Mieczysław Sołtys (ur.
7 lutego
1863
we
Lwowie
, zm.
11 listopada
1929
we Lwowie) – kompozytor, dyrygent, pedagog i organizator życia muzycznego.
Po ukończeniu gimnazjum kształcił się pod kierunkiem
Karola Mikulego
w
Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie
. Równolegle studiował na Wydziale Filozoficznym
Uniwersytetu Lwowskiego
. Kontynuował studia w
Wiedniu
(
kompozycja
) i
Paryżu
(
kontrapunkt
i muzyka
organowa
w szkole
Eugène Gigout
). Wrócił do Lwowa w
1891
i został profesorem, a od
1899
dyrektorem Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie (przemianowanego po odzyskaniu przez Polskę niepodległości na "Polskie Towarzystwo Muzyczne we Lwowie") i dyrektorem artystycznym Towarzystwa. Uczył gry na fortepianie oraz przedmiotów teoretycznych. Był także krytykiem muzycznym i redaktorem Wiadomości Artystycznych (
1897
-
1899
). Był główną postacią życia muzycznego Lwowa.
Jego twórczość obejmuje niemal wszystkie gatunki i formy, przede wszystkim jednak muzykę dramatyczną, w tym
opery
:
- komiczne (Rzeczpospolita Babińska i Panie Kochanku),
- romantyczne (Jezioro Dusza oraz Maria albo Opowieść kresowa wg
Marii
Malczewskiego
) oraz
- dramat muzyczny Nieboska komedia wg
Krasińskiego
.
Wystawiono je m.in. na scenie
Teatru Wielkiego
we Lwowie.
Spośród utworów orkiestrowych najważniejsze jego dzieła to:
- Symfonia b-moll
- poematy symfoniczne
- Koncert fortepianowy c-moll
Skomponował także
oratoria
:
Był ojcem
Adama Sołtysa
.
Bibliografia
- Kwartalnik "Cracovia Leopolis" 1/2001
[1]
– skrót życiorysu, opracowanego przez wnuczkę, Marię Sołtys-Pigłę.
Linki zewnętrzne