Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Rola bajki w edukacji

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 5713 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Bruno Bettelheim pisze „Osobom dorosłym, które w dzieciństwie pozbawione były możliwości obcowania z fantastyką baśniową lub też tłumiły związane z tym wspomnienia baśnie wydawać się mogą bezsensowne, dziwaczne, straszne i całkowicie nieprawdopodobne.[…] Dziecku i dorosłemu, który jak Sokrates wie, że nawet w mędrcu pozostaje coś z dziecka, baśnie odsłaniają doniosłe prawdy o nim samym i o ludzkości”.

Baśnie są jedną z bardziej popularnych gatunków literackich. Kojarzą się nam z dzieciństwem. Wracają do baśni nie tylko dzieci, ale coraz częściej dorośli. Baśń kojarzy się nam z okresem niefrasobliwej beztroski jaka towarzyszyła latom wczesnego dzieciństwa. Teraz baśnie pozwalają oderwać się od szarej, często brutalnej rzeczywistości, choć na chwilę zapomnieć o problemach.
Według Marii Molickiej: Baśń to jeden z podstawowych gatunków epickiej literatury ludowej „utrwala w fantastycznej formie ludowe poglądy na stosunki międzyludzkie, przedstawia ideały dobra i sprawiedliwości oraz kryteria ludzkich poczynań”. Baśń łączy w sobie elementy świata realnego i fikcyjnego, tworząc poetycką wizję.

Dzieci w wieku przedszkolnym bajki wprowadzają w świat roślin, zwierząt oraz ludzi, z ich typowymi cechami i przywarami. Wprowadzają wzorce osobowe, prototypowe postacie dobra i zła. W bajkach dziecko zaczyna postrzegać ludzkie zachowania oraz ich konsekwencje. Dowiaduje się jakie wartości są cenione, poprzez pokazanie kogo i za co spotyka nagroda lub kara. Poznaje abstrakcyjne pojęcia takie jak dobro, zło, sprawiedliwość, miłość, przyjaźń i wiele innych. Uczy się wrażliwości, zachowań prospołecznych oraz empatii dzięki przeżywaniu wydarzeń wraz z bohaterami. Ponadto w bajkach jasno i wyraźnie przedstawia się postacie męskie i żeńskie, dzięki czemu dziecko uczy się przypisanych im ról społecznych, odkrywając także swoje miejsce w połecznym systemie. Dzięki bajkom poznaje także język literacki, zapoznając się z jego bogactwem i nabywając umiejętności poprawnego wysławiania się. Dzięki kontakcie z bajką dziecko uczy się zachowań społecznie akceptowanych oraz tych, które są potępiane, form ekspresji emocji, sposobów reagowania w trudnych sytuacjach oraz zaspokajania różnych potrzeb.


Baśnie ukazują problemy życia w sposób prosty i zwarty co pozwala uchwycić ich głęboki sens moralny. Znajdziemy tu odbicie niemal wszystkich dziecięcych tęsknot i problemów — chęci przygód i wędrówki poza dom rodzinny, obaw, lęków i zawodów. Często spotykane są w tych opowieściach motywy bliskie dzieciom — uczucia rodzinne, miłość do matki, ojca, różny stosunek do rodzeństwa. Wszystko to dzieje się w atmosferze cudowności, magii, fantazji tak bliskich dziecku.
W baśni dziecko znajduje jednoznaczny świat wartości, jednoznaczny podział na dobre i złe, białe i czarne, sprawiedliwe i niesprawiedliwe. Ceni się dobroć, pracowitość, odwagę; potępia chciwość, skąpstwo, tchórzostwo, lenistwo. I — co najważniejsze — dobro zawsze zwycięża. Dzięki temu baśń uczy optymizmu, zachęca do walki z przeciwnościami, dostarcza pozytywnych wzorów. Słuchając baśni, dziecko identyfikuje się z postaciami bohaterów, odnajduje uczucia podobne do własnych, co daje mu pewną wspólnotę z otoczeniem, przekonanie, że inni spotykali się wcześniej z takimi samymi, trudnymi problemami. Mały czytelnik ocenia bohaterów, usiłuje zrozumieć motywy ich czynów. To może pomóc w zdobyciu umiejętności oceny własnego postępowania i kierowania nim.
Baśń budzi niepokoje, skłania do pewnych refleksji, zadumy, chęci szukania odpowiedzi na wiele pytań poza światem literackim, u dorosłych, u osób mu bliskich. Słuchając baśni, dziecko wychodzi poza ciasny egocentryzm uczy się rozumieć przeżycia i odczucia innych. Może w chwili zadumy, wspólnej refleksji 1ub w sprzyjających okolicznościach uda nam się głęboką mądrość baśni odnieść do codziennego życia.
W wieku przedszkolnym poznawcza wartość książek odgrywa mniejszą rolę niż e późniejszym szkolnym, gdyż w tym okresie najważniejsze jest bezpośrednie doświadczenie. Jednak wiele utworów stanowić może punkt wyjścia do wspólnych działań poznawczych rozbudzających zainteresowania przedszkolaka. Dziecko w pewnym momencie spostrzega, że oprócz własnego, bliskiego otoczenia-domu, ulicy, przedszkola- istnieje inny, daleki, nieznany świat. O nim dowiedzieć się można właśnie z książek.
Z różnymi bohaterami literackimi warto odkrywać tajemnice przyrody, przenieść się do dalekich krain, na inne kontynenty.
Pod wpływem wierszy, bajek, baśni powstają różnorodne prace plastyczne. Dzieci wykonują je różnymi technikami. Cechują je żywe barwy, zaskakują zestawienia form. Dziecko buduje, komponuje, organizuje, przeżywa radość tworzenia, która pobudza je do dalszej zabawy formami i barwami.

Przeżycia związane z utworem literackim dzieci wyrażają też w ruchu, tańcu i śpiewie, dlatego chętnie organizują przedstawienia, których scenariuszem są przetworzone wątki literackie. W przedszkolnym lub domowym teatrzyku dzieci są reżyserami, scenografami i aktorami.
Dziecko poprzez obrazy plastyczne, dziecięce wiersze, inscenizacje- opowiada o sobie samym, o tym co czuje, odsłania cechy swojej osobowości. Warto poświęcić więcej uwagi twórczości najmłodszych, zgłębić tajniki dziecięcych symboli, poznać świat dziecka i przez to lepiej je zrozumieć.
Oprócz prac plastycznych podobnym tworzywem dla spontanicznej twórczości dziecięcej może być język, który dziecko coraz lepiej poznaje w miarę swojego rozwoju. Uczenie się języka w wieku przedszkolnym jest procesem poznania i tworzenia zarazem. Dlatego tak ważne staje się rozwijanie twórczej postawy wobec języka, zachęcanie do swobodnych wypowiedzi w czasie zajęć, zabawy i odkrywania świata. W tych wypowiedziach dziecko będzie wyrażało to, co myśli, czuje, przeżywa, co je dziwi, bawi, przeraża. Tę twórcza postawę dziecka kształtować możemy, dostarczając pięknych przykładów pochodzących z baśni, poezji, prozy. Możemy dzieciom stworzyć wiele okazji, by w zabawie poznawały nowe słowa, bogactwo znaczeń, dźwięków i skojarzeń, by jak najczęściej bawiły się słowem. Dziecko zachęcone, zainspirowane przez nas samo tworzy opowiadania, piosenki, wiersze. Niejednokrotnie jest to najwspanialsza poezja.
Czytając dzieciom książki, znajdźmy czas na refleksję, na wczucie się w ich atmosferę, bo przekazanie utworu literackiego to nawiązanie kontaktu emocjonalnego z dzieckiem, śledzenie jego reakcji, wspólne odkrywanie piękna poezji czy prozy.



Opracowała: Jolanta Sołtys

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie