Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Uroczystość nadania szkole imienia Powstańców Wielkopolskich

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2133 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Opracowanie : Anna Serbinowska


Na tle muzyki Chopina uczniowie zapalają świece na świecznikach stojących
na podwyższeniu.
Uczeń I
Bohaterowie narodowego powstania stali się patronem naszego gimnazjum:
Gimnazjum nr 9 w Bydgoszczy.
Jest to dla nas uczniów, nauczycieli i wszystkich pracowników szkoły niezwykle doniosła i ważna chwila.
Uczeń II
Społeczność szkolna uznała, że wybierając takiego, patrona może w sposób godny upamiętnić patriotyczny czyn powstańców wielkopolskich

Narrator I
Ojczyzna - zwykłe słowo,
A tyle znaczy.
Ojczyzna – piękne słowo,
jak je tłumaczyć?

Narrator II
Ojczyzna to jabłonie kwiatami osypane
I modre chabry w zbożu i jasny
śpiew skowronka,
i srebrnołuskie fale odrzańskie i wiślane,
skalista grań tatrzańska
i mazowiecka łąka.

Narrator I
Ojczyzna – jedno słowo,
A tyle treści.
Ojczyzna – wielkie słowo
Co jeszcze mieści

Narrator II
Ojczyzna – to wsie, miasta, ulice
i stadiony i wszystkie polskie rzeki,
i wszystkie polskie szkoły –
to porty i okręty, i morza brzeg –
zielony
to zwykły dzień roboczy i święta
dzień wesoły.

Narrator I
Ojczyzna bliskie słowo,
w nim serca wszystkie.
Ojczyzna – zwykłe słowo,
czemu tak bliskie.

Narrator II
Ojczyzna to czas dawny.
Ojczyzna to czas bliski.
To miły dom rodzinny i matki oczy jasne.
Ojczyzna – to jest mowa
znajoma od kołyski.
Ojczyzna - to my sami,
to serca nasze własne.



Uczeń I
Piękny jest ten wiersz o ojczyźnie. A przecież był czas, gdy my, Polacy jej nie mieliśmy.
Był czas, gdy Polski nie było na mapie Europy.

Uczeń II
Tak, był taki czas. Ale naród polski nigdy nie pogodził się z utratą niepodległości
i wielokrotnie podejmował próby jej odzyskania.
Patriotyczny czyn powstańców wielkopolskich z lat 1918 – 1919 przyczynił się do tego, że po latach niewoli Polska odzyskała niepodległość, że żyjemy dzisiaj w wolnej ojczyźnie.
[Fragment„Etiudy rewolucyjnej” Chopina; wyciszyć i na jej tle recytuje uczeń III]

Uczeń III


Europą, z której zniknęła Polska,
zaczęły wstrząsać dreszcze.
A przecież Wybicki wyraźnie napisał,
że nie zginęła jeszcze!
W sercach Polaków pod zaborami
żyła, czekając chwili;
Trzeba ją było wywalczyć bronią,
Powstańcy to zrobili!

[ Zespół śpiewa „ROTĘ” ]

Uczeń I
Powstanie Wielkopolskie wybuchło 27 grudnia 1918 roku.
Było pierwszym w naszych dziejach orężnym czynem powstańczym uwieńczonym sukcesem politycznym i militarnym. Polacy z Poznańskiego, Pomorza i Kujaw chwycili za broń, aby po latach niewoli przebić sobie drogę do wolnej Polski.

Uczeń IV
Patriotyzm i bohaterstwo w połączeniu z politycznym realizmem sprawiły, że powstanie to odegrało ogromną rolę w procesie odrodzenia się państwowości polskiej i powrotu do macierzy znacznej części ziem byłego zaboru pruskiego.
Stało się początkiem przemian dziejowych, które w efekcie przywróciły nam wolną Polskę.

Uczeń I
Było to pamiętnego dnia 27 grudnia. Wybiła godzina walki o niepodległą Polskę.

Uczeń V
To był grudniowy dzień
W teatrze szopkę grali.
Na długiej linie kołysał się anioł,
Gdy zabrzmiał głos na sali:
zostaną dzieci, panie.
Mężczyzn wzywam do broni,
Zaczęło się Powstanie!

Uczeń VI
To było w dzień, gdy rynkiem
niósł się doniosły apel.
I młody powstaniec nie zwlekał
Wyszedł z domu
Ruszył przed siebie.
Matka chciała za nim biec
I było dużo płaczu,
Lecz prędko wyschły łzy,
Kiedy powiedział tak:

Uczeń VII
Nie pytaj mnie mamo
Czy trzeba?
Najpewniej.
Bo wtedy się idzie
Na drogi wojenne,
Gdy nagle Ojczyzna,
Ojczyzna w potrzebie!
Jest żołnierską sprawą, mamo,
Stać u progu naszych drzwi,
Jest żołnierską sprawą, mamo.
Bronić sensu naszych dni.

Uczeń VIII
Naprzód, Poznański Pułku Pierwszy!
Błyszczący pałasz ściśnij w pięść!
Idź budzić kraj ten z długich snów,
By o swą wolność walczyć znów!
Mknij poprzez bory, miasta, wieś,
Dalej, kto Polak, na koń, na koń !
Dalej, kto Polak, na koń, na koń !

Uczeń III
Był smutny, mroźny wieczór, dymem mgły spowity,
A śnieg ciął, mokrymi w twarz rzucając płaty.
Gdy oni szli... Pułk cały cieniem nocy kryty.
Piechota, konni, wozy i armaty.
Szli spokojni i śmiali wielką siłą męstwa.
I tą wiarą niezłomną, że ten szlak bojowy.
Poprowadzić ich może tylko do zwycięstwa.
Choćby im złożyć przyszło w dań ich młode głowy.

Śmierć im nie była straszną
Za Ojczyznę i chwałę
Byli gotowi zawsze paść, lecz się nie poddać –
Więc dumnie patrzy w przyszłość
ciemną oko śmiałe
Tak, raczej zginąć przyjdzie, niźli
ziemię oddać.
Jeszcze droga daleka - zajdą na świtanie
Iluż ich do was wróci? - Ilu tam zostanie?

[Zespół śpiewa pieśń „Żeby Polska..” ]


Uczeń IV
Kiedy w pamiętnym roku 1918 „wybuchła” Polska, w szeregach powstańczej Armii Wielkopolskiej ramię w ramię z synami Wielkopolski stanęli Pomorzanie
i Kujawiacy. Szli do Powstania Wielkopolskiego mieszkańcy wiosek i miast. Szli
z Szubina, Żnina, Nakła, Barcina, Bydgoszczy. Szli do powstańców mieszkańcy Pakości, Inowrocławia, Kruszwicy, Łabiszyna i Rynarzewa. Mroczy i Kcyni oraz wielu innych miejscowości Pomorza i Kujaw.



Uczeń IX
Nikt im iść nie kazał!
Poszli, bo tak chcieli,
Bo takie dziedzictwo wziął po dziadach wnuk,
Nikt nie pytał o nic a wszyscy wiedzieli
za co idą walczyć – komu płacić:
że idą spłacić swój ojczyźnie dług.

Uczeń VII
Tobie, Polsko, ta kropla krwi wrzącej,
Tobie, Polsko, tych serc naszych bicie,
Tobie każdy cień myśli gorącej,
Tobie wszystko, na śmierć i życie.

Uczeń X
Nam nie szumią nad głową sztandary
ni proporce na wichrze rozwiane –
chyba czasem zaszumi bór stary,
chyba wichry na polach zbłąkane,
tryumfalne nam wieją fanfary!

Nam nie grają trębacze surmowi
ani kotły nam biją zwycięstwo...
Na ugorach – wśród sinych pustkowi –
śmierć jest cicha i ciche jest męstwo –
i grób cichy – u mszystych wezgłowi...

Ani jasne nam w słońcu lśnią groty,
ani mundur zabłyśnie jaskrawie ...
Idziem – szara kolumna piechoty –
wędrujące w odlotach żurawie...

Jeno sen nasz jest cudny, sen złoty,
sen Wolności – co marzy się sławie!

[ Zespół śpiewa piosenkę pt. „Biały krzyż” ]

Uczeń I
Powstanie Wielkopolskie zakończyło się zwycięstwem, ale na ołtarzu ojczyzny złożono dar największy – życie prawie 4 tysięcy powstańców (ponad 1700 poległo w boju i około 2 tysięcy zmarło w wyniku odniesionych ran)


Uczeń VI
Zjechali wszyscy do domu na święta
Z wyjątkiem tego, co nigdy nie wróci,
Bo go mogiła tuli zapadnięta
...Gdybyż choć można drogę do niej skrócić

Zawsze, gdy trzeba łamać się opłatkiem,
To puste miejsce przy rodzinnym stole
Łzami napełnia biedne serce matki ...
...Gdybyż choć wiedzieć, w którym leży dole...

Tak miły uśmiech ma na fotografii,
Na tej ostatniej, już w naszym mundurze,
Tak żywo patrzy jak gdyby tu trafił
I zadrżał sercem w serc najbliższych chórze...

Łzami przyzwany jawi się młodzieńczy,
...Tak, jego rysów już starość nie zniszczy.
A że mu skronie szkarłat krwi uwieńczył,
Temci jest droższy i jakby świetlistszy

Uczeń V
Polegli na polach bitew
żołnierze armii wolności
nie wstaną, aby oskarżać.

Ziemia zaleczy swe rany
miasta piękniejsze wyrosną,
gdzie są popioły spalonych.

Kto pojmie wątłość i siłę okrzyku,
który skazaniec rzucił przeciwko salwom.

Wznosząc świat sprawiedliwszy
świat ocalony z zagłady
zapamiętajmy na zawsze:

Że to ginęli tamci
- Bohaterowie –
abyśmy my mogli żyć
[ Zespół śpiewa utwór „Marsz I Brygady” ]


Uczeń I
Dzisiaj, po wielu latach, które minęły od tamtych dni, nie zawsze zdajemy sobie sprawę z ceny przelanej przez powstańców krwi i poniesionego trudu.
Dlatego z serc przepełnionych wdzięcznością oddajemy powstańcom wielkopolskim hołd i pamięć.

Uczeń III
Wyśpiewaj - poeto – sławę ludzi
niezłomnych i twardych
I ani słowa - poeto - dodać
nie możesz ni ująć.
Prawda jest piękna i czysta. Prawdę
ci śpiewać należy,
wędrówkę , bój i postoje, smutek i sen
żołnierzy.
Wyśpiewaj – poeto – drogę ludzi
niezłomnych i twardych
Wyśpiewaj płótno namiotu wiatrem
szarpane jak żagiel.
Wyśpiewaj wozy z rannymi ciężko
grzęznące wśród piachu.
I blachę czołgu w kolorze –
lasu, ogrodu, jeziora .

Uczeń VIII
Ja wam opowiem o powstańcach
Ja wam opowiem jak mgła się kładła
na karabinach.
Na korach drzew, starych kamieniach
zostały ślady od kul.
Mróz szczypał w uszy
strach ściskał serce,
Lecz nikt się nie odważył
pokazać, co to lęk.
Z pieśnią na ustach
poszli w bój,
Bo wiara pokona każdy znój.

Uczeń VII
Tak wielu było powstańców.
- Widziałem braci do czynu się rwących
I piękne zamiary w ich oku,
W kołach nad ważną sprawą radzących,
Z szablami ojców przy boku.
Jak wrogów znaki darli na strzępy,
Na broń swą przysięgi składali,
Jak powstające odwetu zastępy
Skwapliwie wciąż zapełniali...

[Zespół śpiewa „Piechota”]

(Podkład muzyczny Chopin)

Uczeń IV
Przystań i wspomnij przechodniu
za Polskę padali ukochaną
Pod darnią garstka prochu
Gdzieś oczy starsze spłakane
Nieść pochodnię , którą zapalili
Nie zapomnij doznanych krzywd!
Oddali życie abyśmy mogli żyć!

Uczeń I i II
Wszystkim Tym, którym w sercach
Nie wygasła miłość Ojczyzny –
Uczeń I
Wszystkim Tym, co nie dali się zwieść –
Tym – co odnieśli krwawe blizny –
I tym – co polegli ...Cześć ! – (zapalenie znicza)

Tym – co chwycili za broń –
Tym – co nie stracili nadziei

Uczeń II
Tym – co szli i walczyli - jak lew –
Tym – co ranami okryci pomarli –
Tym – co byli jak gniew boży - (zapalenie znicza)

I tym – których dumna postawa
We wrogach budziła strach.

Uczeń I
- Cześć i Sława !
Wszystkim im cześć i sława - (zapalenie znicza) mówią razem Uczeń I i II


Uczeń IX
Pochylmy głowy nad grobami nieznanymi
i mogiłami z nazwiskami
złóżmy hołd żołnierzom Armii Wielkopolskiej,
tym którzy odeszli na wieczną wartę
i spoczęli w ziemi o którą walczyli.
Wszystkim walczącym chwała za godność,
za krew, za ból, za noce bez snu.
za niespokojną młodość...

Wszyscy
Wszystkim walczącym chwała za godność, za krew, za ból, za noce bez snu, za niespokojną młodość...

Uczeń I
Ci powstańcy wielkopolscy, którzy przeżyli powstanie, potem II wojnę światową służyli Polsce swą pracą, przekazywali młodemu pokoleniu pamięć o dniach powstańczego zrywu, uczyli, jak kochać ojczyznę. Dziś prawie wszyscy odeszli już na wieczną wartę. Cześć ich pamięci!

Uczeń II
Powstańcy wielkopolscy dobrze rozumieli pojęcie patriotyzmu.
Udowodnili to w walce. Pozostaną dla nas młodego pokolenia Polaków - uczniów Gimnazjum nr 9 w Bydgoszczy – wzorem odwagi, miłości ojczyzny
i służenia jej w każdej potrzebie.
Oddajemy im należną pamięć, hołd i szacunek. Czujemy się dumni i zaszczyceni,
że od dzisiejszego dnia 23 kwietnia 2004 roku Powstańcy wielkopolscy są patronem naszej szkoły.

Mówią wszyscy recytatorzy :

Od dziś jesteśmy uczniami Gimnazjum nr 9
imienia Powstańców Wielkopolskich.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie