Zapalenie pęcherza moczowego

cystitis

ICD-10 N30 N30.0 Ostre zapalenie pęcherza moczowego N30.1 Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego (przewlekłe) N30.2 Inne przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego N30.3 Zapalenie trójkąta pęcherza moczowego N30.4 Popromienne zapalenie pęcherza moczowego N30.8 Inne zapalenie pęcherza moczowego N30.9 Zapalenie pęcherza moczowego, nie określone

Zapalenie pęcherza moczowego – najczęstszy, przeważnie bakteryjny stan zapalny dróg moczowych , dotyczy błony śluzowej pęcherza moczowego . Najczęstszym patogenem jest pałeczka okrężnicy (Escherichia coli) oraz inne bakterie jelitowe, szczególnie z rodzajów: Staphylococcus i Enterococcus ^[1]. Zapalenie często dotyczy seksualnie aktywnych kobiet w wieku 20–50 lat i dlatego inną nazwą tego stanu jest "zapalenie pęcherza miodowego miesiąca ".

Epidemiologia

Zapalenie pęcherza moczowego występuje częściej u kobiet, szczególnie między 15 a 34 rokiem życia^[1] oraz po menopauzie . U mężczyzn zdarza się częściej po 50 roku życia i jest wskazaniem do wizyty u lekarza, gdyż może prowadzić do poważnych powikłań . Jest to choroba powszechnie występująca; 20–50% kobiet przebyło zapalenie pęcherza przynajmniej raz w życiu^[1].

Czynniki ryzyka

Zapalenie pęcherza moczowego występuje częściej u kobiet chorych na cukrzycę , z przebytym lub obecnym zapaleniem górnych dróg moczowych, w ciąży oraz po menopauzie. Bardziej narażone są również kobiety przyjmujące doustne środki antykoncepcyjne ^[1].

Zapobieganie

Picie dużej ilości płynów, dbanie o higienę osobistą , niewstrzymywanie moczu .

Objawy

• uczucie bólu i pieczenia w czasie oddawania moczu ( dyzuria )
• częstomocz
• mocz o nieprzyjemnym zapachu
• parcie na pęcherz

Diagnostyka

• badanie ogólne moczu
• posiew moczu

Leczenie

• Farmakoterapia : antybiotyki , chemioterapeutyki , leki przeciwbólowe i rozkurczowe.
• Należy pić tak dużo płynów, jak to tylko jest możliwe. Poprzez częste oddawanie dużych ilości moczu wypłukuje się czynniki chorobotwórcze z dróg moczowych.
• Specjalne mieszanki herbatek ziołowych , przeznaczone do stosowania w chorobach nerek i pęcherza moczowego, mogą wspomóc leczenie .

Korzyści może przynieść przyjmowanie witaminy C ^[2][3] w dawce 100 miligramów dziennie, także w przypadku profilaktycznego zapobiegania infekcjom dróg moczowych u kobiet w ciąży^[3] i picie płynów zakwaszających mocz^[4] (w celu uzyskania niekorzystnego środowiska dla rozwoju bakterii), np. kompot lub sok z żurawin ^[5][6][7][8]. Ze względu na możliwość interakcji pacjenci przyjmujący leki z grupy antagonistów witaminy K (np. warfaryna ) nie powinni stosować suplementów z żurawiną bez uprzedniego skonsultowania się z lekarzem^[5]. Alternatywne metody leczenia i zapobiegania są stosowane ze względu na często chroniczny charakter zapalenia pęcherza moczowego oraz możliwość rozwoju oporności na antybiotyki ^[9]. Poza wyżej wymienionymi produktami z żurawiną i witaminą C naturalne metody obejmują także stosowanie probiotyków , preparatów z d-mannozą oraz mącznicy lekarskiej i berberyny ^[9].

Przypisy

Bibliografia

• Paul Rutter: Opieka farmaceutyczna : objawy, rozpoznanie i leczenie. Ss. 77-81.