Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Sprawy nieletnich oraz przepisy dotyczące przeciwdziałaniu narkomanii

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 12706 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Opracowała: mgr Izabela Serwatka


Sprawy nieletnich oraz przepisy dotyczące
przeciwdziałaniu narkomanii

Według prawa polskiego dzieci do lat 13 nie ponoszą odpowiedzialności za popełnione przez siebie przestępstwa i wykroczenia.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że:
wykroczeniem jest czyn zabroniony przez prawo i zagrożony karą:

1) aresztu od 5 do 30 dni,

2) ograniczenia wolności – na jeden miesiąc,

3) grzywny – od 20 do 5000 zł,

4) nagany.

Każde inne zachowanie niezgodne z prawem jest przestępstwem, z tym, że te – zagrożone karą powyżej 3 lat pozbawienia wolności są zbrodniami, a zagrożone do lat 3 – występkami.

Za popełnienie przestępstwa odpowiada osoba, która popełniła czyn zabroniony mając ukończone 17 lat. Młodzież do ukończenia tego wieku podlega odpowiedzialności w oparciu o ustawę o postępowaniu w sprawach nieletnich. Ustawa ta określa osoby do lat 17 mianem „nieletnich” i dotyczy takich przypadków, jak:

1) demoralizacja młodzieży poniżej 18 roku życia – to zachowania polegające na:
- naruszeniu zasad współżycia społecznego,
- popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia,
- używaniu alkoholu, narkotyków i innych środków wprowadzających
w stan odurzenia,
- włóczęgostwa,
- udziału w grupach przestępczych, tzn. w gangach lub bandach mających na celu popełnienie przestępstwa lub wykroczenia,

2) popełnianie czynów karalnych przez młodzież, która ukończyła 13 lat, a nie
ukończyła 17 lat,

3) stosowanie środków wychowawczych i poprawczych w stosunku do osób, które nie ukończyły 21 roku życia. Stosuje się tu odpowiednią gradację środków w zależności od stopnia demoralizacji, okoliczności popełnionego czynu, stopnia zawinienia i udziału w danym czynie nieletniego, udziału w całym procederze

4) osób dorosłych, w tym również rodziców oraz ich wpływ na nieletniego, warunki rodzinne i środowiskowe sprawcy.

Od powyższych zasad występują wyjątki, a mianowicie:

* nieletni, który ukończył lat 15 może odpowiadać jak dorosły, jeżeli okoliczności wskazują, że jest on w znacznym stopniu zdemoralizowany i popełnił następujące przestępstwa:
- zabójstwo,
- pozbawienie drugiego człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia,
- spowodowanie u innej osoby ciężkiego kalectwa lub innej ciężkiej, długotrwałej i nieuleczalnej choroby bądź też spowodowanie takiego uszkodzenia ciała, które spowoduje trwałą niezdolność do pracy zawodowej,
- sprowadzenie zdarzenia powodującego katastrofę wielkich rozmiarów, tj. pożar , zawalenie się dużego budynku, eksplozja materiałów wybuchowych, porwanie samolotu lub statku z użyciem siły,
- spowodowanie katastrofy w ruchu lądowym, powietrznym lub morskim w dużych rozmiarach, np. wykolejenie pociągu,
- gwałt z użyciem siły,
- szczególne okrucieństwo,
- akt terroryzmu,
- rozbój,

* w wyżej wymienionych wypadkach sąd nie może orzec kary wyższej niż 2/3 górnej granicy ustawowego zagrożenia ( nie orzeka jednak kary dożywotniego pozbawienia wolności).

Na szczególną uwagę zasługuje art. 4 § 1 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, według którego: „Każdy, kto stwierdzi istnienie okoliczności świadczących o demoralizacji nieletniego, w szczególności naruszanie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych, ma społeczny obowiązek odpowiedniego przeciwdziałania temu, a przede wszystkim zawiadomienia o tym rodziców lub opiekuna nieletniego, szkoły, sądu rodzinnego, policji lub innego właściwego organu”.

Wobec nieletnich sąd rodzinny może:

1) udzielić upomnienia,

2) zobowiązać do określonego postępowania, a zwłaszcza do naprawienia wyrządzonej szkody, przeproszenia pokrzywdzonego, podjęcia nauki lub pracy, powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub w miejscach albo do zaniechania używania alkoholu lub innego środka w celu wprowadzenia się w stan odurzenia,

3) ustanowić nadzór odpowiedzialny rodziców lub opiekunów,

4) ustanowić nadzór organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej, zakładu pracy albo osoby godnej zaufania – udzielających poręczenia za nieletniego,

5) zastosować nadzór kuratora,

6) skierować do kuratorskiego ośrodka pracy z młodzieżą,

7) orzec zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych,

8) orzec przepadek rzeczy w związku z popełnieniem czynu karalnego,

9) orzec umieszczenie w instytucji lub organizacji powołanej do przygotowania zawodowego, w rodzinie zastępczej, w placówce resocjalizacyjnej albo w odpowiedniej placówce opiekuńczo-wychowawczej,

10) orzec umieszczenie w zakładzie poprawczym,

11) zastosować inne środki zastrzeżone w omawianej ustawie, a także środki
przewidziane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym.

Ponadto sąd rodzinny może:

1) zobowiązać rodziców lub opiekunów do poprawy warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych nieletniego, a także do ścisłej współpracy ze szkołą do której uczęszcza nieletni, poradnią wychowawczo-zawodową, zakładem pracy,
w którym zatrudniony jest nieletni a także z zakładem leczniczym,

2) zobowiązać rodziców lub opiekunów do naprawienia w całości lub w części szkody wyrządzonej przez nieletniego,

3) zawiadomić zakład pracy, w którym zatrudnieni są rodzice lub organizację społeczną do której należą – jeżeli w wyniku zawinionego niewykonywania obowiązków wobec nieletniego dopuszczają się oni jego demoralizacji,

4) zwrócić się do właściwej instancji lub szkoły o udzielenie niezbędnej pomocy
w poprawie warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych nieletniego.

Na zasadach określonych w Kodeksie wykroczeń odpowiedzialność ponosi ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat.


Czynami, które najczęściej popełniają nieletni są:

1) Art. 51 k.w. (zakłócenie porządku) „Kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny lub wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny”.

2) Art. 107 k.w. (złośliwe niepokojenie) „Kto w celu dokuczenia innej osobie złośliwie wprowadza ją w błąd lub w inny sposób złośliwie niepokoi, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1500 zł albo karze nagany”.

3) Art. 119 k.w. (kradzież i przywłaszczenie) „Kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 250 zł, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny”.

4) Art. 124 k.w. (niszczenie cudzej rzeczy) „Kto cudzą rzecz umyślnie niszczy lub czyni niezdatną do użytku, jeżeli szkoda nie przekracza 250 zł, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny”.

5) Art. 141 k.w. (używanie nieprzyzwoitych słów) „Kto w miejscu publicznym umieszcza nieprzyzwoite ogłoszenia, napis lub rysunek, albo używa słów nieprzyzwoitych, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1500 zł albo karze aresztu”
We wszystkich sprawach o wykroczenia oskarżycielem publicznym jest Policja, chyba, że ustawa stanowi inaczej

Narastające zjawisko narkomanii stanowi zagrożenie dla coraz większej grupy ludzi, zwłaszcza młodych. Szkoły stały się nie tylko miejscem zażywania narkotyków, ale również handlu nimi..

Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z 24.04.1997 r. (tekst jednolity Dz. U. Nr 24, poz.198, z 2003 r.), w rozdziale 6 wymienia m.in. następujące czyny zabronione:

1) Art. 45.1. „Kto, wbrew przepisom ustawy udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia albo umożliwia ich użycie, albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

2. Jeśli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1 udziela środka odurzającego lub substancji psychotropowej małoletniemu lub nakłania go do użycia takiego środka lub substancji albo udziela ich w znacznych ilościach innej osobie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5”.

Tłumaczenie się przed organami ścigania, że podczas imprezy młody człowiek tylko poczęstował kogoś szczyptą amfetaminy lub skrętem marihuany, na niewiele się zda. Każde, nawet bezpłatne przekazanie narkotyku jest karalne, zwłaszcza jeśli chodzi o osobę małoletnią.

2) Art. 46.1 „Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat.

2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1 udziela środka odurzającego lub substancji psychotropowej małoletniemu, ułatwia użycie albo nakłania go do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

3. W przypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”.

Dealerzy muszą być bezwzględnie karani, dlatego sprzedaż narkotyków jest traktowana bardzo surowo. Nie można zarabiać na cudzym życiu i zdrowiu. Każda próba „zarobienia” w ten sposób na pewno nie znajdzie zrozumienia u policjantów, prokuratorów i sędziów.

3) Zmiany wprowadzone w ustawie przewidują także karanie takich osób jak np. właściciele lokali, którzy mając wiarygodną wiadomość o popełnieniu przestępstwa związanego z udzielaniem bądź handlem narkotykami na terenie ich lokalu, nie powiadomią o tym niezwłocznie organów ścigania. (art. 46a.1.)

4) Samo posiadanie narkotyków również jest karalne. Wg art. 48.1 „Kto wbrew przepisom ustawy posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”.

Pojawiające się nowe, niezbadane rodzaje narkotyków, stanowią śmiertelne zagrożenie. Szkoły mają nie tylko moralny obowiązek podjęcia bezwzględnej walki z tym zjawiskiem, ale również obowiązek ustawowy (art.3.2. pkt 1), gdyż brak reakcji ze strony dorosłych wzbudza w młodych ludziach poczucie bezkarności i sprawia, że traktują oni swoje zachowanie jako dopuszczalne i akceptowane.

Negatywna opinia o szkole powstaje w przypadku występowania w niej tzw. „fali” i szerzącej się narkomanii oraz brutalnych postaw. Opinię tę utwierdza brak reakcji ze strony pedagogów i osób, którym nie jest obojętna przyszłość młodego pokolenia.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie