Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Ustka

Ustka

Ustka
Panorama miasta
Widok z mola w stronę latarni i portu
Herb
Flaga
Herb Ustki Flaga Ustki
Województwo pomorskie
Powiat słupski
Gmina
• rodzaj
Ustka
miejska
ZałożonoXIII wiek
Prawa miejskie 1935
Burmistrz Jan Olech
Powierzchnia 10,19 km²
Wysokośćok. 3 m n.p.m.
Ludność (2007)
•  liczba
•  gęstość

16 106
1580,6 os./km²
Strefa numeracyjna
+48 59
Kod pocztowy 76-270
Tablice rejestracyjne GSL
Położenie na mapie Polski

Ustka
54°34'43″N 16°52'09″E / 54.57861, 16.86917 Na mapach: 54°34'43″N 16°52'09″E / 54.57861, 16.86917
TERC
( TERYT )
2212011
SIMC 0977427
Miasta partnerskie Bielsko-Biała , Enkhuizen , Kappeln , Słupsk , Palanga , Pionierskij , Anklam
Hasło promocyjne : Ustka retroaktywna.
Urząd miejski
ul. Ks. Kard. St.Wyszyńskiego 3
76-270 Ustka
Strona internetowa miasta
Ustka z lotu ptaka
Ustka - Plaża wschodnia
Wybrzeże zimą
Plaża po sztormie
Pomnik "Ludziom Morza"

Ustka ( kasz. Ùskô, niem. Stolpmünde) – miasto w Polsce , na północno-zachodnim krańcu województwa pomorskiego , w powiecie słupskim . Siedziba gminy miejskiej Ustka oraz gminy wiejskiej Ustka .

Ustka jest położona u ujścia rzeki Słupi do Morza Bałtyckiego . Jest miastem portowym , kąpieliskiem morskim oraz uzdrowiskiem . Miasto graniczy z gminą Ustka .

Nazwa Ustka została ustalona ostatecznie Zarządzeniem Wojewody Szczecińskiego zawartym w Dzienniku Urzędowym Wojewódzkim nr 13 z 8 listopada 1946 r.

Spis treści

Geografia

W okresie powojennej polskiej administracji, w latach 1950-1975 należała do województwa koszalińskiego , a w latach 1975-1998 – do województwa słupskiego .

Od 13 lipca 2003 Ustkę i Słupsk łączy porozumienie zwane dwumiastem . Oba miasta są połączone komunikacją kolejową i autobusową.

Według danych z 31 grudnia 2007[1] miasto miało 16 106 mieszkańców. Ma powierzchnię 10,19 km², z czego 46% stanowią lasy , a 11% – użytki rolne . Ustka skupia 0,44% powierzchni powiatu słupskiego oraz 17,6% jego ludności.

W Ustce zlokalizowane jest Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej , będące głównym ośrodkiem szkoleniowym dla potrzeb Marynarki Wojennej .

Układ miejski tworzy: 88 ulic, 2 place (Dąbrowskiego, Wolności) oraz 2 trakty ( Promenada Nadmorska, Bulwar Portowy). Dodatkowe dzielnice miasta: Grabienko , Mokrzyca , Ustka-Leśniczówka.

Demografia [2]

Ustka - plażowicze
Ustka - trzecie molo na plaży zachodniej
  • 1818: 477
  • 1828: 626
  • 1831: 650
  • 1849: 1 000
  • 1864: 1 505
  • 1871: 1 700
  • 1883: 1 979
  • 1885: 1 974
  • 1890: 2 021
  • 1895: 1 972
  • 1900: 2 364
  • 1905: 2 498
  • 1910: 2 831
  • 1925: 3 876
  • 1933: 4 014
  • 1936: 4 085
  • 1938: 4 513
  • 1939: 4 739
  • 1940: 4 807
  • 1941: 5 051
  • 1946: 2 600
  • 1950: 3 700
  • 1960: 6 300
  • 1970: 9 500
  • 1975: 12 400
  • 1978: 14 000
  • 1980: 15 200
  • 2001: 17 100
  • 2004: 16 308

Historia

Z umowy słupskich radnych ze Święcami (Jaśko ze Sławna oraz Jaśko z Darłowa) z 1337 pochodzi informacja o istnieniu warowni w miejscu ujścia Słupi. Warownia w Ustce jest grodziskiem "quondam castrum", w umowie jest to miejsce określone jako:

...nec non totum et integrum portum Stolpesmunde dictum, penes aquam stolpensem tam ab una quam alia parte situm...
...jak również cały i niepodzielny port Ustka, położony po obu stronach rzeki Słupi...

[3]

Podobnie jak mieszkańcy innych wsi miejskich, ustczanie byli poddanymi Słupska. Z tego tytułu składać musieli przysięgę poddańczą, tzw. przysięgę ustecką, oraz płacić podatki na rzecz miasta, dbać o stan portu i nabrzeży, naprawiać je, udzielać pomocy przy rozładunku i załadunku statków oraz przy wejściu statków do portu. Obowiązywał ich także przymus młynny (młyn miejski w Zamełowie). Mieszkańcy Ustki wyróżniali się nie tylko obowiązkiem świadczenia wszelkich prac i usług związanych z portem, ale także płaceniem podatku szosowego, a nie czynszu, lub odrabianiem pańszczyzny. Aż do wojny trzydziestoletniej samodzielni ekonomicznie ustczanie, głównie szyprowie , karczmarze i wójt, przyjmowali obywatelstwo miasta Słupska i korzystali z przywilejów wynikających z posiadania praw miejskich. Rada miejska Słupska ustanawiała statuty, regulaminy i taryfy portowe, mianowała wójta, decydowała o wszelkich pracach związanych z funkcjonowaniem portu, określa rodzaje i wysokość podatków płaconych przez ustczan, sprawowała patronat nad kościołem i szkołą. Rada miejska, jako sąd wyższy, była instancją odwoławczą od wyroków sądu niższego. Wójt Ustki był jednocześnie wójtem portowym.Sprawował on władzę wykonawczą na terenie Ustki w odniesieniu do jej stałych mieszkańców, przebywających okresowo gości (kupców) oraz spraw wynikających z bieżącego funkcjonowania portu.

Od 1329 do końca 1342 Ustka i Słupsk w drodze zastawu była w posiadaniu Zakonu Krzyżackiego. Był to okres trudny, bo gdy zawisła groźba przejęcia ziemi przez Zakon w wieczyste posiadanie, gdyż książę Bogusław V nie był w stanie spłacić w terminie, do 1 stycznia 1343 r., należnej kwoty 3334 grzywien, sumę tę wpłaciło społeczeństwo. Pieniądze te pozwoliły Słupskowi i mieszkańcom ziemi słupskiej wykupić się z rąk Krzyżaków.

Od XIII wieku na tereny te napływali niemieccy kolonizatorzy. Liczba ludności coraz szybciej wzrasta. Kościół w Ustce, która już teraz ma inną nazwę – Stolpmünde, jest budowany z kościołem w Grabnie – w 1356. Zbudowany z drewna kościół pod wezwaniem św. Mikołaja stał na podwyższeniu, prawdopodobnie w środku starego grodziska słowiańskiego. Filialna świątynia kościoła w Grabnie . Był wykorzystywany jako znak nawigacyjny; dzienny i nocny.

Poważniejszą rozbudową portu, była inwestycja rozpoczęta (według Andersona) około połowy XIV w. Zbudowano wówczas pierwsze trwałe urządzenia portowe w postaci mol o długości ok. 55 m, wykonanych z kaszyc, wzmocnionych palami, oraz drewnianych umocnień brzegowych kanału portowego długości: lewy, zachodni brzeg - 280 m, prawy, wschodni - 320 m. Przedłużeniem umocnień były mola Następny etap rozbudowy portu, połączony z kapitalnym remontem dotychczasowych urządzeń, miał miejsce w XV w. Przedłużono wówczas mola do ok. 100 m, wzmocniono wschodni brzeg kanału portowego palową ścianą o długości 170 m oraz wymieniono wszystkie zużyte lub uszkodzone elementy dotychczasowych konstrukcji.

Wizytacje szkół przynoszą pierwsze informacje o szkole w Ustce z 28 lipca 1590 i z 1729.

W 1590 wzmiankowano, że mieszkańcy Ustki zajmują się intensywnie także rybołówstwem.

Do portu w Ustce 2 listopada 1626 wkroczyły szwedzkie wojska, rozpoczęła się wojna trzydziestoletnia . Obroty portu spadły. Zmniejszyła się też liczba mieszkańców.

Dodatkowo do klęsk związanych z wojną w 1644 Ustkę strawił pożar; ocalało 15 domów i kościół.

W 1648 traktat pokojowy i dodatkowe uzgodnienia w 1653 przyporządkowały wschodnią część Pomorza Zachodniego, a więc i Ustkę, pod zwierzchnictwo Brandenburgii.

W XVIII wieku nieliczne statki rozładowywane były na redzie.

W 1794 Ustka liczyła około 700 mieszkańców.

Nowa wojna wywołana przez Napoleona powoduje, że " Wielka Armia " zajmuje Pomorze Zachodnie na przełomie 1806/07. Port w Ustce był blokowany.

Budowa kolei (początek XX wieku) wąsko- i szerokotorowej dokonała przyspieszenia w rozwoju gospodarczym portu jak również całego regionu. Liczba ludności Ustki w 1818 wynosi 477 a w 1941 wynosiła 5051.

Pierwsze, wcale niemałe inwestycje infrastruktury wypoczynkowej zostały podjęte przez gminę miejską w 1911. Budowle po obu stronach portu były konstrukcji drewnianej usadowione na palach. Projekt wzorował się na łazienkach w Sopocie. Od tego czasu jest nieprzerwany przyrost realizacji tych inwestycji.

W 1904 latarnia morska w Ustce emitowała światło białe przerywane. Dodatkowo od 1913 na wschodnim falochronie pracowała syrena przeciwmgłowa.

W 1888 był konsekrowany nowy kościół. Budynek murowany z cegły na fundamencie z głazów granitowych.

Od września 1939 i od czerwca 1941 obowiązywały na pewien czas obostrzenia dla cywilnego ruchu statków.

W czasie wojny pojawiły się plany rozbudowy portu. Szybko zaniechano prac, a jedynym niemym świadkiem tych zdarzeń jest kawałek niedokończonego mola (tzw. trzecie molo).

Od 1942 była w niewielkim stopniu rozbudowywana stocznia.

W Ustce do połowy 1944 było ok. 230 więźniów.

1944 dla Ustki w szczególności (ze względu na port, który dawał możliwość ucieczki przed frontem) rozpoczął się zgromadzeniem dużej liczby uchodźców. Panowała szczególnie ostra zima, brakowało kwater i żywności.

Żołnierze niemieccy skapitulowali po niewielkiej wymianie ognia z oddziałem Armii Czerwonej 9 marca 1945. Została w mieście utworzona komendantura, która utworzyła niemiecką, pomocniczą administrację z niemieckim burmistrzem. Zaczęli zjeżdżać się polscy osiedleńcy. Pierwsza polska władza, Zarząd Miejski, rozpoczął urzędowanie 11 maja 1945. Pierwszym Burmistrzem został Wacław Jaworski, a jego zastępcą Wacław Michalski [4]

29 czerwca 1945 stacja PKP wznowiła działalność przejazdem pociągu na trasie Słupsk-Ustka, którym przybyli zaproszeni do Ustki goście na pierwsze po wojnie Święto Morza.

Urząd Pocztowy, uruchomiony 3 maja 1945, obejmował początkowo swym zasięgiem Ustkę i 20 okolicznych gmin.

Oficjalne przekazanie władzy administracyjnej Polakom odbyło się 22 lipca 1945 r. Zlikwidowana została radziecka komendantura wojenna. W tym czasie zameldowanych było w Ustce 266 Polaków.

Kąpielisko

Ustka - plaża wschodnia z lotu ptaka

Plaża Wschodnia

Główne kąpielisko miejskie. Strzeżone przez Służbę Ratowniczą w sezonie letnim (połowa czerwca-połowa września), na odcinku 400 metrów (5 stanowisk) zaczynając w odległości 100 metrów od falochronu wschodniego. Na przeciwko "Dajany" sektor kolonijny z obsadą ratowniczą.

Plaża Zachodnia

Kąpielisko miejskie strzeżone przez Służbę Ratowniczą w okresie letnim (lipiec-sierpień). Jedno stanowisko ratownicze po środku między molami. Drugie przy falochronie zachodnim portu.

Architektura

Zabytki

Port Ustka - z lotu ptaka
Kościół pw. Najświętszego Zbawiciela
Latarnia morska
Willa Red
  • Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Mikołaja w Ustce – skwer (cmentarz przykościelny) bo sam kościół został rozebrany w 1889
  • kościół pw. Najświętszego Zbawiciela
    • wybudowany został w latach 1885-1888, w stylu neogotyckim, wzniesiony pierwotnie za wsią, na pustej wydmie, we wnętrzu świątyni na uwagę zasługują:
      • protestanckie empory
      • krucyfiks z 1752 (przeniesiony ze starego kościóła pw. św. Mikołaja)
      • witraż z wyobrażeniem Chrystusa ratującego św. Piotra z morskich fal (dzieło nowoczesne)
      • organy z manufaktury Völknera w Duninowie
      • dwa XVII-wieczne obrazy – na pierwszym przedstawiono rodzinę Kalffów u stóp Chrystusowego Krzyża (ufundowany w intencji duszy syna tej rodziny, który zginął na morzu w 1674), drugi zaś przedstawia Ukrzyżowanie (ufundowany w 1652)
  • domki rybackie i kamieniczki z XIX/XX wieku
  • Warownia w ujściu Słupi znana jako Zaułek Kapitański
  • Port Ustka – niewielka przystań (żeglarstwo) morska w ujściu rzeki Słupi , mająca charakter portu. Ów port morski posiada wszystkie rodzaje konstrukcji dla obsługi statków o niewielkich wymiarach.
    • miejsce po kościele pw. św. Mikołaja stojącym w tym miejscu w latach 1356-1889, mały plac otoczony jest kamienicami, które niegdyś należały do kapitanów statków (stąd nazwa Kapitański Zaułek), w miejscu dawnego kościoła, który prawdopodobnie pełnił również funkcję latarni morskiej położono kamień młyński, rosną tu również stare lipy
  • latarnia morska w Ustce
    • wybudowana w 1892 z czerwonej cegły u nasady wschodniego falochronu, posiada ośmiokątną wieżę o wysokości 21,5 m, wysyła światło na odległość prawie 30 km, zastąpiła światło latarni wciąganej od 1871 na maszt stacji pilotów
  • Port Ustka
    • falochron wcinający się w morze na około 100 m, w Ustce istnieje również tzw. III molo będące pozostałością po niedokończonych planach niemieckich sprzed II wojny światowej, kiedy to miano utworzyć z miasta drugą Gdynię, między trzecim molem a dzisiejszym portem planowano powstanie dwóch basenów dla wielkich statków
  • dzielnica willowa
    • usytuowana zaraz za promenadą i rozciągająca się w głąb śródmieścia, na uwagę zasługują:
      • willa Red z 1890, styl wilhelmański, z wysoką wieżą i tarasem widokowym
      • Dom Pracy Twórczej z 1890, styl szwajcarski, o konstrukcji ryglowej z czterokondygnacyjną wieżą
  • Baza Ratowników Morskich
    • tzw. czerwona szopa, powstała w 1867 ze względu na ówczesne liczne wypadki statków, zwłaszcza w rejonie Ustki, budynek wieńczy godło ratownicze – maltański krzyż
  • Zakład Przyrodoleczniczy
    • zbudowany w 1912 w celu leczenia chorób układu oddechowego, układu krążenia, przemiany materii i reumatyzmu; budynek wzniesiono w miejscu gdzie w 1877 zbudowano pierwsze usteckie łazienki parowe, do łazienek tłoczono morską wodę, którą podgrzewano i wykorzystywano do kąpieli leczniczych
  • promenada nadmorska
    • jej historia sięga 1875, kiedy założono tu park z alejami spacerowymi, w spacerach i śniadaniach na promenadzie lubował się książę Otto von Bismarck; obecnie ustecka promenada poddawana jest rewitalizacji
  • zabudowa związana z obsługą letników (pensjonaty, restauracje)

Pomniki i miejsca pamięci narodowej

Umierajacy wojownik
  • pomnik Fryderyka Chopina w parku nadmorskim, przedstawia postać kompozytora kierującego się w stronę morza. Odsłonięty został 23 czerwca 1979, jego autorką jest Ludwika Nitschowa (twórczyni warszawskiej syrenki)
  • "Umierający wojownik" pomnik autorstwa Josefa Thoraka ku czci 76 mieszkańców Ustki poległych w czasie I wojny światowej, odsłonięty 22 stycznia 1922, przedstawia nagiego, upadającego, rannego wojownika dźwigającego tarczę, na której po raz pierwszy uwieczniono herb Ustki
  • pomnik matki czekającej na powrót syna z morza. Został odsłonięty w 2002 roku pomiędzy Latarnią Nadmorską a Kapitanatem Portu w Ustce, przedstawia kobietę zwróconą twarzą do portu.
  • pomnik św. Jana Nepomucena na zachodnim falochronie, przy nowej stacji ratowników morskich SAR.
  • pomnik usteckiej Syrenki na wschodnim falochronie, odsłonięty latem 2010 roku, w miejscu, gdzie dotychczas znajdował się pomnik św. Jana Nepomucena.

Gospodarka [5]

Ustka z lotu ptaka

W 1858 r. zawinęły do Ustki statki z ponad 40 portów, a w 1868 r. z około 60 portów basenu Morza Bałtyckiego i Morza Północnego, najczęściej - oprócz niemieckich - z Kopenhagi, Norwegii (Stavanger, Bergen) i Amsterdamu. Angielskie żaglowce przybywały z Londynu, Newcastle, Sunderlanu, Liverpoolu i Hartlepoolu.

[6]

Liczba kutrów rybackich w Ustce w latach 1886-1939

1886  1895  1900  1905  1910  1915  1920  1925  1930  1932  1939  2     29    21    26    34    49    65    61    54    49    50

W Ustce ostatni drewniany szkuner żaglowy spłynął na wodę w 1866 r. W roku następnym dwa szkunery 38 i 39-łasztowy wzmocniono po raz pierwszy płytami galwanizowanymi oraz stalowymi.

[7]

W 1903 i 1904 zbudowano po jednym małym parowcu - 157 i 299 BRT. Po I Wojnie Światowej i w latach kryzysu powojennego działalność w Ustce prowadziła jedna stocznia. Właściciel Józef Bartsch w swojej produkcji oferował łodzie wiosłowe, motorowe, jachty oraz drewniane i stalowe kutry rybackie.

[3] Flota macierzysta Ustki w 1906 r.

  • Stadt Stolp Parowiec śrubowy; szkuner 415,4 m3 146,6 BRT
  • Pomerania Szkuner z żaglami gaflowymi 639,0 m3 225,6 BRT
  • Mathilde Parowiec śrubowy; szkuner 1951,9 m3 689,0 BRT
  • Pomerania Parowiec śrubowy; szkuner z żaglem gaflowym 305,3 m3 107,8 BRT
  • Fritz Parowiecśrubowy z 3 drewnianymi masztami 466,4 m3 164,7 BRT
  • Martha Parowiec śrubowy 445,0 m3 157,0 BRT
  • Frieda Parowiec śrubowy 846,6 m3 298,9 BRT
  • ponadto 1 żaglowiec (szkuner gaflowy) 19,3 BRT

W pierwszych latach ubiegłego stulecia Ustka wzbogaciła się o mleczarnię oraz gazownię (w 1904 r.), którą rozbudowano w latach 1937 i 1938 r. Po pierwszej wojnie powstała tu niewielka fabryczka maszyn (przy tzw. drodze Eldorado, na lewym brzegu rzeki), do której należał warsztat naprawczy samochodów. W 1937 r. rozpoczęła produkcję fabryczka kiełbas z wątróbek dorszowych.

[3]

W 1947 r. w Ustce czynne były między innymi zakłady związane z gospodarką morską: "Stocznia"- warsztaty mechaniczne zatrudniały 260 pracowników, 3 wędzarnie - łącznie 61 pracowników, zakład konserwowy "Światowid" - 55 pracowników, Miejskie Zakłady Gazowni, Wodociągów i Kanalizacji - 25 pracowników. Prócz tego pracowały zakłady rzemieślnicze zatrudniające po kilka osób.

Najwięcej mieszkańców Ustki zatrudnionych jest w sektorze publicznym – opieka zdrowotna , szkoły podstawowe i średniego szczebla , urzędy administracji samorządowej, morskiej i specjalnej oraz jednostki garnizonu wojskowego[].

Na 30 kwietnia 2004 zacumowanych w porcie Ustka było 117 kutrów i łodzi rybackich. Na terenie miasta zlokalizowane są także firmy branżowo związane z rybołówstwem – zakłady mechaniczne i elektromechaniczne, sieciarnie. Ważnym elementem całego sektora są przetwórnie ryb. Dawne duże przedsiębiorstwa państwowe zatrudniające w czasach PRL po kilka tysięcy osób albo zbankrutowały (Stocznia Ustka SA), albo zostały sprywatyzowane . Na terenie dawnej stoczni zlokalizowane są nieduże prywatne spółki branżowo związane z rybołówstwem lub przemysłem okrętowym (prywatna Stocznia Ustka Sp. z o.o. zatrudniająca kilkadziesiąt osób[], gdzie budowane są plastikowe łodzie ratunkowe). Działalność ta jest jednak zanikająca i przewiduje się w przyszłości turystyczno-rekreacyjny charakter dawnych terenów przemysłowych. Teren drugiego największego państwowego przedsiębiorstwa PPiUR "Korab" został sprzedany i obecnie działają tam przedsiębiorstwa z branży turystyczno-noclegowej (osiedle deweloperskie przy ul. Na Wydmie), pensjonaty . W innej jego części zlokalizowano pierwszą na polskim wybrzeżu aukcję rybną, sieciarnię (firma duńska) oraz usługi.

[8]

Kultura

Ogólnopolski Festiwal Sztucznych Ogni w Ustce w 2010 roku
Ogólnopolski Festiwal Sztucznych Ogni w Ustce w 2007 roku

Instytucje kultury w Ustce :

  • Bałtycka Galeria Sztuki
  • Muzeum Ziemi Usteckiej
  • Muzeum Chleba
  • Dom Kultury
  • Kino "Delfin"
  • Biblioteka Miejska

Stowarzyszenia, towarzystwa i związki twórcze:

  • Towarzystwo Przyjaciół Ustki
  • Stowarzyszenie "Domino"
  • Stowarzyszenie Prywatnych Inicjatyw W Mieście Ustka
  • Stowarzyszenie Rozwoju i Promocji Ustki
  • Przyjaźni i Współpracy Miast Enkhuizen – Ustka
  • Pomocy Dzieciom "Przystań"
  • Przyjaciół Domu Dziecka "Patron"
  • Związek Stowarzyszeń Usteckich
  • Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie
  • Usteckie Forum Turystyczne
  • Stowarzyszenie "Bene Vita"
  • Niezależne Forum Samorządowe Ziemi Usteckiej
  • Lokalna Organizacja Turystyczna Ustka

Cykliczne imprezy kulturalno-rekreacyjne w Ustce:

  • Ustecki – Ogólnopolski Festiwal Sztucznych Ogni ,
  • Nadbałtycki Festiwal Piosenki Dziecięcej "O Bursztynowe Słoneczko",
  • Mistrzostwa Polski w Beach Soccer,
  • Impreza żeglarska "Cała naprzód"
  • "Bielsko Biała i Beskidy w Ustce"
  • Mistrzostwa Polski w wypłukiwaniu bursztynu "Złoto Bałtyku",
  • 14 sierpnia – Święto Miasta, czyli "Festyn Bałtycki"

[9]

Media

  • Radio
    • W Ustce na stałe stacjonuje korespondent Polskiego Radia Koszalin , który przekazuje również relacje do ogólnopolskich rozgłośni Polskiego Radia.
  • Prasa
    • "Ziemia Ustecka" – bezpłatny miesięcznik, najstarsza gazeta ustecka (istnieje od 2000 roku)
    • "Kurier Ustecki" – bezpłatny dwutygodnik
    • Głos Pomorza – Dziennik Pomorza Środkowego
    • "Dziennik Słupski" – dodatek Dziennika Bałtyckiego
    • "Nasze Miasto" – bezpłatny dziennik Słupska i Ustki
    • "Zbliżenia" – dwutygodnik regionalny

Oświata [10]

Szkolnictwo do 1939 r.

Przez cały XIX w. w Ustce była tylko jedna szkoła powszechna, początkowo kilkuklasowa - elementarna, następnie o pełnym zakresie edukacji stopnia podstawowego. W roku szkolnym 1897/98 pracowało w niej 6 nauczycieli, a w 1917 r. 8 nauczycieli i 3 nauczycielki. W budynku szkoły mieściły się odrębne klasy szkoły średniej niższego szczebla. W końcowych latach XIX w. założono w Ustce państwową szkołę nawigacyjną pierwszego stopnia (die Konigliche Navigationsvorschule). Szkoła ta stale borykała się z brakiem dostatecznej liczby kandydatów. Zlikwidowano ją w 1910 r.

Szkolnictwo po 1945 r.

W roku szkolnym 1977/78 do szkół podstawowych uczęszczało 1731 uczniów, Liceum Ogólnokształcące ukończyło 58 uczniów, a szkołę zawodową 65.

Szkoły podstawowe:

  • Szkoła Podstawowa nr 1 im. kpt. Leonida Teligi,
  • Szkoła Podstawowa nr 2 im. kmdra Bolesława Romanowskiego,

Gimnazja:

  • Gimnazjum im. gen. Mariusza Zaruskiego,
  • Społeczne Gimnazjum Usteckiego Towarzystwa Oświatowego,

Szkoły ponadgimnazjalne:

  • Zespół Szkół Technicznych:
    • Technikum,
    • Technikum Uzupełniające dla Dorosłych,
    • Zasadnicza Szkoła Zawodowa,
  • Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Mikołaja Kopernika:
    • Liceum Ogólnokształcące,
    • Liceum dla Dorosłych,

Szkoły wyższe:

Towarzystwa oświatowe:

  • Usteckie Towarzystwo Oświatowe,
  • Ustecki oddział IQ Szkoła Pamięci

Sport

Kluby sportowe działające w mieście:

  • Klub Sportowy "Jantar Ustka"
  • Lekkoatletyczny Klub Sportowy "Jantar Ustka"
  • Miejski Uczniowski Klub Sportowy "Żaki Ustka"
  • Uczniowski Klub Sportowy "OPTY"
  • Międzyszkolny Klub Karate "Kyokushin" w Ustce
  • Stowarzyszenie Turystyczno Sportowe "STS Ustka"
  • Stowarzyszenie Sympatyków Piłki Ręcznej "Szczypiorniak Ustka"
  • Klub Sportowy "Flota"
  • Stowarzyszenie "Yacht Klub Ustka"

Usteccy sportowcy:

Komunikacja

Kolej

Stacja kolejowa w Ustce

Ustka stanowiła niegdyś węzeł kolejowy skąd odchodziły linie kolejowe:

W tej chwili istnieje tylko linia kolejowa Piła Główna – Ustka, pozostałe dwie zostały rozebrane, a na terenie miasta znajdują się dwa czynne przystanki kolejowe: Ustka oraz Mokrzyca (od 10 czerwca 1996 kiedy to włączono Mokrzycę do granic administracyjnych miasta).

Jest to linia kolejowa jednotorowa zelektryfikowana.

Transport autobusowy

Z Ustki drogą krajową nr 21 można dojechać do Słupska autobusami firm:

Z dniem 01. 09. 2010 roku słupski Miejski Zakład Komunikacji zrezygnował z obsługi tejże trasy.


Z Ustki istnieje połączenie do Osiedla Przewłoka, wsi Przewłoka i Wodnica :

  • "Komunikacja miejska" - linia 2

Na zlecenie gminy wiejskiej Ustka usługi przewozowe z Ustki do wielu miejscowości gminynnych świadczą ponadto:

Z Ustki jest wiele połączeń dalekobieżnych Przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej w Słupsku S.A.:

całorocznych do:

sezonowych do:

Miasta partnerskie

Zobacz też

Widok z falochronu w stronę latarni oraz portu
Widok z falochronu w stronę latarni oraz portu

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Bank Danych Regionalnych – Strona główna ( pol. ). GUS . [dostęp 2010-09-14].
  2. Dzieje Ustki praca zbiorowa, Polskie Towarzystwo Historyczne w Słupsku 1985 r.
  3. 3,0 3,1 3,2 Źródło: Dzieje Ustki - praca zbiorowa, Polskie Towarzystwo Historyczne w Słupsku 1985 r.
  4. Źródło: Wojewódzkie Archiwum Państwowe w Słupsku. Sprawozdanie z działalności Zarządu Miejskiego w Ustce za okres 1945-1950
  5. Źródło: Dzieje Ustki - praca zbiorowa, Polskie Towarzystwo Historyczne w Słupsku 1985 r. "Stolper Wochenblat" 1858 oraz "Intelligenz-Blatt" 1868
  6. Źródło: Dzieje Ustki - praca zbiorowa, Polskie Towarzystwo Historyczne w Słupsku 1985 r. Z. Szopkowski, "Małe porty" s. 151, 360
  7. źródło "Stolper Wochenblatt" 1868, nr 154
  8. źródło: http://www.ustka.pl/i/bip/pliki/210_uchwala_Plan_Rozwoju_Lokalnego.pdf
  9. Ustka
  10. Źródło: Dzieje Ustki - praca zbiorowa, Polskie Towarzystwo Historyczne w Słupsku 1985 r.


Inne hasła zawierające informacje o "Ustka":

Wybrzeże Słowińskie ...

Słupsk ...

Województwo pomorskie ...

1968 m wynikiem 4.34,4 s. 30 września – podniesienie bandery na kutrze rakietowym " ORP Ustka ". 8 października – zostały wprowadzone zmiany w ustawie o szkolnictwie wyższym. 10 października ...

Rzut oszczepem ...

Ławica Słupska ...

Bielsko-Biała ...

Pobrzeże Koszalińskie ...

Województwo zachodniopomorskie – Wałcz , Kalisz Pomorski – Ulikowo 404 Szczecinek – Kołobrzeg 405 Piła Główna – Ustka 406 Szczecin Główny – Trzebież Szczeciński (brak regularnych przewozów pasażerskich) 407 Wysoka Kamieńska ...

Związek Miast Polskich ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Ustka":

Transport i łączność (plansza 26) w tym sam port Gdański: 17073 tys. ton. Główne porty morskie: Gdynia Police Kołobrzeg Szczecin Świnoujście Pozostałe (Władysławowo, Stepnica, Ustka, Darłowo, Elbląg) - Przyjazdy pasażerów do Polski 763 tys. - Wyjazdy pasażerów 765 ...

Zlodowacenia w Polsce oraz formy polodowcowe (plansza 3) tereny Polski dwoma (jęzorami): na północ od Szczecina po Kołobrzeg oraz na linii Ustka – Kościerzyna – Kwidzyn – Mława – Warszawa – Mielnik n.Bugiem ...

Przemysł przetwórczy w Polsce (plansza 16) Ustka, Władysławowo, Świnoujście i Kołobrzeg ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie