Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Scenariusz uroczystego apelu wigilijnego

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1650 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Atmosfera Świąt Bożego Narodzenia towarzyszy nam nie tylko w gronie najbliższej rodziny. W szkole staramy się stworzyć równie podobny klimat, aby czas nadejścia Bożego Dzieciątka był wypełniony radością i miłością.
SCENARIUSZ UROCZYSTEGO APELU WIGILIJNEGO

Wszyscy uczniowie stoją przy stole nakrytym białym obrusem, na którym leży opłatek, sianko, stoją zapalone świeczki. W głębi stoi przystrojona choinka. Chór śpiewa kolędę „Bóg się rodzi”.

Dziewczyna I
W ten wigilijny wieczór otwiera się wnętrze ziemi
i jasnym płomieniem świecą ukryte w nim skarby,
woda w źródłach , potokach i rzekach
zmienia się na chwilę w wino i miód, a nawet w płynne złoto.
W te noc nawet wyschła zawsze Róża Jerychońska
otwiera swój kielich.
Ptaki rozmawiają ludzkim głosem, a także woły, krowy i konie.
Nawet martwe kamienie ożywają
i obracają się wokół własnej osi.
Przez całą przyrodę przebiega dreszcz tajemnicy
i wszystko zlewa się w mistycznym zapamiętaniu.
Chłopak I
W najkrótszy dzień Bożego roku,
Gdy błękitnieje śnieg o zmroku;
Las niemy jest jak tajemnica.
Milczy jak oczekiwanie,
Bo coś się dzieje, coś się stanie,
Coś wyśni się, wyjawi lica.
Las drży w napięciu i nadziei,
Niekiedy srebrne sfruną puchy
I polatują jak snu duchy...
Wtem bić przestało serce kniei,
Bo z pierwszą gwiazdą nieb rozłogów,
Z gęstwiny rozgarniając zieleń,
Wynurza głowę pyszny jeleń
Z świeczkami na rosochach rogów...
Dziewczyna II
Ktoś mi mówił, że w noc wigilii,
Co jest jedna w roku taka święta,
W narodzenia Bożego chwili
Przemawiają wszystkie zwierzęta.
Gdy zapalą gwiazdkę anioły
Dzieciąteczku w lichej stajence,
Wtedy konie, krowy i woły
Uklękają kołem w podzięce.
Owce modlą się i jagniątka,
Psy i koty łebki podnoszą-
Wszystkie mówią coś do Dzieciątka,
Czegoś skarżą się, o coś proszą.
I dziś swoje troski i biedy
Opowiedzą w człowieczym słowie.
A Dzieciątko... oj od nich wtedy
Ładnych rzeczy o nas się dowie!
Dziewczyna III
Dzisiaj o zmierzchu wszystkie dzieci,
Jak małe ptaki z gniazd,
Patrzą na niebo, czy już świeci
Najpierwsza z wszystkich gwiazd.
O zimne szyby płaszczą noski
W okienkach miast i wsi,
Czy już sfrunęła z ręki Boskiej,
Czy już nad nami tli...
Różowe niebo pociemniało,
I cień błękitny legł
Na ziemię białą, białą, białą
Na nieskalany śnieg.
Anioły mogą zejść do ludzi,
Przebiec calutki świat:
Śnieg taki czysty, że nie zbrudzi
Białych anielskich szat.
Białe opłatki, białe stoły,
Świeżych choinek las...
Doprawdy mogą dziś anioły
Zagościć pośród nas.
Tylko ta gwiazda niech zaświeci
Nad ciszą białych dróg
I zawiadomi wszystkie dzieci,
Że się narodził Bóg.

Chór śpiewa kolędę „Wśród nocnej ciszy”

Dziewczyna IV
Noc grudniowa... śnieżyca...
Wiatr z północnej dmie strony,
Tylko światło księżyca,
Przez chmur pada zasłony.
Wyją wilki po lesie,
Drży bór gęsty sosnowy,
A wichura w dal niesie
Grozę nocy zimowej.
W tę noc ciemną i groźną,
Co kir czarny rozpina,
Drogą śnieżną i mroźną
Idzie mała dziecina.
Dziwny blask jej u czoła
Promieniście się żarzy.
Choć bez skrzydeł anioła,
Wdzięk anielski ma w twarzy.
I podnosi rączęta
Ponad jasne swe czoło,
Błogosławiąc zwierzęta,
Bór zapadły i sioło.
I tych ludzi co w siole
Pracą życie swe słodzą,
I te dzieci przy stole,
Co dziś Wilię obchodzą.
I tak kojąc ból, smutki,
Z jasną gwiazdką nad głową
Chodzi Jezus malutki
W tę noc śnieżną, grudniową...

Chór śpiewa kolędę „Jezus malusieńki”

Dziewczyna V
Jest taka tylko jedna
-jedna jedyna-
co radosnym mrugnięciem
Wigilię zaczyna.
A kiedy wreszcie ta gwiazdka
Uśmiechnie się wesoło –
Zapalimy świeczki na choince.
Zasiądziemy do wspólnego stołu !
Dziewczyna II
Kiedy choinka , leśna dama,
Włoży już swoje stroje,
A w kuchni ciasto piecze mama,
Aż pachnie na pokoje,
Wszystkich ogarnia podniecenie,
Nas i sąsiadów z bloku...
Szkoda, że Boże Narodzenie
Jest tylko raz do roku.
Śnieg za oknami leży wszędzie,
Wielki, puszysty orzeł,
W domu się robi jak w kolędzie,
Że lepiej być nie może,
Z daleka słychać dzwonów brzmienie
Płynące z głębi mroku...
Szkoda, że Boże Narodzenie
Jest tylko raz do roku.
I kiedy w końcu mama prosi
Do stołu, bo nakryte,
To jakby anioł się unosił
Nad nami pod sufitem.
Za gardło chwyta nas wzruszenie
I łezkę mamy w oku...
Szkoda, że Boże Narodzenie
Jest tylko raz do roku.
Dziewczyna I
Jest cicho. Choinka płonie.
Na szczycie cherubin fruwa,
blask świeczek złotem zasnuwa,
a z kąta, z ust brata, płynie
kolęda na okarynie:

Chór śpiewa kolędę „Cicha noc”

Chłopak II
Jest w moim kraju zwyczaj , że w dzień wigilijny,
Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie
Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny,
Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie.
Dziewczyna III
Otoczyła stół gromada dziatek,
Siano pachnie pod białym obrusem,
Na talerzu leży biały opłatek
Z gwiazdką, drzewkiem i Panem Jezusem.
W białych płatkach anielskiego chleba
Jakaś wielka tajemnica gości :
Nie wiadomo, czy są z ziemi, czy z nieba,
A wiadomo, że są chlebem miłości.
Gdy opłatek wigilijny się dzieli,
Uroczyście go podając z rak w ręce,
Mama mówi, że się wtedy weseli
Bóg Miłości, zrodzony w stajence.
Bo gdy łamie się opłatek przed Bogiem,
To nie tylko z siostrzyczką i z bratem,
Ale także i z obcym, i z wrogiem,
I z calutkim, caluteńkim światem.
I w tej chwili wszystkiemu, co żyje,
Całym sercem radośnie się życzy,
Żeby oczy nie płakały niczyje,
Żeby w sercach nie było goryczy.
Żeby wszyscy mieli to, co im trzeba,
I, jak my, wzajem sobie życzyli,
Łamiąc płatek anielskiego chleba
W biały wieczór świąteczny wigilii.
Dziewczyna V
Biały obrus na stole
błyszczy srebro lichtarzy,
Płoną oczy mych bliskich,
czuję ciepło ich twarzy.
Pierwsza gwiazdka na niebie
czas opłatek podzielić :
- dobre słowo dla wszystkich
w wielkim świata kościele.
Na choince lśnią bombki,
lasem pachnie jodełka.
Jak migoczą w gałązkach
kolorowe światełka.
Dzień przedziwny, jedyny,
uroczysty i święty.
Coś ściska za serce
gdy śpiewamy kolędy...

Chór śpiewa kolędę „Wigilia”, a uczniowie biorą ze stołu opłatek, podchodzą do Pana Dyrektora i na Jego ręce składają świąteczne życzenia w imieniu wszystkich uczniów całemu Gronu Nauczycielskiemu.

W inscenizacji wykorzystano następujące wiersze :

Bronisława Ostrowska – „Zwierzęta” , „Gwiazdka” , „Opłatek”
Władysław Bełza – „W noc Bożego Narodzenia”
Anna Szydłowska – Szczecińska – „Gwiazda”
Ludwig Jerzy Kern – „Szkoda”
Wojciech Próchniewicz – „Wigilia”

Opracowała mgr Małgorzata Lipian – wychowawca świetlicy szkolnej

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie