Średniówka – punkt podziału, który rozbija wers na kilka (najczęściej: dwa tzw. hemistychy) części i zwykle występuje w wersach dłuższych niż ośmiosylabowe.

Miejsce średniówki w wersie zależne jest od granicy wyrazów i zestrojów akcentowych . Z reguły średniówka nie występuje w miejscach podziału zdaniowego , ponieważ byłoby to związane z silnym sygnałem intonacyjnym i tym samym spowodowałoby osłabienie klauzuli . Średniówka występuje w wierszach sylabicznych , sylabotonicznych i tonicznych . Dla poezji polskiej charakterystyczna jest średniówka po piątej sylabie w jedenastozgłoskowcu i po siódmej sylabie w trzynastozgłoskowcu.

Odpowiednikiem średniówki w metryce iloczasowej jest cezura, czyli przerwa międzywyrazowa dzieląca wers na dwie części i obowiązkowo przypadająca wewnątrz stopy rytmicznej (stąd nazwa, od łac. caesura - cięcie). Cezura wypadająca na granicy stóp zwana jest dierezą.

W odniesieniu do wersyfikacji polskiej termin cezura oznacza każde przecięcie stopy rytmicznej przez granicę między wyrazami lub zestrojami akcentowymi; w tym wypadku nie jest to pojęcie równoznaczne z średniówką.

Link zewnętrzny

• Średniówka w PoeWiki