Urządzenie do hemodializy
Chory podłączony do "sztucznej nerki"
Schemat mechanizmu hemodializy (opis w języku angielskim)
Hemodializa - zabieg stosowany w leczeniu zaawansowanej przewlekłej i ostrej
niewydolności nerek
, a także niektórych zatruć. Jego celem jest usunięcie toksycznych substancji znajdujących się we
krwi
.
Hemodializa polega na usuwaniu produktów
przemiany materii
i wody lub
leków
oraz
toksyn
z krwi pacjenta poprzez sztuczną
błonę półprzepuszczalną
, zabieg umożliwia także korektę
kwasicy metabolicznej
oraz zaburzeń elektrolitowych. Podczas zabiegu krew jest wielokrotnie przepompowywana na zewnątrz ciała do dializatora, który działa jak sztuczna
nerka
. Hemodializa może być przeprowadzana w domu lub w ośrodku dializ. W Polsce zabieg wykonywany jest wyłącznie w warunkach szpitalnych.
W trakcie zabiegu krew krąży pomiędzy aparatem („
sztuczną nerką
”) a pacjentem. Krew jest oczyszczana przepływając przez dializator.
Przygotowanie
W przypadku dostępu czasowego – cewnika – dreny sztucznej nerki są bezpośrednio do niego podłączane; w przypadku wykształconej przetoki tętniczo-żylnej najpierw nakłuwa się żyłę w 2 miejscach, a następnie podłącza dreny. W większości przypadków nakłuwana żyła jest częścią uprzednio przygotowanej metodami chirurgicznymi przetoki dializacyjnej. Przygotowanie dostępu do łożyska naczyniowego (ang. angioaccess) jest skomplikowanym procesem wymagającym zabiegów na żyłach i tętnicach kończyn. Do prowadzenia adekwatnej dializy wymagany jest przepływ krwi przez nakłuwane naczynie co najmniej 200-300 ml/min. Taki przepływ jest możliwy tylko dzięki połączeniu tętnicy z żyłą czyli wytworzeniu przetoki dializacyjnej.
Przed rozpoczęciem hemodializy konieczne jest ustawienie następujących parametrów: -czas zabiegu – ustala lekarz uwzględniając stan chorego (przeważnie od 4 do 6 godzin), -częstość zabiegów (u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek) – 2 do 3 razy w tygodniu, -typ koncentratu – zawartość
potasu
, wapnia, (ewentualnie glukozy) – ustala lekarz, -rodzaj i dawkę
heparyny
(w trakcie zabiegu konieczne jest hamowanie krzepnięcia krwi) – ustala lekarz, -szybkość przepływu krwi (tzw. obroty) – ustala lekarz uwzględniając stan przetoki lub cewnika, masę ciała chorego, czas zabiegu hemodializy, -ultrafiltracja (UF) – ilość płynu, która zostanie odprowadzona z organizmu w trakcie zabiegu (nie powinna przekraczać 3% masy ciała pacjenta).
Powikłania hemodializy
- infekcyjne
- nieinfekcyjne
- mechaniczne
- metaboliczne
- złożone
Zobacz też
Linki zewnętrzne