|
wyka ptasia
Kwitnąca wyka ptasia |
Wyka ptasia (Vicia cracca L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny bobowatych. W Polsce gatunek pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Morfologia
; Pokrój: Bylina czepiająca się innych roślin za pomocą wąsów.
; Łodyga: Wiotka, pokładająca się, rozgałęziona, graniasta, przylegająco owłosiona, o długości do 1,2 m. Pod ziemią roślina posiada rozgałęzione kłącze.
; Liście: Nieparzysto-pierzaście złożone z 6-12 par listków. Listki podługowate, orzęsione. Listek szczytowy oraz pierwsza para listków przekształcone są w wąsy czepne. U nasady liścia złożonego strzałkowate, całobrzegie przylistki.
; Kwiaty: Jednostronne, wyrastające na szypułce w kącie liścia, tej samej długości, lub znacznie dłuższe od niego grono. Złożone jest z 15–40 siedzących lub krótkoszypułkowych kwiatów motylkowych. Kwiaty bezwonne, długości ponad 12 mm, korona niebieskofioletowa z plamą na łódeczce i ciemnymi wybarwieniami na skrzydełkach i żagielku.
; Owoc: Strąk zakończony dzióbkiem. Ma długość 10–25 mm i gładkie, lśniące wewnątrz łupiny.
Biologia i ekologia
Roślina miododajna, nektar powstaje w miodnikach u nasady rurki pręcików. Kwitnie od czerwca do września.
; Zapylenie:
Jest wybitnie przystosowana do zapylania krzyżowego przez owady o długim aparacie gębowym, głównie duże trzmiele. Tylko one mogą dostać się do nektaru. Pod ciężarem owada siadającego na łódeczce wysuwa się słupek , który pod znamieniem ma gęste włoski z przyklejonym pyłkiem z pręcików (roślina jest przedprątna, nie może więc w tym czasie zapylić się własnym pyłkiem). Pyłek ten przykleja się do brzusznej strony owada i może być przez niego przeniesiony na inny kwiat wyki, w którym słupek jest już dojrzały. Mniejsze trzmiele nie mogąc się dostać do nektaru, często wygryzają otwór w dolnej części kwiatu nie pośrednicząc w jego zapylaniu.
; Cechy fitochemiczne:
Roślina lekko trująca. Nasiona zawierają wicjaninę toksyczną dla zwierząt (szczególnie koni).
; Siedlisko:
Łąki, lasy, zarośla, przydroża. W górach występuje po regiel górny. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Molinio-Arrhenetheretea .
Zmienność
Wyróżnia się trzy podgatunki:
- Vicia cracca L. subsp. cracca
- Vicia cracca L. subsp. incana (Gouan) Rouy
- Vicia cracca L. subsp. japonica Miq.
Zastosowanie
- Na łąkach jest cenną rośliną pastewną. Jednak nadaje się do spasania tylko przed wytworzeniem strąków, nasiona są bowiem szkodliwe dla bydła.
- Ziele Herba Viciae było stosowane w medycynie ludowej
[.
]
Bibliografia
Inne hasła zawierające informacje o "wyka ptasia":
Choroby wirusowe
...
1977
...
1975
...
Krzywica
...
Uniwersytet Jagielloński
...
Francuski kalendarz rewolucyjny
...
Trójpolówka
...
Wieszcz
...
1910
...
Świńska grypa
...
Inne lekcje zawierające informacje o "wyka ptasia":
Ochrona przyrody i krajobrazu w Polsce (plansza 21)
...
Mapa świata (plansza 14)
...
Rolnictwo w Polsce (plansza 16)
...
|
