Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Referat na temat dysleksji.

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2884 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Co to jest dysleksja?

Dysleksja to ostatnio modny termin. Dużo się o nim mówi i pisze. Dysleksja jest chorobą. W Międzynarodowej statystycznej klasyfikacji chorób i problemów zdrowotnych, wydanej przez Światową Organizacją Zdrowia ma, jako jednostka chorobowa, swój numer statystyczny. Często jest nazywana „ukrytym kalectwem" lub „ślepotą słowną".
Dysleksje można rozumieć dwojako:

  • w znaczeniu węższym, jako problemy w opanowaniu umiejętności czytania - dziecko czyta w sposób znacznie odbiegający od norm i wymogów szkolnych i nie jest to spowodowane upośledzeniem umysłowym ani wadą wzroku.
  • W znaczeniu szerszym , jako zespół trudności w nauce czytania i pisania. Dziecko nie potrafi nauczyć się poprawnego czytania i pisania w czasie przewidzianym przez program szkolny, metodami rutynowo stosowanymi w szkole.
Wyróżniamy kilka postaci specyficznych trudności, które mogą towarzyszyć dysleksji.
Dysortografia - wiąże się z opanowaniem poprawnej pisowni. Uczeń, pisząc popełnia różnorodne błędy, nie tylko typowo ortograficzne w zakresie „rz", „ż" , „ó", „u", „ch", „h", ale również wiele innych, bardzo charakterystycznych, jak mylenie liter o podobnym kształcie np. a-o, a-ą, 1-ł-t, m-n, u-w; różniących się położeniem w stosunku do osi pionowej lub poziomej np. p-b, b-d, p-g, n-u.W trakcie pisania uczeń pomija drobne elementy graficzne liter: kreseczki, ogonki (tzw. znaki diakrytyczne), zniekształca wyrazy, opuszczając lub przestawiając litery, zlepki liter , sylaby; niekiedy pomija wyrazy w zdaniu lub zmienia ich kolejność.
Dysgrafia - trudności związane z techniką pisania. Uczeń zniekształca graficzną stronę pisma: źle łączy litery, w sposób nieprawidłowy je odwzorowuje, często wykracza poza liniaturę. Z czasem pismo staje się nieczytelne nawet dla samego piszącego.
Przyczynami ww. zjawisk dysleksji, dysgrafii, dysortografii są zaburzenia podstawowych funkcji poznawczych: percepcyjno - motorycznych (spostrzegania słuchowego, wzrokowego, motoryki), i ich współdziałania (tzw. integracji percepcyjno- motorycznej), uwagi, pamięci (wzrokowej, słuchowej, ruchowej), lateralizacji (braku dominacji ręki, oka), orientacji w schemacie ciała i przestrzeni.

2. Uwarunkowania zaburzeń dyslektycznych.
Uwarunkowania (etiologia) zaburzeń dyslektycznych są wielorakie. Określają one pierwotne przyczyny dysleksji, dysortografii i dysgrafii.
  1. Koncepcja "psychodyslekcji" – przyczyna trudności w czytaniu i pisaniu leży w zaburzeniach sfery emocjonalnej, spowodowanych konfliktami i urazami psychicznymi.
  2. Koncepcja "genetyczna" – przyczyną jest dziedziczenie zaburzeń czytania i pisania.
  3. Koncepcja "organiczna" – upatruje pierwotną przyczynę w organicznym uszkodzeniu struktur CUN ( Centralny Układ Nerwowy), może to nastąpić podczas powikłanej ciąży, nieprawidłowo przebiegającego porodu np. poród przedłużony, poród zabiegowy lub we wczesnym dzieciństwie, zaburzenia hormonalne.
  4. Koncepcja opóźnienia rozwojowego – upatrująca pierwotną przyczyną w niedojrzałość CUN.
Najnowsze badania naukowe nad dysleksją, winą za jej występowanie obarczają niektóre chromosomy. Jednak większość badaczy stoi na stanowisku polietiologicznego uwarunkowania dysleksji.
Wielu badaczy skłania się ku uznaniu CUN jako przyczyny dominującej.
Według nich zaburzenia w czytaniu wynikają z opóźnienia rozwoju poszczególnych funkcji psychomotorycznych:
  • lateralizacji
  • percepcji wzrokowej
  • percepcji słuchowej
  • sprawności motorycznej
Zaburzenia lateralizacji stwierdzono u 70% badanych uczniów dyslektycznych.
Dzieci, które mimo prawidłowego rozwoju umysłowego nie mogą nauczyć się poprawnie czytać i pisać w czasie przewidzianym programem (są to dzieci dyslektyczne) zyskują opinię ucznia zdolnego ale leniwego. Zarówno w szkole jak i w domu rośnie wokół niego atmosfera niechęci, towarzyszy jej często brak zrozumienia i błędy wychowawcze. Prowadzone dodatkowe lekcje (np. korepetycje) przy nie zdiagnozowanym przypadku nie dają oczekiwanych rezultatów.
Często wymagania w stosunku do dziecka dyslektycznego są nieadekwatne do jego możliwości, nadmiernie obciążające jego system nerwowy, powodują liczne objawy nerwowości i różnorodne trudności wychowawcze. Dezaprobata środowiska w połączeniu z brakiem sukcesów w nauce przyczyniają się do powstania u dziecka różnych form zaburzeń osobowości.
Mają one znacznie obniżone poczucie własnej wartości, brak zaufania do samego siebie, niewiarę we własne możliwości.
3. SYMPTOMY ZABURZEŃ DYSLEKTYCZNYCH.
Jednym z aspektów i czynników rozwoju dziecka jest postępujący proces lateralizacji, czyli przewagi stronnej. W ramach modelu lateralizacji wyróżniamy lateralizację prawostronną i lewostronną. Ważnym modelem lateralizacji jest lateralizacja niejednorodna czy też nieustalona. Stan taki może świadczyć o nie wykształceniu się dominacji jednej z półkul mózgowych dla danej pary narządów (oko, ręka, noga), a więc o ich równoważności. Zaburzenia procesu lateralizacji mogą być przyczyną dysleksji.
Charakterystycznymi objawami , które cechują uczniów tzw. „ryzyka dysleksji" są:
  • Nieumiejętność zapamiętywania nazw, szeregów, nazw np. dni tygodnia, miesięcy,
  • Przekręcanie nazwisk,
  • Niemożność zapamiętywania tabliczki mnożenia, dat, szeregu cyfr, np.: numeru telefonu, daty urodzenia itp., błędne zapisywanie wielocyfrowych liczb, mylenie znaków matematycznych,
  • brzydkie , nieczytelne pismo, nieudolny rysunek
  • trudności z opanowaniem poprawnej pisowni (różnorodne błędy ortograficzne),
  • mylenie, przestawianie, opuszczanie liter.
Problemy dotyczą nie tylko nauki języka polskiego, matematyki, ale również języków obcych, geografii, geometrii, plastyki, ale również innych przedmiotów , a więc i przedmiotów zawodowych w szkołach zawodowych. Dlatego tak ważna jest wiedza na ten temat i najwcześniejsze dostrzeżenie wszelkich nieprawidłowości związanych z nieharmonijnym rozwojem ucznia.
Znajomość wiedzy na temat dysleksji jest obowiązkiem każdego nauczyciela, nie tylko nauczyciela nauczania początkowego czy polonisty, ale każdego z nas. Wiedza ta pozwoli właściwie realizować zadania programowe, w miarę możliwości indywidualizować proces dydaktyczny, pomoże rozwiązywać problemy szkolne.

Bibliografia
  1. Bogdanowicz Marta: O dysleksji, czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu – odpowiedzi rodziców i nauczycieli, Lublin 1994;
  2. Chmielewska Elżbieta: Zabawy logopedyczne i nie tylko. Poradnik dla nauczycieli i rodziców, Kielce 1996;
  3. Górnikiewicz Ewa: Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu, Toruń 1998;
  4. Krasowicz G., Dysleksja rozwój i zaburzenia mowy (przegląd badań), ,,Psychologia wychowawcza"1993 nr 1;
  5. Spionek Halina: Psychologiczna analiza trudności i niepowodzeń szkolnych, Warszawa 1970.
Alina Tichończuk

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie