Yuan ( chin. trad. 圓 lub 圆, chin. upr. 元, pinyin yuán) － waluta Chińskiej Republiki Ludowej , nazywana oficjalnie Renminbi (chiń. trad. 人民幣, chiń. upr. 人民币, pinyin rénmínbì, wym. żen-min-pi; dosłownie: waluta ludowa) . Kod ISO 4217 to CNY, ale często oznacza się ją także skrótem RMB.

Jeden yuan dzieli się na 10 jiao (角), a jeden jiao - na 10 fenów (分). Potocznym określeniem yuana w języku chińskim jest "kuai" (块), czyli "kawałek", a "jiao" jest potocznie nazywany "mao" (毛), czyli "włos" (tym samym znakiem zapisuje się popularne w Chinach nazwisko, które nosił m.in. Mao Zedong ). Wszystkie nominały, zarówno najmniejszy 1 fen, jak i największe 100 yuanów, dostępne są w postaci banknotów . Dostępne są również monety – od 1 fena do 1 yuana.

Znaczenie słownikowe

W języku chińskim słowo "yuan" oznacza po prostu " pieniądz ", na przykład "mei yuan" to dolary amerykańskie (USD), których nazwa wywodzi się od "Mei Guo" (USA). "Mei yuan" to po prostu "amerykański yuan". Na Tajwanie "yuan" to potoczna nazwa tamtejszej waluty, czyli Nowego Dolara Tajwańskiego. Z kolei w Hongkongu to nazwa dolarów hongkońskich. Mieszkańcy Tajwanu i Hongkongu określają walutę Chinach nazwą oficjalną, "renminbi". Podobne, lokalne znaczenie ma słowo "yuan" także dla Chińczyków mieszkających w Singapurze i Makau .

Z języka chińskiego zapożyczone zostały także nazwy pieniądza w innych językach Dalekiego Wschodu: japoński " jen " i koreański " won ".

Użycie poza Chinami kontynentalnymi

W Hongkongu w myśl zasady jeden kraj, dwa systemy używana jest odrębna waluta, dolar hongkoński (HKD). RMB pozostaje tam drugą najpopularniejszą walutą, a jego rola stale rośnie w związku z ożywioną wymianą handlową z kontynentem. Banki w Hongkongu prowadzą dla klientów konta w RMB.

Podobna sytuacja panuje w Makau , gdzie chociaż lokalną walutą pozostaje pataca , to miejscowe banki wydają karty płatnicze umożliwiające płatności w RMB. Nie są one jednak dopuszczane w miejscowych kasynach .

Przypisy