Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Do Niepodległej

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1916 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 mgr Ewa Socha
SP w Tuligłowach
Do Niepodległej

Scenariusz uroczystości z okazji rocznicy odzyskania niepodległości

Uczniowie stoją parami przygotowani do tańca –Polonez, dekoracja- brzozowy krzyż, flaga narodowa duża- ułożona pionowo na niej godło, w tle daty: 1795, 1830, 1864,1914, 1918

Polonez „Pożegnanie ojczyzny”- Ogińskiego lub Polonez z filmu Pan Tadeusz Taniec wykonują uczniowie według układu. Po tańcu ustawiają się w dwuszeregu.

Pieśń konfederatów- recytuje dwóch uczniów

Nigdy z królami nie będziem w aliansach,
Nigdy przed mocą nie ugniemy szyi,
Bo u Chrystusa my na ordynansach,
Słudzy Maryi.

Więc choć się spęka świat i zadrży słońce,
Chociaż się chmury i morza nasrożą,
Choćby na smokach wojska latające,
Nas nie zatrwożą.


Więc nie wpadniemy w żadną wilczą jamę,
Nie uklękniemy przed mocarzy władzą,
Wiedząc, że nawet grobowce nas same
Bogu oddadzą.

Bóg naszych ojców i dziś jest nad nami,
Więc nie dopuści upaść żadnej klęsce,
Wszak póki on był z naszymi ojcami,
Byli zwyciężce.


Narrator
W 1795 roku pod ciosami wojsk trzech zaborców: Rosji, Prus i Austrii, Polska zniknęła
z mapy Europy. Zaczął się długi okres niewoli. Podejmowano kolejne próby zbrojnego odzyskania niepodległości w powstaniach narodowych.
W 1830 roku wybuchło pierwsze z wielkich zrywów niepodległościowych – powstanie listopadowe.

Śpiew „Warszawianka”

Oto dziś dzień krwi i chwały,
Oby dniem wskrzeszenia był.
W tęczę Franków Orzeł Biały
Patrząc, lot swój w niebo wzbił
I nadzieją podniecany
Woła do nas z górnych stron:
Powstań, Polsko, skrusz kajdany,
Dziś twój tryumf albo zgon.
Hej, kto Polak, na bagnety,
Żyj, swobodo, Polsko żyj!
Takim hasłem cnej podniety
Trąbo nasza, wrogom grzmij!


Recytacja

Bogarodzico, Dziewico, słuchaj nas, Matko Boża,
To ojców naszych śpiew.
Wolności błyszczy zorza, wolności bije dzwon,
wolności rośnie krzew.
Bogarodzico!
Wolnego ludu śpiew
Zanieś przed Boga tron.


Śpiew „Jeszcze jeden mazur dzisiaj”

Jeszcze jeden mazur dzisiaj, choć poranek świta.
Czy pozwoli panna Krysia? – młody ułan pyta.
I tak pięknie pyta, prosi, boć to w polskiej ziemi,
W pierwszą parę ją unosi, a sto par za niemi./bis
Słychać strzały, głos pobudki, dalej na koń, hura!
Lube dziewczę, porzuć smutki, zatańczym mazura.
Jeszcze jeden krąg dokoła, jeden uścisk bratni...
Trąbka wzywa, na koń woła, mazur to ostatni./bis


Recytacja

Do broni, bracia, do broni
Oto ludu zmartwychwstanie,
Z ciemnej pognębienia toni, z popiołów Feniks nowy.
Powstał lud – błogosław Panie!
Niech grzmi pieśń jak w dzień godowy!

Narrator:
Powstanie listopadowe upadło, a liczna rzesza bojowników o wolność rozpierzchła się
po świecie. Nie przestali jednak być Polakami, nie przestali tęsknić do kraju.

Recytacja

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów nieba – tęskno mi, Panie.

Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą – tęskno mi, Panie.
Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie
Bądź pochwalony – tęskno mi, Panie.


Narrator
Dlatego nie minęło wiele czasu, jak znowu wybuchła walka o niepodległość.


Śpiew

Hej, strzelcy, wraz, nad nami Orzeł Biały,
A przeciw nam śmiertelny stoi wróg.
Wnet z naszych strzelb piorunem zagrzmią strzały,
A lotem kul kieruje zbawca Bóg.

Więc gotuj broń i kulę bij głęboko,
O ojców grób bagnetów poostrz stal,
Na odgłos trąb twój sztucer bierz na oko,
Hej, baczność, cel, i w łeb lub w serce pal!


Recytacja

- Kto ty jesteś? - Polak mały.
- Jaki znak twój? - Orzeł Biały.
- Czym twa ziemia? - Mą ojczyzną.
- Czym zdobyta? - Krwią i blizną.
- Czy ją kochasz? - Kocham szczerze.
- A w co wierzysz? - W Polskę wierzę!


Narrator
Zdawało się, że po tym najtragiczniejszym z powstań, styczniowym, nadzieja na odzyskanie wolności zupełnie zagaśnie. Ale Polacy niezłomnie dążyli do wolności.


Śpiew

Miejcie nadzieję, nie tę lichą, marną,
co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera,
lecz tę niezłomną, która tkwi jak ziarno
przyszłych poświęceń w duszy bohatera.





Recytacja

Święta miłości kochanej ojczyzny,
Czują cię tylko umysły poczciwe,
Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,
Dla ciebie więzy, pęta nie zelżywe.
Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,
Gnieździsz w umysłach rozkoszy prawdziwe,
Byle cię można wspomóc, byle wspierać,
Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.

Śpiew

Ojczyzno ma, tyle razy we krwi skąpana,
Ach, jak wielka dziś twoja rana,
Jakże długo cierpienie twe trwa.

Biały Orzeł znów skrępowany,
krwawy łańcuch zwisa u szpon,
Lecz już wkrótce zostanie zerwany,
bo wolności uderzył dzwon.


Recytacja „Rota”

Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, nie damy pogrześć mowy,
Polski my naród, polski lud, królewski szczep Piastowy.
Nie damy, by nas gnębił wróg,
Tak nam dopomóż Bóg,
Tak nam dopomóż Bóg.

Do krwi ostatniej kropli z żył bronić będziemy Ducha,
Aż się rozpadnie w proch i pył krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg.
Tak nam dopomóż Bóg.
Tak nam dopomóż Bóg.

IV. Narrator
Nadszedł jednak czas, gdy zaborcy Polski znaleźli się po przeciwnych stronach barykady. Nadchodząca wojna światowa była przez Polaków traktowana jako szansa na odzyskanie wolności.


Recytacja

Byłeś jak wielkie, stare drzewo,
Narodzie mój, jak dąb zuchwały.
Wezbrany ogniem soków żywych,
Jak drzewo wiary, mocy, gniewu.

I otoś stanął, odarty,
Jak martwa chmura za kratami,
Na pół cierpiący, a pół martwy,
Poryty ogniem, batem łzami.

I zmartwychwstaniesz jak Bóg z grobu
Z huraganowym tchem u skroni,
Ramiona ziemi się przed tobą
Otworzą. Ludu mój! Do broni!


Śpiew

Legiony to żołnierska nuta
Legiony to straceńców los
Legiony to rycerska buta
Legiony to ofiarny stos.

My, Pierwsza Brygada,
strzelecka gromada,
na stos rzuciliśmy nasz życia los,
na stos, na stos.

O, ile mąk, ile cierpienia,
o, ile krwi, wylanych łez.
Pomimo to nie ma zwątpienia,
dodawał sił wędrówki kres.
My, Pierwsza Brygada...

Krzyczeli, żeśmy stumanieni,
nie wierząc nam, że chcieć – to móc,
leliśmy krew osamotnieni,
a z nami był nasz drogi Wódz!
My, Pierwsza Brygada...


Recytacja

Rozdzielił nas, mój bracie,
Zły los i trzyma straż.
W dwóch wrogich sobie szańcach
Patrzymy sobie w twarz.

W okopach pełnych jęku,
Wsłuchani w armat huk,
Stoimy na wprost siebie,
Ja – wróg twój, ty – mój wróg.




Śpiew

Nie noszą lampasów, lecz szary ich strój,
Nie noszą ni srebra, ni złota,
Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój
Piechota, ta szara piechota.
Maszerują chłopcy, maszerują,
Karabiny błyszczą, szary strój,
A przed nimi drzewa salutują,
Bo za naszą Polskę idą w bój.
I idą, a w słońcu kołysze się stal,
Dziewczęta zerkają zza płota,
A oczy ich dumne utkwione są w dal...
Piechota, ta szara piechota
Maszerują chłopcy, maszerują,
Maszerują chłopcy, maszerują,

Karabiny błyszczą, szary strój,
A przed nimi drzewa salutują,
Bo za naszą Polskę idą w bój.


Recytacja

Zaledwie wczesnym rankiem
Armaty zaczną grać
Ty świstem kul morderczym
O sobie dajesz znać.

Las płacze, ziemia płacze,
W pożarach stoi świat,
A ty wciąż mówisz do mnie:
To ja, twój brat, twój brat.


Śpiew

Rozkwitały pąki białych róż,
wróć Jasieńku, z tej wojenki już,
wróć ucałuj, jak za dawnych lat,
dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat (bis)

Już przekwitły pąki białych róż,
przeszło lato, jesień, zima już.
Cóż ci teraz dam, Jasieńku, hej,
gdy z wojenki wrócisz do dziewczyny swej? (bis)


Jasieńkowi nic nie trzeba już,
bo mu kwitną pąki białych róż;
tam pod jarem, gdzie w wojence padł
wyrósł na mogile, białej róży kwiat (bis)

Nie rozpaczaj, lube dziewczę, nie!
W polskiej ziemi nie będzie mu źle,
Policzony będzie trud i znój,
Za ojczyznę poległ ukochany twój. (bis)


Recytacja

A gdy mnie z dala ujrzysz,
Od razu bierz na cel
I do polskiego serca
Moskiewską kulą strzel.

Bo wciąż na jawie widzę
I co noc mi się śni,
Że ta co nie zginęła
Wyrośnie z naszej krwi.


Narrator:
Dzięki męstwu swoich synów Polska wyszła zwycięsko z tych zmagań. Stała się państwem liczącym się w Europie.


Recytacja

Bez tej miłości można żyć,
mieć serce suche jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieje,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku słońca nic nie mówić.

Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem,
codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić,
odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię – i żyć,
ale nie można owocować.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie