Na Zachodzie uważano, że wszystkimi wierzącymi powinien kierować biskup będący następcą św. Piotra (uważano go za następcę Jezusa Chrystusa). Upadek cesarstwa zachodniego spowodował osiągnięcie celów wyznaczonych przez biskupów i patriarchów ze wschodu, ponieważ na zachodzie panował zamęt i papież nie miał tak dużej władzy, by im się przeciwstawić. Lecz po upływie paru wieków, w którym to czasie w Europie formowały się nowe państwa, papież, dzięki ich poparciu odzyskał dawną władzę.