Żyworodność powstawała u kręgowców kilkakrotnie, niezależnie od siebie (na przykład u rekinów, niektórych płazów i jaszczurek, a także u większości ssaków). W niektórych grupach kręgowców rodzice opiekują się potomstwem. Gonady męskie, jądra, wytwarzają plemniki, które mogą trafić wprost do celomy (jamy ciała). Stamtąd wydostają się na zewnątrz lub (jak u szczękowców) wędrują nasieniowodami do cewki moczowej. Samce kręgowców rozmnażających się przez zapłodnienie wewnętrzne mają narząd kopulacyjny, który służy zaplemnieniu samicy. Może to być pojedyncze lub parzyste prącie (u rekinów i ich krewnych służą do tego gonopodia – przekształcone płetwy brzuszne).
Pchła może cały rok czekać w bezruchu, by na odgłos kroków (ludzkich lub zwierzęcych) natychmiast wyrwać się z odrętwienia i wskoczyć na potencjalnego żywiciela.
