Johannes Tinctoris (ur. ok. 1435 w Nivelles , zm. 1511 ) – flamandzki kompozytor i teoretyk muzyki epoki renesansu . Studiował oraz prowadził chór w Orleans , zapewne także w katedrze w Chartres . Ponieważ otrzymywał wynagrodzenie wikariusza w katedrze w Cambrai przez cztery miesiące w 1460 roku, w okresie świetności szkoły burgundzkiej , przypuszcza się, że uczył się u Guillaume Dufaya , którego musiał tam poznać. Tinctoris ok. 1472 roku przeniósł się do Neapolu .

Opublikował wiele prac dotyczących muzyki, w których widać wyraźne zapożyczenia z traktatów autorów takich jak Boecjusz czy Izydor z Sewilli . Teksty te są szczegółowym źródłem dotyczącym ówczesnych praktyk kompozytorskich. Tinctoris jest także autorem pierwszego słownika terminów muzycznych (Diffinitorium musices) oraz znanego Complexus effectuum musices ("Złożone działanie muzyki"), w którym to dziele zawarł religijne i moralne skutki działania muzyki.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

• Łaciński tekst Diffinitorium musicae
• Łaciński tekst Liber de arte contrapuncti, Liber primus
• Łaciński tekst Liber de arte contrapuncti, Liber secundus
• Łaciński tekst Liber de arte contrapuncti, Liber tertius
• Łaciński tekst De inventione et usu musicae
• Łaciński tekst Complexus effectuum musices
• Łaciński tekst Proportionale musices
• Łaciński tekst Expositio manus
• Łaciński tekst Liber de natura et proprietate tonorum
• Łaciński tekst Liber imperfectionum notarum musicalium
• Łaciński tekst Tractatus de notis et pausis
• Łaciński tekst Tractatus de punctis
• Łaciński tekst Tractatus alterationum
• Łaciński tekst Complexus viginti effectuum nobilis artis musices
• Łaciński tekst Tractatus super punctis musicalibus
• Łaciński tekst Tractatus de regulari valore notarum