www.szkolnictwo.pl

Scenariusz 1 z 4
Blok tematyczny: Odpowiedzialność za uczucia i działania
Temat: Możemy zmieniać swoje uczucia.
Spotkanie 1: Pomagamy przyjacielowi.
Cel operacyjny: Uczniowie będą wyrażać swoje uczucia i dyskutować o tym, jak je zmieniać.


Cele szczegółowe – uczeń potrafi:
- określać uczucia za pomocą przymiotników,
- próbować szukać możliwości zmiany uczuć,
- odgrywać scenki dla pokazania możliwości naprawczej rozmaitych sytuacji

Przebieg zajęć
1. Dzieci siadają w kręgu.
2. Nauczyciel prosi dzieci, by wyobraziły sobie, lub przypomniały sytuację, gdy ich przyjaciółka , przyjaciel czuje się źle, nieswojo, smutno, a one chcą zmienić ten nastrój. Niech powiedzą, jak się zachowują, może nawet zagrają scenkę obrazującą taką sytuację. Należy dać dzieciom kilka chwil na przemyślenie i przygotowanie się.
Przykłady sytuacji do wykorzystania:
- Przyjaciel dostał bardzo złą ocenę z matematyki.
- Przyjaciółka sprawiła przykrość koleżance i teraz jest jej głupio.
- Zuzia zgubiła kapcie i boi się iść do domu.
- Dzieci śmiały się z Michała i jest mu teraz przykro.
3. Wypowiedzi uczniów i ewentualne odgrywanie scenek.
4. Nauczyciel pokazuje dzieciom dwie twarze – „Pana Smutnego” i „Pana Zadowolonego”. Gdy w górze jest Pan Smutny – chętne dziecko opisuje sytuację, w której czuje się ono nieszczęśliwe. Pozostałe dzieci podają sposoby, dzięki którym zmienią się uczucia Pana Smutnego. Po każdej sugestii Pan Smutny musi zadecydować, czy rzeczywiście zmieni się w Pana Zadowolonego. Za każdym razem, gdy uczeń usłyszy to, co mu odpowiada, podnosi w górę Pana Zadowolonego.
Uwaga! Jako pierwszy wykonuje to ćwiczenie nauczyciel – by pokazać dzieciom jak to się robi.

Przykład:
Pan Smutny mówi: Popsułem zabawkę i jestem zły.
Sposoby poprawy nastroju:
1) Znajdź kogoś, kto zreperuje zabawkę.
2) Kup nową zabawkę.
3) Baw się inną zabawką.
4) Weź zabawkę kolegi.
5. Zabawa w pocieszanie Pana Smutnego w wykonaniu dzieci.

Elżbieta Rzeźnicka