Masaccio właśc. Tommaso di Ser Giovanni di Simone (ur.
21 grudnia
1401
w San Giovanni Valdarno, w prowincji
Arezzo
, zm.
1428
w Rzymie) – włoski
malarz
quattrocenta
. Przypuszczalnie był synem notariusza.
Jako jeden z pierwszych artystów w kręgu kultury zachodniej tworzył przekonywające, anatomiczne wizerunki nagiego ludzkiego ciała. Razem z architektem
Filippem Brunelleschim
i rzeźbiarzem
Donatellem
, Masaccio stał się pionierem
renesansu
. Dzięki Brunelleschi'emu zdobył wiedzę o matematycznych proporcjach, natomiast od Donatella przejął zainteresowanie sztuką antyczną, dzięki czemu nie poddał się powszechnemu wtedy stylowi gotyckiemu. Jego malarstwo nie koncentrowało się na detalach i ornamentacji lecz przedstawiało świat w sposób sumaryczny, a płaskie plamy zastąpiło iluzją trójwymiarowości.
Przetrwały tylko cztery prace, o których w sposób niekwestionowany można powiedzieć, że są dziełem Masaccia. Jednakże różne inne obrazy są też, w całości lub części, przypisywane jego autorstwu. Wszystkie dotyczą tematów religijnych. Twórczość Masaccia miała duży wpływ na późniejszą florencką sztukę.
Trójca Święta
Do jednych z jego najsławniejszych dzieł należy fresk z lat 1425-28. w kościele
Santa Maria Novella we Florencji
, z przedstawieniem
Trójcy Świętej
, w otoczeniu
Maryi
,
św. Jana Ewangelisty
i pary fundatorów. W dziele tym po raz pierwszy zastosowano w pełni prawidłową perspektywę (prawdopodobnie wykreśloną przez Brunelleschiego).
Freski w Kaplicy Brancaccich
Kolejne ważne dzieło to freski z
kaplicy Branccacich
(Florencja), namalowane wspólnie z
Masolinem
w latach 1426-27. Najsłynniejsze przedstawienia to Wygnanie z raju i Grosz czynszowy, gdzie Masaccio w niespotykany dotąd sposób wykorzystał efekty
światłocieniowe
. Światło nie jest jednolite i rozproszone, jak do tej pory, ale pada z jednego, precyzyjnie określonego źródła (rzeczywiste okno kaplicy).
Giorgio Vasari
tak napisał o freskach Masaccia:
Kaplica Brancaccich we florenckim kościele Santa Maria del Carmine była odwiedzana przez niezliczonych artystów, którzy uczyli się sztuki kopiując postacie wyglądające jak żywe, którym nie dorównywały żadne z malowanych współcześnie. Masaccio dał początek pięknemu stylowi nowoczesnemu; wszyscy malarze i rzeźbiarze, którzy studiowali w tej kaplicy stali się wybitnymi i uznanymi artystami. Byli to m.in.: Fra Angelico, Filippo Lippi, jego syn Filippino (ten który ukończył dzieło Masaccia), Baldovinetti, Andrea del Castagno, Andrea del Verrocchio, Domenico Ghirlandaio, Sandro Botticelli i boski Michał Anioł; również Rafael uformował tam swój styl, a także Lorenzo di Credi (...) Słowem wszyscy, którzy chcieli nauczyć się wielkiej sztuki szli po naukę do kaplicy, aby posiąść od Masaccia wskazówki i zasady tworzenia pięknych postaci[1].
| | Rozdanie dóbr gminy potrzebującym i śmierć Ananiasza | Św. Piotr uzdrawiający chorych swoim cieniem |
Dzieła
Przypisy
Linki zewnętrzne