Wacław Koźma Damian Rolicz-Lieder (ur. 27 września 1866 w Warszawie , zm. 25 kwietnia 1912 w Warszawie) - polski poeta końca XIX wieku , prekursor Młodej Polski . Kojarzony z początkami polskiego symbolizmu . Tłumacz m.in. Kwiatów zła Baudelaire'a , autor wydanych Poezji ( 1889 ) i Poezji II ( 1891 ). Bliski przyjaciel i tłumacz Stefana George'a .

Grób Liedera na warszawskich Powązkach

Rolicz-Lieder wyrastał z podobnego przekonania o własnym geniuszu twórczym, jakie charakteryzowało uwielbianego przez niego Juliusza Słowackiego . W swoich listach i publicystyce surowo oceniał dziedzictwo twórczości Adama Mickiewicza , pierwszeństwo przyznając właśnie Słowackiemu. Po ostrej krytyce ze strony czasopism literackich zabronił przedrukowywania i recenzowania swoich wierszy, przez co jego twórczość nie była szeroko znana. Jego wiersze krążyły zatem w odpisach i odręcznych autografach, rozsyłanych do rodziny i czytelników Poezji zainteresowanych kolejnymi próbami literackimi. Odrzucany był za dość ekscentryczne łączenie tradycji europejskiej z obrazami orientalnymi, tworzenie obco brzmiących neologizmów oraz zbytnią samowolę twórczą. Przychylnych recenzji było dość niewiele; zainteresowanie poezją Rolicz-Liedera zdradzali jedynie Antoni Lange i Jan Kasprowicz . Dziś uważany za jednego z najoryginalniejszych poetów młodopolskich^[], docenia się zwłaszcza jego twórcze nawiązania do tradycji polskiego romantyzmu i francuskiego symbolizmu oraz literatury staropolskiej. Jego twórczość stanowi ponadto ważny pomost między chylącą się ku schyłkowi epoką pozytywizmu , a pierwszym pokoleniem Młodej Polski.

Bibliografia

• Poezje wybrane, Kraków 2004
• Maria Podraza-Kwiatkowska, Wacław Rolicz-Lieder, Warszawa 1966