Św. Marek Ewangelista – wedle tradycji
Kościoła
autor
Ewangelii Marka
uważanej za najstarszą i jednocześnie najkrótszą spośród ewangelii, kuzyn
św. Barnaby
, towarzysz
św. Pawła
, a później
św. Piotra
. Zgodnie z relacją
Papiasza
wiernie spisał głoszone przez Piotra nauki. Według tradycji św. Marek został zamęczony ok.
68
roku. Uznawany przez
Kościół koptyjski
za pierwszego
patriarchę
Aleksandrii
.
Męczeństwo świętego Marka'
iluminacja
z
XV
-wiecznego manuskryptu
Godzinki księcia de Berry Tradycja
Księgi
Nowego Testamentu
nazywają go Markiem, Janem a także Janem Markiem. Tradycyjnie wszystkie te osoby są utożsamiane ze św. Markiem, który wraz ze
św. Barnabą
towarzyszył św. Pawłowi w jego pierwszej podróży misyjnej, z której jednak zawrócił w
Berdze
. Wyruszył później z Barnabą na
Cypr
. Wiemy o jego pobycie w
Rzymie
wraz ze św. Piotrem i św. Pawłem, kiedy to prawdopodobnie między rokiem
60
a
70
spisał swoją Ewangelię. Niewykluczone, że był synem Marii, przyjaciółki św. Piotra, do której tenże udał się po wyjściu z więzienia.
Tradycja kościelna sięgająca wczesnych wieków chrześcijaństwa identyfikuje młodzieńca wspomnianego w Ewangelii Marka 14,51-52, który był obecny przy aresztowaniu Jezusa, właśnie z Markiem, autorem Ewangelii. Większość współczesnych badaczy
Nowego Testamentu
uważa tę atrybucję za bezpodstawną.
Kult
W
ikonografii
św. Marek ukazywany jest w stroju arcybiskupa, w
paliuszu
albo jako biskup wschodniego rytu[1].
Święty trzyma w dłoni zamkniętą lub otwartą
księgę
. Symbolizuje go m.in. lew ze skrzydłami, drzewo figowe, zwój[1].
Jest patronem
pisarzy
,
notariuszy
i
murarzy
, patronem
Wenecji
, gdzie był szczególnie czczony.
Obowiązkowe wspomnienie
w
Kościele katolickim
ma rangę
święta
i obchodzone jest
25 kwietnia
[1].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
