, nad wodą
chwalę się swoją urodą.
W lustro wody spoglądam co chwila.
Czy piękniejsza jestem od motyla?
RYBKA:
Jak iskierka jestem szybka.
To nie promyk, to ja – rybka.
Gdy wiatr lekko trzciny ruszy,
listek taflę wody zaprószy,
ja – czujna i płochliwa
umykam i znowu przypływam.
Szybka i zwinna pod wodą gładką
mknę za swych sióstr gromadką.
KACZKA:
Mieszkam nad rzeczką opodal krzaczka.
Uwielbiam wodę jak każda kaczka.
Swoje zwyczaje mam,
chodzę sobie tu i tam.
Lubię piesze wycieczki,
lecz zwykle trzymam się rzeczki.
Taka zwyczajna kaczka,
niektórzy mówią – dziwaczka.
(Na scenie: Rybka, Rak, Bocian, Żaba, Kaczka, Czapla. Prezentują układ taneczny realizując treść piosenki „Taniec nad rzeką”, słowa Małgorzata Skonieczna, podkład muzyczny M. Witek – Kobyliński do piosenki „Tańcowała igła z nitką” z kasety „Jan Brzechwa – Kaczka Dziwaczka” Fonic Records. Śpiewa Ważka.)
Tańcowała ryba z rakiem,
kaczka z czaplą tuż pod krzakiem.
Nieopodal bocian z żabą:
- Ach, jak cudnie tańczyć z panią!
Ref.:
Oj, dana da, oj, dana dana,
Oj, dana da, dana – oj, dana dana.
Ryba zwinna, rak uroczy,
żabka skacze, bocian kroczy.
Kaczka człapie, podryguje.
Czapla także rytm ten czuje.
Ref. …
Taniec kaczy czy bociani,
może rybi albo raczy.
Każdy tańczy tak jak umie,
tak jak rzeki grę rozumie.
Ref. …
(Słychać odgłosy płynącej rzeki.)
EKOLUDEK:
To niezwykłe, że w rzece płynie tak czysta woda, a wszystkie zwierzęta i rośliny są szczęśliwe. Powiedzcie, proszę, jak to się stało.
RZEKA:
Spójrz, moich brzegów nikt nie zabetonował. Rośnie tu mnóstwo roślin i żyją zwierzęta.
KACZKA:
Ludzie, którzy tu mieszkają, dbają o nas.
RAK:
Nie wpuszczają ścieków do wody.
RYBKA:
Nie wrzucają do rzeki śmieci, np. butelek i puszek, o które przecież mogłybyśmy kaleczyć sobie płetwy.
ŻABA:
Nikt nie myje samochodów nad rzeką.
RZEKA:
Nie martw się o nas Ekoludku. Nic nam nie grozi, bo ludzie są naszymi przyjaciółmi.
EKOLUDEK:
Bardzo się cieszę widząc was szczęśliwych i bezpiecznych.
(Ekoludek siada pod drzewem, zamyka oczy. Słychać głos Ziemi na tle muzyki jak poprzednio.)
ZIEMIA:
Ekoludku! Ekoludku! W twoim śnie zaprowadzę cię jeszcze tam, gdzie jest pięknie, kolorowo i pachnąco.
(Słychać odgłosy łąki. Na scenę wchodzą: Kwiaty, Pszczoły i Motyle – dzieci w odpowiednich kostiumach, naśladują zachowania postaci. Ekoludek otwiera oczy, przygląda się.)
Układ taneczny w wykonaniu kwiatów – „Taniec kwiatów” muzyka M. Stępień z kasety nr 4, „Z Ekoludkiem w szkole” kl. II, wyd. Żak.
MOTYL:
Tu cytrynek, tam paź królowej,
wszystkie piękne, kolorowe.
Lekko unoszą się nad łąką,
gdy tylko zaświeci słonko.
PSZCZOŁA:
Wciąż krążymy nad łąką
i pozdrawiamy złote słonko.
Każda z nas świeci się jak skra.
Cała łąka od nas gra.
Zbieramy z kwiatów złoty pył,
zawsze starcza nam sił.
Każda pracowita pszczoła,
choć zmęczona, jest wesoła.
Taniec Motyli i Pszczół wśród Kwiatów – układ taneczny, realizacja treści piosenki „Lecą motylki” – muzyka A. Widlarz, słowa M. Nawrocka z kasety nr 4, „Z Ekoludkiem w szkole”, kl. II, wyd. Żak.
(Słychać odgłosy łąki.)
EKOLUDEK:
Ach! Tutaj jest przepięknie. Tyle barw i głosów. Jestem zachwycony. Powiedzcie, jak to się stało, że wciąż żyjecie tu szczęśliwie.
KWIAT 1:
Uśmiecha się do nas słońce, bo powietrze jest czyste i przejrzyste. Nie ma w nim pyłu i dymu.
KWIAT 2:
Ludzie nie zrywają kwiatów i ziół tylko dla chwilowej przyjemności, bez potrzeby.
KWIAT 3:
Nie wypalają traw.
PSZCZOŁA:
Nie używają nawozów sztucznych i chemicznych środków ochrony roślin.
KWIAT 4:
Nie zostawiają tu śmieci.
MOTYL:
Nie łapią zwierząt, nie męczą ich i nie zabijają.
EKOLUDEK:
Cieszę się, że ludzie są waszymi przyjaciółmi i troszczą się o was. Mam pewność, że nic złego wam nie grozi.
( Ekoludek podchodzi do drzewa, siada, zamyka oczy. Słychać głos Ziemi na tle muzyki jak poprzednio.)
ZIEMIA:
Ekoludku! To już koniec twojego cudownego snu. Mam nadzieję, że rozwiał on twój smutek.Postaraj się uwierzyć, że na Ziemi żyje wielu ludzi, dla których przyroda jest najważniejsza.
( Ekoludek budzi się.)
EKOLUDEK;
Miałem wspaniały sen. Odwiedziłem miejsca, gdzie rośliny i zwierzęta żyją szczęśliwie, bo ludzie dbają o przyrodę. Ależ tam było pięknie! Czuję się teraz znacznie lepiej i wierzę, że uda mi się znaleźć takie miejsca na Ziemi. Zaraz wyruszam na ich poszukiwanie.
(Na scenę wychodzą wszystkie występujące postacie. Śpiewają piosenkę „Hymn małego ekologa” – słowa Małgorzata Skonieczna, muzyka A Markiewicz do piosenki „Nie dla pingwina” z kasety nr 2, „Z Ekoludkiem w szkole” kl. II, wyd. Żak)
Mieszkańcem Ziemi jesteś, pamiętaj zawsze o tym.
Twą siostrą jest żyrafa i nawet mała pchła.
Zwierzęta małe, duże, z Afryki, z Europy
szczęśliwie chcą tu przeżyć wiele lat.
Ref.:
Nie dla przyrody zatrute wody,
nie dla przyrody śmieci.
Nie dla niej spalin zapach niemiły,
dym, co z kominów leci.
Tu chcą zakwitać kwiaty i pachnieć leśne zioła,
a pracowite pszczoły chcą robić zdrowy miód.
W jeziorze, stawie, rzece chcą ryby czystej wody,
one na Ziemi żyją tylko raz!
Ref.: …
Opracowała Małgorzata Skonieczna
Łowicz
|
