Przejawy sarmatyzmu były widoczne w sztukach pięknych, literaturze, obyczajowości, jak również w stylu życia i politycznych aspiracjach szlachty. W literaturze pojawiło się przekonanie, że Sarmaci to naród wybrany, a ustrój Rzeczypospolitej został nadany przez Boga. To przeświadczenie, które wynikało ze strachu przed francuskim absolutyzmem, przyczyniło się do rosnącej niechęci do cudzoziemców.