Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Rozwój aktywności twórczej dzieci w wieku wczesnoszkolnym

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 5708 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Program nauczania dla klas I – II podkreśla bardzo wyraziście współzależność mówienia i pisania. Samodzielne pisanie należy na ogół stosować dopiero po wielokrotnych ćwiczeniach ustnych i zbiorowych pisemnych. Rozwój mowy pisanej opiera się na opanowanej przez dziecko mowie ustnej. Do chwili rozpoczęcia nauki rozwój mowy i myślenia dziecka odbywa się głównie w środowisku rodzinnym i przedszkolnym. Początek aktywnej działalności myślowej przypada na okres, w którym chce ono znaleźć wyjaśnienie dla nagromadzonych obserwacji i wiadomości, gdy wytworzyło się w jego umyśle odczucie pewnego porządku. Odbywa się wszystko dzięki opanowaniu mowy. Kształcenie mowy uczniów w młodszym wieku szkolnym musi im stwarzać możliwości poznania nowych sposobów posługiwania się językiem mówionym i pisanym poprzez realizację zainteresowań i organizację różnorodnych kontaktów ze środowiskiem. Opanowanie nowych form poprawnego komunikowania się zwłaszcza w zakresie dłuższych wypowiedzi powinno odbywać się w warunkach sprzyjających rozwojowi aktywności językowej.
Już w klasie II dzieci układają opowiadania ustne i pisemne pod kierunkiem nauczyciele, a w III potrafią komponować samodzielne opisy, listy.

1. Swobodne wypowiedzi
Istotą wypowiedzi jest nieskrępowane barierami pytań wypowiadanie się dzieci na dany temat, a celem jest rozbudzenie aktywności, bogacenie słownictwa oraz wdrażanie do poprawnego wyrażania własnych myśli i uczuć. W toku tych wypowiedzi mogą być stosowane elementy różnych ćwiczeń stylistycznych, jak: opowiadania, opisu, sprawozdania i dialogu. Punktem wyjścia do swobodnych wypowiedzi są często bezpośrednie obserwacje, wrażenia z wycieczki, uroczystości, przeczytanej lektury itp. Umiejętności wyrażania się w postaci dłuższej kilkuzdaniowej wypowiedzi wymaga wielu ćwiczeń i zabiegów. Są to ćwiczenia polegające na uporządkowaniu określonej treści, wyłonieniu z niej właściwych elementów, dobraniu właściwego słownictwa i połączenia go w określone wyrażenia i zwroty. Niezbędna jest wtedy umiejętność sprawnej konstrukcji zdań pojedynczych i złożonych, a także przekazania danych treści w postaci sensownej całości. Wypowiedzi uczniów klas początkowych są na ogół krótkie i proste. Stanowią etap przejściowy w procesie kształcenia i rozwoju dłuższej wypowiedzi pisemnej ucznia.

2. Opowiadanie
Najpowszechniejszą formą wypowiedzi uczniów jest opowiadanie. Już w klasie I podejmuję się próby pisania krótkich opowiadań w formie kilku powiązanych zdań, uczniowie kl. II powinni sami układać opowiadania pod kierunkiem nauczyciela. Od klasy III dzieci mają już zdawać sobie sprawę z istoty opowiadanie jako ciągu wydarzeń wzajemnie uwarunkowanych i stanowiących poszczególne etapy akcji. Aby dobrze dzieci przygotować do układania opowiadania trzeba wcześniej opracować odpowiednie słownictwo. Pisząc opowiadanie należy uwzględnić zasady struktury tej formy wypowiedzi – wstęp, rozwinięcie, zakończenie. Praca nad kształtowaniem umiejętności tworzenia opowiadań wymaga wielu zintegrowanych umiejętności z zakresu gramatyki, stylistyki i kompozycji, a także ustopniowanych ćwiczeń doskonalących poziom tych wypowiedzi. Dotyczy to ćwiczeń w analizie i rozumieniu tekstu, stosowaniu mowy zależnej i niezależnej, dialogu i wyrazów o różnym zabarwieniu emocjonalnym. Wyróżniamy opowiadania:
a) na podstawie przeżyć i doświadczeń dzieci
b) na podstawie lektur, obrazków itp.
Dzięki pisaniu opowiadań dziecko ma możliwość rozwoju własnej indywidualności twórczej w procesie doskonalenia mowy, do snucia refleksji kształtujących wrażliwość emocjonalną na sprawy inny i współdziałaniu w określonym środowisku.

3. Opis
Do najtrudniejszych form wypowiedzi należy opis. Wymaga bowiem wnikliwej obserwacji opisywanych przedmiotów, czy sytuacji. W opisie występują konkretne elementy treści zgodne z rzeczywistością. W czasie pracy nad opisem najlepiej jest zacząć od samodzielnych wypowiedzi. Drugą istotną sprawą jest uporządkowanie wypowiedzi według planu. W toku układania opisu należy dostarczyć uczniom potrzebny zasób słownictwa.
Według Rytkowej do opanowania formy opisu prowadzą ćwiczenia:
a) Układanie zdań na temat obrazka
b) Uzupełnianie zdań zawierających opisy podanymi wyrazami
c) Porządkowanie zdań według ustalonej kolejności
d) Szukanie fragmentów opisów w tekstach
e) Gromadzenie słownictwa
f) Opisy przedmiotów przy wykorzystaniu podanych wyrazów
g) Opisy projektowanych prac rysunkowych, technicznych
h) Opis różnorodnych przedmiotów podczas zabawy.

W opisie przeważają głównie zdania pojedyncze i współrzędnie złożone bogato rozwinięte.

4. Wypowiedzi z zakresu pism użytkowych
Dość wcześnie bo już w kl. I występuje zbiorowe układnie listów pod kierunkiem nauczyciela. Przed pisaniem listu należy wyjaśnić jego budowę, zwrócić uwagę na stosowanie pewnych zwrotów grzecznościowych, pisownię zaimków, zapis daty, podpis, adres koperty. Podczas pracy nad listem należy zwrócić uwagę na słownictwo, ogólny zarys treści, dobór odpowiednich wyrażeń i układ graficzny. Formą dość upowszechnioną jest układanie życzeń z okazji świąt, rocznic imienin.
Układanie twórczych wypowiedzi min. opowiadanie, opis, pisanie listu, treści życzeń umożliwia dzieciom kształcenie i doskonalenie języka literackiego, rozwija wyobraźnię i fantazję. Przed nauczycielem stoi trudne zadanie odpowiednio dziecko do tego przygotować i pokierować tak jego pracą, aby tworzenie tekstów było dla dziecka przyjemnością i spełnieniem twórczych pragnień.

Bibliografia:
1. D. Czelakowska „Twórczość a kształcenie języka dzieci w wieku wczesnoszkolnym”, Kraków 1996, Oficyna Wydawnicza „Impuls”
2. J. Klupa „Metodyka nauczania j. polskiego w klasach początkowych”, Warszawa 1983, WSiP
3. J. Kujawiński „Rozwijanie aktywności twórczej uczniów klas początkowych”, Warszawa 1990, WSiP

Opracowanie:
Anna Szarpak

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie