Poszukiwanie idealnego wizerunku autorytetu trwa od lat. Współcześnie dużo się mówi o upadku autorytetów. Rozchwiany system wartości, przejaw buntu przeciw światu dorosłych, zbyt wysokie wymagania i wyszukiwanie wad w każdym człowieku nie sprzyjają poszukiwaniu autorytetów.
Nastolatkowie za swój autorytet potrafią uznać piosenkarza, aktora, lub innego przedstawiciela stworzonego przez media.
Często też za osobę godną naśladowania uważają swojego rówieśnika, dysponującego władzą i siłą w swoim otoczeniu. Autorytetami najczęściej bywają przynajmniej do okresu dorastania rodzice, później rozczarowani swój podziw przenoszą na wybranych opiekunów, imponujących rówieśników, wreszcie charyzmatyczne postaci. Młodzież kształtuje swoje poglądy wzorując się na osobach, które nic w życiu nie osiągnęły samodzielnie i które nic nie zrobiły dla świata.
Możemy wyróżnić trzy grupy. Pierwsza uważa za swój autorytet osobę która wiele zdobyła i osiągnęła w swoim życiu, grupa ta odnalazła swój wzór dzięki doświadczeniu życiowemu i pewnej wiedzy na temat zasad moralnych, a ich autorytet opiera się na rozsądku. Druga grupa to większość młodzieży. Starają się naśladować osoby rozpowszechnione przez media i ogół społeczeństwa. Osoby te nie wybrały autorytetu dzięki zdobytej wiedzy, ale w wyniku powszechnego światopoglądu. Najczęściej ich wzorcami są osoby bogate , lub te które zdobyły dużą władzę – niezależnie od tego w jaki sposób tego dokonały. Trzecia grupa liczy sobie niewielką część ogółu. Należą do niej osoby które nie posiadają żadnego autorytetu.
W dzisiejszych czasach można zaobserwować zanik ludzi którzy swój autorytet opierają na rozsądku, większą rolę odgrywa bogactwo, wygląd i pozycja w danym środowisku, a autorytetem zostają osoby, które wzorem do naśladowania być nie powinny. Dlatego tez z wielką przyjemnością chciałabym przybliżyć wam historię i autorytety wielkich postaci kobiet, które wiedzą, ciężką pracą i wytrwałością latami budowały swój autorytet. Historia kobiet stanowi bardzo młodą naukę akademicką. Centralnym punktem wydarzeń są kobiety wielkie autorytety ich wynalazki, odkrycia, czyny, uczucia, i wizje. Kobiety są twórczyniami pierwszych technik pracy, pierwotnych stosunków społecznych i najnowocześniejszych symbolicznych interpretacji naszego bytu.
Już najstarsze znaleziska z życia wspólnot ludzkich świadczą o centralnej roli kobiet w procesie ewolucji.
To nie polowanie ale zbieranie przygotowanie i rozdzielanie żywności, stanowiło podstawę ludzkiej egzystencji. Wysoko rozwinięte kultury w Egipcie, Palestynie, na Krecie, w Indiach, Chinach wykształciły odmienną kulturę kobiet. W starożytnym Rzymie, Grecji, aż do czasów hellenistycznych utrzymywała się wysoka kultura kobieca.
We wczesnym średniowieczu pozycja kobiet w rodzinie i małżeństwie była w dużym stopniu zbliżona do pozycji zajmowanej przez mężczyzn. Jednak kobiety musiały w męskim świecie stale walczyć o swoje prawa. Już w 1100 r. Powstały w północnej Francji pierwsze religijne ruchy kobiece, będące zwiastunami zorganizowanych ruchów kobiecych XIX w. oraz akcji protestacyjnych o zasięgu światowym w XX w. Jako osoby publiczne oraz matki, żony, córki, kobiety uczestniczyły zarówno w wydarzeniach historycznych jak i w biegu życia codziennego. Płeć piękna odnosząca sukcesy czasami, aby zyskać szacunek zaprzeczała swojej kobiecości nosząc męskie stroje. Historia mówi nam także o braku pogodzenia kultury kobiet z patriarchalnym systemem – tymi symptomami były procesy czarownic, a w rewolucji francuskiej kobiety zostały wyłączone z żądania "wolności, równości i braterstwa".
W nowoczesnym świecie kobiety poprzez pracę w domu i rodzinie, a także przemyśle i życiu publicznym, stały się współtwórczyniami postępu techniczno – przemysłowego. Są nie tylko laureatkami Nagrody Nobla, nie tylko przewodniczą rządom, są menadżerkami, wynalazczyniami i artystkami. Protestują też przeciw absurdom wynikającym z cywilizacji mężczyzn: pogłębiającej się nędzy, niszczeniu środowiska, przeciw wojnie, przemocy oraz obłędowi władzy.
Kobiety korygują naszą historię, przeszłość i naszą przyszłość. Już pierwotna kobieta w przekazach pierwszych zapisów była otaczana ze względu na swoja rolę jaką pełniła w ludzkim stadzie jako postać kultu i czci. Biblijna kobieta to Ewa po hebrajsku żyjąca i dająca życie. Przeznaczeniem kobiety było nieustanne sprzeciwianie się śmierci poprzez przedłużanie trwania ludzkiego życia. Biblijne żony królów i książąt to niewiasty mocne dzielne ale i bojowe.
Ostatnią niewiastą biblijną jest Maryja pokorna zgodna z wolą Boga na jej pokorze zbudowane jest chrześcijaństwo. W Ewangeliach widzimy ją radosną, bolesną, pełną niepokoju i natchnioną duchem świętym.
Kobieta antyczna - Helena, Afrodyta, Atena, Artemida wspaniałe kobiety w literaturze greckiej utożsamiają bóstwa.
Kobieta starożytna to postać pierwszej poetki Safony była twórczynią poezji lirycznej znalazła jako pierwsza środki do wyrażenia najbardziej intymnych uczuć.
Olimpias ambitna matka Aleksandra Wielkiego chętnie brała udział w rządach i miała wielki wpływ na politykę.
Kobieta średniowieczna -dama przedmiot delikatnej uwagi kultu staje się głównym motywem sztuki i literatury takie postacie z literatury jak Baśka z "Pana Wołodyjowskiego" i Helena z "Ogniem i mieczem" utożsamiają te cnoty.
Marozja niezwykła kobieta włoskiego średniowiecza matka i babka dwu papieży. na długi czas opanowała Państwo Kościelne Rycheza pierwsza królowa Polski o jej losach rozstrzygnięto gdy miała zaledwie trzy latka została żoną Mieszka I źródła podają że wychowywała się w bardzo kulturalnym środowisku była wykształcona i pobożna.
Anna Boleyn druga żona Henryka VIII walcząca o tron, koronę i z szalonymi ambicjami niestety podstępnie wciągnięta w intrygę zdrady i ścięta na szafocie.
Anna Wazówna młodsza siostra Zygmunta III Wazy, w opinii wielu współczesnych przewyższała go inteligencją i siłą charakteru. Samodzielna, znakomicie wykształcona, znała sześć języków, interesowała się botaniką i medycyną. Była mecenasem uczonych, założycielką najwspanialszego ogrodu roślin leczniczych, autorką wielkiego zielnika.
Elżbieta Drużbacka zyskała miano "Safo polskiej", "najpierwszej poetki i rytmopisarki" "dziesiątej muzy sarmackiej", najwybitniejszej poetki staropolskiej, prababki Aleksandra Fredry.
Regina z Rusieckich Pilsztynowa pierwsza polska "doktorka medycyny’. Choć nie posiadała dyplomu z powodzeniem leczyła arystokrację polską, rosyjską, węgierską. Zasłynęła jako znakomita okulistka.
Izabela Czartoryska założycielka wspaniałych rezydencji w Powązkach i Puławach, hojna opiekunka artystów, o niespotykanym wdzięku, świetnym smaku i żywej inteligencji.
Maria Szymanowska obdarzona nieprzeciętnymi zdolnościami muzycznymi, została pierwszą zawodową pianistką w Europie. Z powodzeniem występowała w Paryżu, Londynie, Mediolanie, Petersburgu zdobywając podziw i uwielbienie największych artystów epoki: Goethego, Bethovena, Mickewicza, Puszkina.
Ludwika Śniadecka mieszkając w Konstantynopolu stworzyła dom który był tam "bastionem polskości".
Klaudyna Potocka prawnuczka hetmana Czarnieckiego i krewna Leszczyńskich, romantyczna heroina, ale przede wszystkim wielka patriotka. Niosła pomoc rannym powstańcom i ubogim emigrantom, którzy otaczali ją wielką czcią. Jej oddanie i poświęcenie sławiło wielu twórców doby romantyzmu.
Emilia Szczeniacka uczestniczka trzech powstań, narażała się na aresztowania i utratę majątku , zdobywając jednak szacunek jakim otaczali ją Polacy. Letycja matka rodu Bonapartych wspaniała kobieta wielkiego serca i rozumu odważna dumna i szlachetna.
Emilia Plater – "dziewica bohater" symbol powstania listopadowego.
Róża Raczyńska obdarzona niezłomnym charakterem i przenikliwą inteligencją, wywierała spory wpływ na postawę kręgów ziemiańskich XIX i XX w..
Maria Curie Skłodowska jako pierwsza kobieta uzyskała tytuł doktora nauk ścisłych, jako jedyna otrzymała Nagrodę Nobla z fizyki i chemii, współtwórczyni nauki o promieniotwórczości. Uznawana za symbol emancypacji kobiet.
Maria Dąbrowska autorka "Nocy i dni" wciąż nie powiedziała ostatniego słowa zgodnie z jej wolą dopiero w 2005 r. zostaną opublikowane w całości prywatne dzienniki.
Zofia Kossak sławna pisarka która z chwilą wybuchu II wojny światowej włączyła się w działalność konspiracyjną – organizowała pomoc i pisała do podziemnej gazety.
Halina Poświatowska autorka zmysłowych erotyków, młoda kobieta walcząca z chorobą, osaczona przez śmierć, doświadczona wczesnym wdowieństwem, ale to tylko uproszczony wizerunek artystki.
Obyczaje zmiany ustroju rozwój przemysłu sprawiają że postaci kobiet są zauważane już nie tylko w sztuce i literaturze pojawiają się sylwetki silnych doskonalących swoje umiejętności kobiet które mogą dla nas być autorytetami Florencja Nightingale pierwsza pielęgniarka ukończywszy 20 lat postanowiła poświęcić swoje życie pielęgnowaniu chorych
Olga Boznańska uznawana za największą malarkę końca XIX w. zmieniła stopniowo konwencję malarską.
Wanda Rutkiewicz alpinistka, himalaistka, pierwsza Europejka i trzecia kobieta na szczycie Mount Everest.
Matka Teresa z Kalkuty laureatka pokojowej nagrody, założycielka Kongregacji Misjonarek Miłosierdzia w której za podstawę przyjęto ubóstwo i służbę najbiedniejszym.
Wisława Szymborska wspaniała pisarka, laureatka Nagrody Nobla, skromna, pełna dystansu, żartobliwej autoironii obdarzona również talentem plastycznym.
Irena Szewińska wielki talent lekkiej atletyki mistrzyni olimpijska i rekordzistka świata na krótkich dystansach, obecnie prezes PZLA i przedstawicielka Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.
Otylia Jędrzejczak mistrzyni olimpijska w pływaniu stylem motylkowym.
Wybrane postacie to nie tylko wielkie kobiety ale i niezwykłe. Przedstawione to te, których życie było niecodzienne i na stałe zapisało się w postaci kronikarskich notatek, poematów, artystycznych przekazów czy w tradycji. Takich niezwykłych postaci kobiet udało się zebrać sporo, poczynając od starożytności, a kończąc w bliskich nam czasach. One właśnie są bohaterkami i z pewnością dla niejednego człowieka autorytetami. Poświęciłam w całości referat płci pięknej, która w znaczący sposób wywarła wpływ na naszą kulturę. Współczesnemu młodemu człowiekowi łatwiej jest naśladować człowieka modnego, aniżeli mądrego. Ogromną rolę mają do spełnienia w tej dziedzinie pedagodzy, nauczyciele, wychowawcy i rodzice przybliżając i uwrażliwiając na autorytety których nie brakuje- postacie wielkich kobiet na przestrzeni wieków. To my wychowawcy, nauczyciele umożliwiamy młodemu człowiekowi poznanie dobra i zła oraz pomagamy w dokonywaniu wyborów zakreślonych pewnymi granicami. Stopniowo uczymy młodych ludzi odpowiedzialności, służenia potrzebom innych, a nie zaspokajaniu własnych potrzeb. Przyjęcie odpowiedzialności to jedyna droga do odrzucenia dziecięcej beztroski i przeistoczenia się w dojrzałego człowieka, a wybrane autorytety mogą nam w tym pomóc.
nauczyciel mianowany
Iwona Skrzoska - Dziewiałtowicz |
