Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Magdeburg

Magdeburg (dolnniem. Meideborg, pol. hist. Dziewin) - miasto w Niemczech, stolica kraju związkowego Saksonia-Anhalt. Miasto na prawach powiatu. Magdeburg jest siedzibą zarówno biskupstwa ewangelickiego, jak i katolickiego. Działają tu dwie uczelnie wyższe: Uniwersytet Otto-von-Guericke i Wyższa Szkoła Magdeburg – Stendal. W roku 2005 Magdeburg obchodził 1200 lat swego istnienia.

Położenie

Magdeburg leży nad Łabą w północno-środkowej części Niemiec, na wschodnim brzegu Magdeburger Börde. Do Berlina jest około 130 kilometrów, do Brunszwiku około 75 kilometrów, a do Halle około 80 kilometrów.

Klimat

Miasto znajduje się w umiarkowanej strefie klimatycznej. Przeciętna temperatura roku wynosi 8,7°C, średnia roczna ilość opadów wynosi 494 mm. Najcieplejszymi miesiącami są lipiec (17,5°C) i sierpień (17,3°C), a najzimniejszy jest styczeń (-0,4°C) i luty (0,5°C).

W 919 król Henryk I Ptasznik ufortyfikował osadę w obronie przed Węgrami i Słowianami. W 929 miasto przeszło w ręce córki Edwarda Starszego Edyty, dzięki jej ślubowi z Ottonem I. Znane ze źródeł nazwy Magadoburg, Morgengabe – oznaczają nie tylko zamek, lecz także dar, który zgodnie z niemieckim zwyczajem był wręczany pani młodej z rąk pana młodego i jego rodziny w ramach ślubu, co zgodne jest z przesłankami historycznymi. Pierwsza żona Ottona I wybrała Magdeburg jako miejsce swojej rezydencji, po śmierci została pochowana w późniejszej katedrze. W 937, Magdeburg był miejscem narad królewskich. Otton I ufundował benedyktynom opactwo pw. Świętego Maurycego z kościołem (który wkrótce stał się katedrą) nadał im włości na terenie okolic Magdeburga, oraz prawa korzystania z różnych dochodów pochodzących m.in. z dziesięcin i pańszczyzny. Otto I został także pochowany w magdeburskiej katedrze.

Arcybiskupstwo zostało założone w 968 na synodzie w Rawennie; pierwszym arcybiskupem został Adalbert. W skład arcybiskupstwa weszły biskupstwa Havelbergu, Brandenburgu, Merseburga, Miśni, oraz Zeitz-Naumburga. Arcybiskupstwo odgrywało kluczową rolę w niemieckiej kolonizacji ziem słowiańskich na wschód od Łaby.

W 1035 Magdeburg otrzymał patent nadający miastom prawo to handlu i zjazdów, co było podwaliną niemieckiego prawa miejskiego znanego jako prawa magdeburskie. Prawo magdeburskie było powszechne w następnych stuleciach na terenie środkowej i wschodniej Europy. Magdeburskie prawo miejskie (łac. Ius Municipale Magdeburgense) stało się wzorem upowszechnionym od XIII wieku w znacznej części środkowej i wschodniej Europy. Miasto dzięki przybyszom z różnych stron kontynentu urosło do potęgi gospodarczej. W 1118 większa część miasta padła ofiarą pożaru.

W XIII w. Magdeburg stał się członkiem Ligi Hanzeatyckiej. Wraz z takimi ośrodkami będącymi wówczas na terenie cesarstwa rzymskiego jak Bruksela, Antwerpia, Kolonia, Norymberga, Lubeka, Padwa, Mantua, Cremona, Werona, Piacenza, Mediolan, Genua, Florencja, Metz i Strasburg, Magdeburg liczył ponad 20 000 mieszkańców. Miasto prowadziło handel zewnętrzny m.in. z miastami portowymi Flandrii, a także handel wewnętrzny (np. z Brunszwikiem). Wzrosła pozycja mieszczaństwa, które stale walczyło z arcybiskupem o niezależność od niego, którą osiągnęło pod koniec XV wieku.

Czasy nowożytne

W 1524 Marcin Luter został powołany do Magdeburga, gdzie głosił swoje nauki, które przekonały mieszkańców do przejścia z katolicyzmu na nową religię. Idee reformacji znalazły licznych zwolenników w mieście, w którym zresztą Luter żył będąc szkolnym uczniem. Interwencje cesarza Karola V który usiłował pozbawić miasto ze swoich praw, nie przyniosły skutku, co więcej miasto przyłączyło się do sojuszu w Torgau i związku szmalkaldzkiego. W konsekwencji, podczas I wojny szmalkaldzkiej miasto zostało oblężone (1550-1551) przez Maurycego, elektora Saksonii byłego protestanta który dał się przekonać cesarzowi. Dzięki odparciu najeźdźców miasto zachowało swoją niezależność. Na miejscu arcybiskupa powoływano administrację, w której w skład wchodzili członkowie z dynastii protestanckich. W następnych latach Magdeburg zyskał renomę jako twierdza protestantyzmu, stało się pierwszym i głównym miejscem publikacji pism Lutra. W Magdeburgu, Matthias Flacius i jego zwolennicy napisali szereg broszur, pamfletów o wymowie antykatolickiej oraz tzw. Centurie Magdeburskie, w których Kościół rzymskokatolicki został nazwany królestwem antychrysta.

W okresie wojny trzydziestoletniej, Magdeburg był zdominowany przez protestantów. Miasto stawiło opór w 1629 podczas oblężenia przez wojska Albrechta Wallensteina. W 1631, wojska cesarskie pod dowództwem Tilly`ego zaatakowały miasto, po jego zdobyciu żołnierze dokonali rzezi w wyniku której zginęło ok. 20 000 mieszkańców, zaś majątki zostały złupione, a miasto spalone. Wydarzenia te znane są jako Magdeburgs Opfergang. Zgodnie z pokojem westfalskim (podpisanym w 1648), Magdeburg został przydzielony Brandenburgii-Prusy, po śmierci ówczesnego administratora, Augusta von Saxe-Weissenfels (1680) zostało siedzibą jako półautonomicznego księstwa Magdeburga.


Inne hasła zawierające informacje o "Magdeburg":

Wittenberga ...

Antoni Madaliński ...

Palatium ...

1686 ...

Peter Vischer starszy ...

Chrzest Polski ...

Georg Philipp Telemann ...

Twierdza Magdeburg ...

1918 ...

1917 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Magdeburg":

037 Społeczeństwo i gospodarka w Polsce dzielnicowej (plansza 13) ...

016a. Polska Piastów (plansza 22) ...

207 Polska podczas I wojny światowej. Odzyskanie niepodległości przez Polskę (plansza 6) Warszawy Józef Piłsudski, który został zwolniony przez niemieckie władze z więzienia z Magdeburga. Natychmiast podporządkował mu się rząd lubelski. ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie