Nicolas Catinat ( 1 sierpnia 1637 - 12 lutego 1712 ), marszałek Francji .

W 1660 wstąpił do Gardes Françaises i wyróżnił się podczas oblężenia Lille w 1667 . W roku 1677 został brygadierem i komendantem twierdzy w Dunkierce , a w 1680 uzyskał rangę maréchal de camp, w 1688 został generałem porucznikiem . Służył z wielką sławą w kampaniach we Flandrii w latach 1676 - 1678 , walczył przeciwko Vaudois w 1686 , a po wzięciu udzialu w oblężeniu Philippsburga na początku wojny palatynackiej , został mianowany naczelnym wodzem francuskich sił na południowo-zachodnim teatrze wojny. W 1690 podbił Sabaudię , a w 1691 zdobył Niceę i Carmagnolę . W 1690^[1] wygrał z księciem Sabaudzkim bitwę pod Staffardą , a zwycięstwo pod Marsaglią w 1693 ^[1] było jednym z największych zwycięstw tych czasów. W 1696 Catinat zmusił księcia Sabaudii do zawarcia sojuszu z Francją . W 1693 został marszałkiem Francji. Na początku Hiszpańskiej wojny sukcesyjnej , Catinat dowodził operacjami we Włoszech , ograniczony był jednak w swoich działaniach zarówno rozkazami francuskiego dworu jak i słabością przydzielonych mu sił. Książę sabaudzki 9 czerwca 1701 pobił go i zmusił do odwrotu spod Carpi . Po tej porażce został zastąpiony przez François de Neufville, duc de Villeroi , który został jego dowódcą w czasie kampanii w Chieri. Dnia 12 lutego 1712 zmarł w St Gratien. Zbiór jego wspomnień został opublikowany w 1819 .

Przypisy