Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Samokontrola i samoocena sprawności fizycznej jako instrument pomiarowy oraz element samowychowania

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 7215 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 

Jednym z podstawowych zadań szkoły i nauczyciela jest przygotowanie ucznia do określenia własnych celów, zadań, stopnia ich realizacji, by swoje sukcesy i niepowodzenia mógł on ocenić z perspektywy samorozwoju, samokształcenia i samodoskonalenia.

Rolę samooceny i jej wyższość nad oceną, ukazał wcześniej S. Strzyżewski pisząc: "Samoocena jest podstawą poczucia własnej wartości. Natomiast wzmacnianie poczucia własnej wartości generuje z kolei potrzebę osiągnięć."

Proponuję zastosowanie samokontroli i samooceny sprawności fizycznej uczniów starszych klas szkoły podstawowej i gimnazjum.

Sprawność fizyczna to aktualne możliwości wykonania czynności ruchowych, wymagających znacznego zaangażowania siły szybkości, wytrzymałości i zręczności.

Aby przekonać się jak dalece samoocena i samokontrola sprawności fizycznej wzbudza zainteresowanie i uaktywnia uczniów klas IV-VI szkoły podstawowej lub gimnazjum, należy przystąpić do prób sprawności fizycznej testem L. Denisiuka. Przygotować tabele do wpisywania wyników i punktacji jako kartę kontrolną dla każdego ucznia.

Próby sprawności obejmują:
- próbę szybkości - bieg 60 m,
- próbę mocy - skok dosiężny,
- próbę siły - rzut piłką lekarską ( 1 -2 kg ) oburącz znad głowy,
- próbę zwinności - bieg z przewrotem.

Powyższe próby stanowią obiektywną ocenę sprawności fizycznej i odpowiadają wymaganiom praktyki szkolnej. Przy przeprowadzeniu prób należy wykorzystać współpracę nauczyciela z uczniami, powierzając im funkcje zastępowych, porządkowych i sędziów.

Sędziowie wpisują do tabel wyniki i punktacje, a po zakończeniu próby oddają kartę z wynikiem zainteresowanemu uczniowi.

Po skontrolowaniu przez uczniów swoich wyników, nauczyciel zbiera karty i przechowuje je w gabinecie wychowania fizycznego do czasu następnej próby.

Należy wykonać trzy próby w ciągu roku szkolnego:
1. na początku roku szkolnego,
2. po półroczu,
3. na koniec roku szkolnego.

Zakładając, że samokontrola i samoocena wpłyną korzystnie na wzrost aktywności ruchowej wychowanków, powinniśmy zanotować wzrost sprawności ruchowej grupy w każdych następnych próbach.

Spodziewane, wychowawcze aspekty samokontroli i samooceny.

Od uczniów, którzy kontrolowali swoją sprawność fizyczną powinniśmy oczekiwać:
- mobilizacji do działania,
- poczucia potrzeby ruchu,
- uaktywniania się,
- szybkiego przyrostu sprawności fizycznej,
- wzrostu zainteresowań sportowych,
- większej aktywności sportowej i ruchowej na lekcjach wychowania fizycznego.

Okresowe próby i analiza wyników przedstawiają dużą wartość jako środek dydaktyczny dla nauczyciela. Pozwalają one zorientować się nauczycielowi w sprawności fizycznej młodzieży, skorygować oddziaływania i zastosować odpowiedniejsze metody pracy.

Stosując baterie testów sprawności, szybciej można dokonać selekcji młodzieży do poszczególnych sekcji sportowych, co z kolei prowadzi do podniesienia poziomu rywalizacji w szkolnym systemie współzawodnictwa.

Nie należy jednak przeceniać samokontroli i samooceny z uwagi na różnorodność warunków w szkołach, zróżnicowany poziom intelektualny wychowanków oraz tradycje i klimat wokół działalności sportowej. Nauczyciel powinien dążyć do tego, aby czynności kontrolowania i oceniania stopniowo przejmował uczeń. Będzie on stosował wobec siebie i innych miarę bardziej obiektywną, uczył się świadomego dostrzegania braków oraz ich źródeł, co stanowi motyw dążenia do osiągania coraz wyższego własnego rozwoju.

Bibliografia:
Strzyżewski S.: Zarys metodyki i wychowania w kulturze fizycznej, AWF Katowice 1980r.,s.374

mgr Henryk Orłowski
Szkoła Podstawowa Nr 12 w Mikołowie

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie