Przekrój ludzkiej rogówki na granicy przejścia w twardówkę.
1. Nabłonek zewnętrzny.
2. Błona Bowmana .
3. Istota właściwa rogówki .
a. Ukośne włókna przedniej warstwy istoty właściwej.
b. Błona włókien, które są przecięte w poprzek dając kropkowany obraz.
c. Ciałka rogówkowe (fibrocyty) o kształcie wrzecionowatym w tym przekroju.
d. Błona włókien, które są przecięte podłużnie.
e. Przejście w twardówkę z bardziej wyróżniającym się układem włókien oraz otoczeniem przez grubszy nabłonek.
f. Małe naczynia krwionośne przechodzące blisko brzegu rogówki
4. Błona Descemeta .
5. Śródbłonek komory przedniej oka.

Rogówka ( łac. cornea) – wypukła zewnętrzna warstwa gałki ocznej w jej przedniej części. Ludzka rogówka ma ok. 11,5 mm średnicy i grubość 0,5-0,6 mm w środkowej części oraz 0,6-0,8 mm w części obwodowej. Za rogówką znajduje się ciecz wodnista a za nią soczewka . Rogówka nie jest unaczyniona, naczynia upośledzałyby jej przezierność. Odżywia się dzięki dyfuzji – przez łzy i ciecz wodnistą gałki ocznej, a także dzięki neurotrofinom dostarczanym przez unerwienie rogówki. Posiada dużo zakończeń bólowych, włókien bezrdzennych.

Warstwy rogówki

Rogówka składa się z pięciu warstw. W kolejności od przodu ku tyłowi są to:

• Nabłonek przedni rogówki (łac. epithelium anterius corneae)- cienka warstwa nabłonka wielowarstwowego, nawilżanego przez łzy. Komórki tego nabłonka szybko się dzielą i łatwo regenerują. Pozostaje w łączności z nabłonkiem spojówki .
• Blaszka graniczna przednia (łac. lamina limitans anterior corneae), inaczej błona Bowmana - złożona z nieregularnie rozmieszczonych włókien kolagenu, grubość 8-14 mikrometrów.
• Istota właściwa rogówki (łac. substantia propia corneae).
• Blaszka graniczna wewnętrzna (łac. lamina limitans posterior corneae), inaczej błona Descemeta - urazy błony Descemeta są nieodwracalne.
• Nabłonek tylny rogówki (łac. epithelium posterius corneae).

Przez powierzchnię rogówki do wnętrza organizmu mogą wnikać liczne substancje chemiczne podawane w postaci kropli do worka spojówkowego , np.: kokaina , atropina , ezeryna, pilokarpina , o czym świadczy ich oddziaływanie na źrenicę.

Ponadto w rogówce można wyróżnić rąbek rogówki (łac. limbus corneae).

Siła skupiająca

Rogówka silnie skupia promienie świetlne (ok. 43 D ^[1]), bardziej niż soczewka (ok. 20 D^[1]). Jednak w przeciwieństwie do soczewki, siła skupiania promieni przez rogówkę jest stała (nie podlega regulacji).

Przypisy

Zobacz też

• Ciecz łzowa
• Oko
• Stożek rogówki