Motywacja
zewnętrzna (ang. extrinsic motivation) to angażowanie się w daną aktywność dla osiągnięcia konsekwencji zewnętrznych (w odróżnieniu od
motywacji wewnętrznej
).
Zachowanie jest tutaj tylko instrumentem osiągnięcia czegoś innego.
Przykłady działań motywowanych zewnętrznie: Chodzenie do dentysty, uczenie się do egzaminu z przedmiotu, którego się nie lubi, zatrzymanie pojazdu na znak policjanta.
Istnieją przesłanki do twierdzenia, że gdy człowiek rozumie swoje działanie jako motywowane zewnętrznie, to nie zauważa jednocześnie, że może ono być motywowane wewnętrznie, co prowadzi do utraty przyjemności (szerzej zobacz:
motywacja wewnętrzna
).
Taki typ motywacji wykorzystuje się np. w
leczeniualkoholików
. Motywatorem zewnętrznym może być na przykład wyrok sądu kierujący na leczenie, w trakcie terapii następuje przeformułowanie wartości i poczucie, że warto leczyć się dla siebie.
