Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Lod

Lod

Na mapach: 31°56'55″N 34°53'20″E / 31.94861, 34.88889

Lod
לוד
Herb
Herb Lod
Dewiza : brak
Państwo   Izrael
Dystrykt Dystrykt Centralny
Powierzchnia 12,2 km²
Położenie31° 56' 55 '' N
34° 53' 20'' E
Wysokość88 m n.p.m.
Ludność (2008)
•  liczba ludności
•  gęstość

67 400
5 513 os./km²
Nr kierunkowy +972 3
Kod pocztowy 60840, 71000, 71100, 71103, 71321, 71362
Miasta partnerskie Samtredia , Gruzja
Piatra Neamţ , Rumunia
Położenie na mapie Izraela

Lod
לוד
Strona internetowa miasta

Lod ( hebr. לוד; arab. اللد), w starożytności nazywane też Diospolis i Lydda (lub Lidda) - miasto położone w Dystrykcie Centralnym w Izraelu . Leży na równinie Szaron w aglomeracji miejskiej Tel Awiwu , znanej jako Gusz Dan .

Stare miasto sięgające swoją historią do czasów greckich i rzymskich. Leży przy miejscowości Ramla , na południe od międzynarodowego portu lotniczego im. Ben-Guriona wcześniej znanego jego Airport Lod. Lotnisko i znajdujący się przy nim przemysł lotniczy jest miejscem pracy dla wielu mieszkańców miasta. Lod jest także siedzibą Agencji Żydowskiej (9 David Hamelech St.), głównej organizacji zajmującej się przybywającymi do Izraela nowymi żydowskimi imigrantami.

Spis treści

Historia

Odkrycia archeologiczne wykazały, że w tym miejscu znajdowało się starożytna osada Lydda, która jest wymieniana przez faraona Totmesa III na liście kananejskich miast w Karnak w II tysiącleciu p.n.e. [1].

Po zajęciu Ziemi Obiecanej przez Izraelitów miasto Lod zostało założone przez Shemeda z plemienia Benjamina[2]. W VIII wieku p.n.e. miasto zostało zniszczone przez Asyryjczyków , a jego mieszkańcy uprowadzeni w niewolę babilońską [3]. Żydzi z Lod przez cały czas niewoli zachowali swoją tożsamość narodową, o czym świadczy tekst z Księgi Ezdrasza 2:33 - mówi on o ludziach z Lod, którzy powrócili z niewoli do swojej ziemi (do Ziemi Izraela ). Księga Nehemiasza 11:35 informuje, że miasto Lod zostało wówczas ponownie zasiedlone przez Żydów. W okresie panowania greckiego Lod było początkowo poza granicami terytoriów Judei. To Grecy zmienili nazwę miasta na Lydda[3]. Podczas powstanie Machabeuszów miasto zostało zajęte przez Żydów w 143 p.n.e. i weszło w skład państwa Machabeuszy jako miasto żydowskie[3]. W 43 rzymski gubernator Syrii, Kasjusz, sprzedał wszystkich mieszkańców miasta w niewolę . W 66 rzymski legion dowodzony przez prokonsula Syrii, Cestiusza Gallusa, idąc na Jerozolimę zdobył i spalił miasto Lod. Zniszczenia dopełnił w 68 legion dowodzony przez Wespazjana [4].

W Dziejach Apostolskich 9:32-38 Diospolis (Lidda) jest miastem, w którym przebywał Piotr , gdy zawołano go do zmarłej w pobliskiej Jaffie Tabity. Piotr poszedł i modlitwą wskrzesił zmarłą.

W tamtych czasach - czasach niewoli rzymskiej - Lod nosiło nazwę Diospolis ( łac. Colonia Lucia Septimia Severia Diospolis)[3]. Po zniszczeniu w 70 Świątyni Jerozolimskiej , wielu Żydów osiedliło się w Lod. To tutaj Rabbi Akiba ben Josef (zwany też Rabbi Akiva) założył słynną jesziwę , w której studiowało pisma 24 tys. Żydów (nauczali: Rabbi Eliezer ben Hyrcanus, Rabbi Tarphon i Rabbi Gamliel)[3]. Podczas powstania żydowskiego w 117 Rzymianie otoczyli miasto i wymordowali większość mieszkańców.

W końcu grudnia 415 r. prymas Palestyny Eulogiusz z Cezarei zwołał synod w Diospolis (Lydda), w sprawie poglądów Pelagiusza , który przebywał wtedy w Ziemi Świętej. W synodzie wzięło udział 13 biskupów Palestyny, wśród nich bp Jan II z Jerozolimy (386-417) - następca Cyryla Jerozolimskiego (348-386). Broniąc się przed biskupami, Pelagiusz odżegnał się od tez Celestiusza , potępionych na synodzie w Kartaginie w 411 r. Dalszy ciąg kontrowersji pelagiańskiej pokazał jednak, że Pelagiusz nie był do końca uczciwy wobec greckojęzycznych biskupów Palestyny, którzy nie w pełni rozumieli wagę problemu nurtującego Kościół łacińskojęzyczny[5].

Pod panowaniem Bizancjum miasto było w przeważającej mierze chrześcijańskie [4]. Według chrześcijańskich legend jest to miejsce urodzenia się świętego Jerzego , patrona Anglii . To z tego powodu miasto było nazywane Gyorgyopolis. Wybudowano tutaj kościół Świętego Jerzego[1].

W 636 miasto zdobyli Arabowie . Przez pewien czas miasto było stolicą prowincji Filastin, jednak później stolicę przeniesiono do sąsiedniej Ramli[4]. Kalif Abd al-Malik ibn Marwan zniszczył miasto Lod i zburzył kościół Świętego Jerzego[3]. W 1099 miasto zdobyli Krzyżowcy , następnie odbił je Saladyn i ponownie w 1191 zajęli Krzyżowcy. Dla Krzyżowców pochodzących z Anglii miasto miało szczególne znaczenie, ponieważ wierzyli oni, że pochodził stąd święty Jerzy, patron Anglii. Nazywali je St. George de Lydda. Król Ryszard I Lwie Serce odbudował miasto i kościół Świętego Jerzego[3], a w tutejszej diecezji wprowadzono obrządek łaciński [6]. Gdy w 1170 Lyddę odwiedził żydowski podróżnik Beniamin z Tudeli , był jednym Żydem w mieście[4].

Później przez długie lata cała Palestyna była pod panowaniem arabskim. Arabowie zmienili nazwę miasta na A-Lyd. W XIII wieku Mamelucy użyli kamieni z kościoła Świętego Jerzego do budowy meczetu El-Chodr, który również poświęcono Świętemu Jerzemu, uznawanemu przez Islam za świętego człowieka. Później miasto na długi czas podupadło. W 1870 grecki kościół ortodoksyjny zakupił od Arabów pozostałości kościoła i wybudował na tym miejscu nowy kościół Świętego Jerzego[3]. Przez cały ten czas w Lod nie było ani jednego Żyda. Pierwsza mała gmina żydowska pojawiła się dopiero w XIX wieku . W 1911 miasto ucierpiało od trzęsienia ziemi [7].

W 1918 Palestyna przeszła spod panowania Imperium osmańskiego pod panowanie brytyjskie . Miasto w tym okresie nazywało się Lydda. Brytyjczycy nie radzili sobie z narastającym konfliktem arabsko-żydowskim w Palestynie i w 1921 doszło do arabskich rozruchów w Lod, podczas których wypędzono wszystkich Żydów z miasta. W 1927 kolejne trzęsienie ziemi zniszczyło miasto. Podczas odbudowy, brytyjska administracja zastąpiła stare gliniane arabskie domy nowoczesnymi budynkami z cegły. Wybudowano wówczas także stację kolejową i Lod stało się ważnym węzłem komunikacyjnym w Mandacie Palestyny [7]. W 1936 Brytyjczycy wybudowali kilka kilometrów na północ od Lod duże lotnisko i bazę sił powietrznych . W 1944 w Lod żyło 17 tys. mieszkańców, z czego około 3 400 było chrześcijańskimi Arabami.

Decyzją Organizacji Narodów Zjednoczonych z 29 listopada 1947 , miasto Lod miało wejść w skład arabskiego państwa w Palestynie. Jednakże podczas Wojny o Niepodległość żydowskie oddziały zajęły miasto 12 lipca 1948 . Doszło wówczas do masowego wypędzenia 50 tys. Arabów z miast Lod i Ramla oraz okolicznych wiosek[8]. Izraelski historyk Benny Moris napisał: "Wszyscy Izraelczycy, którzy byli świadkami wydarzeń, zgodzili się by wypędzenie odbyło się pod palącym lipcowym słońcem, co powiększyło cierpienia uchodźców, szczególnie z Lyddy... Wielu było ograbionych z kosztowności przez żołnierzy na posterunkach przy drodze przy wyjeździe z miasta. Sto cywilów zmarło od upału, wyczerpania, odwodnienia..."[9]. Władze izraelskie usprawiedliwiały się, że była to strategiczna konieczność wynikająca z potrzeby umocnienia pozycji obronnych i dlatego musiano usunąć z tych miejsc ludność arabską. Wiele lat później Icchak Rabin wyraził żal z powodu tego wydarzenia.

Po tych dramatycznych wydarzeniach w Lod pozostało około 19 tys. Arabów. Pozostałe opuszczone arabskie domy zajęli żydowscy imigranci napływający masowo do Izraela. W 1952 rząd izraelski wywłaszczył Arabów w Lod z ziemi, bez informowania ich o tym (odkryli to w 1955 ). W następnych latach kilkakrotnie izraelskie firmy budowlane rozpoczynały budowę nowych osiedli na dawnych gruntach arabskich. Arabowie, próbując ratować swoją ziemię, pośpiesznie stawiali swoje domy, bez posiadania wymaganych przez prawo zezwoleń. Nielegalnie wzniesione domy kwalifikowano wówczas do wyburzenia. Doprowadziło to do wybuchu arabskich rozruchów, podczas których policja zabiła w październiku 2000 13 Arabów. Do wyjaśnienia konfliktu żydowsko-arabskiego w Lod powołano wówczas specjalną komisję, na czele której stanął sędzia Theodor Or. W swoim raporcie komisja orzekła, że rząd powinien udzielić pomocy społeczności arabskiej w Lod, która doświadczyła dyskryminacji [10].

Na oficjalnym herbie miasta widnieje brama miejska, figowiec, dwie gałązki oliwne i tekst biblijny :

I synowie wrócili do swoich granic.

Demografia

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2006 roku w mieście żyło 66,8 tys. mieszkańców, z czego 80,3 % Żydów i 19,7% Arabów (w tym 18,6% Muzułmanie i 1,1% Chrześcijan )[11].

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w Lod w 2000 było 23 032 zatrudnionych pracowników i 1 405 pracujących na własny rachunek. Pracownicy otrzymujący stałe pensje zarabiali w 2000 średnio 4 754 NIS , i otrzymali w ciągu roku podwyżki średnio o 2,9%. Przy czym mężczyźni zarabiali średnio 5 821 NIS (podwyżka o 1,4%), a kobiety zarabiały średnio 3 547 NIS (podwyżka o 4,6%). W przypadku osób pracujących na własny rachunek średnie dochody wyniosły 4 991 NIS. W 2000 roku w Lod było 1 275 osób otrzymujących zasiłek dla bezrobotnych i 7 145 osób otrzymujących świadczenia gwarantowane.

Populacja miasta pod względem wieku:

Wiek (w latach)Procent populacji w %
0-410,4%
5-910,5%
10-148,4%
15-197,1%
20-2915,1%
30-4418,8%
45-5916,1%
ponad 6013,4%


Źródło danych: Central Bureau of Statistics .

Edukacja

Lod.

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w Lod znajduje się 38 szkół, do których uczęszcza 13,2 tys. uczniów. W tym jest 26 szkół podstawowych (8,3 tys. uczniów) i 13 szkół średnich (4,8 tys. uczniów). W mieście znajduje się także kilka uczelni chasydzkiej grupy Chabad-Lubavitch : Beit Kneset Chabad - Beit Arye, Chabad of Lod, Chabad of Sha'arei Haliya, Chabad School, Colel Avreichem for Georgian Refugees, Colel Ner Yishahn, Gan Chabad, Irgun Chabad Leyotzei Gruzya, Kolel Tiferet Menachem, Talmud Torah i Yeshiva Tomchei Tmimim[12].

Kultura

Ważną rolę w lokalnej kulturze odgrywa Centrum Absorpcji Imigrantów, w którym prowadzone są różnorodne kursy i uroczystości kulturalne. Między innymi naucza się tutaj tradycyjnych żydowskich tańców i prowadzi zajęcia teatralne[13]. Szczególną instytucją jest Instytut Badań nad Literaturą Habermanna ( ang. The Habermann Institute for Literary Research). Prowadzi on badania nad literaturą i folklorem społeczności żydowskich na całym świecie, z położeniem szczególnego nacisku na Żydów z Afryki Północnej . Biblioteka Instytutu posiada bogate zbiory podań ludowych, zwyczajów, bajek i powiedzeń. Przy Instytucie znajduje się także Muzeum Dziedzictwa Żydowskiego[14].

Od 1999 w Lod działa hip-hopowy zespół muzyczny DAM , który w swoich piosenkach opisuje trudności życia Arabów na okupowanych terytoriach[15].

Osoby związane z miastem

Gospodarka

Piętrowy pociąg Bombardier na stacji kolejowej Lod .

Miasto jest położone pośrodku tak zwanego Basenu Lod - małej trójkątnej niziny zasobnej w żyzną ziemię. Są to idealne tereny rolnicze. Z tego powodu w Lod rozwinął się przemysł spożywczy, zwłaszcza przetwórstwo owoców.

W mieście znajdują się dwie strefy przemysłowe, w których działa wiele przedsiębiorstw z branży logistyki , medycyny , produktów papierniczych, substancji chemicznych i hi-tech [16]. Między innymi znajduje się tutaj Uti Logistics Israel Ltd., prowadzące usługi logistyczne w transporcie morskim [17]. Firma ICON Clinical Research Israel Ltd. jest światowym dostawcą urządzeń służących do rozwoju biotechnologii i farmakologii [18].

Komunikacja

W zachodniej części miasta znajduje się Stacja kolejowa Lod . Przechodzi tędy pięć linii kolejowych Israel Railways . Pociągi z Lod jadą do Jerozolimy , Bet Shemesh , Tel Awiwu , Bnei Brak , Petah Tikwa , Rosh HaAyin , Kfar Saby , Nahariji , Hajfy , Riszon Le-Cijon , Binyamina-Giv'at Ada , Natanii , Rehovot , Aszkelonu i Beer Szewy .

Przez środek miasta przechodzą drogi nr 434

i nr 443 . Jadąc drogą nr 434 na południe dojedzie się do miasta Ramla i drogi ekspresowej nr 44
( Holon - Eshta'ol ), która na południowy wschód od Lod krzyżuje się w węźle drogowym z drogą ekspresową nr 40
( Kfar Saba - Qetura ). Drogą ekspresową nr 40 jadąc na północny zachód dojedzie się do moszawu Nir Zevi i miasta Riszon Le-Cijon , natomiast jadąc na południowy wschód dojedzie się do węzła drogowego z autostradą nr 6
( Bet Qama - Eliakim ). Droga ekspresowa nr 40 biegnie wzdłuż wschodnich przedmieści Lod i po jej wschodniej stronie znajduje się moszaw Ahisamah . Na północny wschód od Lod drogę ekspresową nr 40 przecina droga nr 443, która prowadzi do moszawów Ginnaton i Ben Shemen oraz wioski Ben Shemen . Na północ od Lod droga ekspresowa nr 40 dociera do węzła drogowego z autostradą nr 1
( Tel Awiw - Jerozolima ).

Na północ od miasta znajduje się międzynarodowy port lotniczy Tel Awiw-Ben Gurion

.

Przypisy

  1. 1,0 1,1 SBF - Studium Biblicum Franciscanum: Jaffa, Tel Qasileh, Eretz Israel Museum, Ramleh, and Lod ( ang. ). [dostęp 4 października 2008].
  2. Zobacz: 1 Księga Kronik 8:12
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Planet Ware: Lod, Israel Tourism ( ang. ). [dostęp 5 października 2008].
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 The Jewish Agency for Israel: Lydda (Lod) ( ang. ). [dostęp 4 października 2008].
  5. Por. G. Bonner: St. Augustine of Hippo. Life and Controversies. Norwich: The Canterbury Press, 1986, ss. 335-338. . 
  6. Wikisource: Catholic Encyclopedia (1913)/Lydda ( ang. ). [dostęp 4 października 2008].
  7. 7,0 7,1 Flags of the World: Iriyat Lod ( ang. ). [dostęp 4 października 2008].
  8. „Journal of Palestine Studies”. The Fall of Lydda (1998). Spiro Munayyer. Vol. 27, No. 4, str. 80-9 ( ang. ). 
  9. Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem, 1947-1949. Cambridge: Cambridge University Press, 1989. 204-11. . 
  10. Yossi Schwartz: Stop Arab homes being destroyed in Lod, Israel! ( ang. ). [dostęp 5 października 2008].
  11. Israel Central Bureau of Statistics ( ang. ). [dostęp 2 maja 2008].
  12. Chabad Centers: Chabad-Lubavitch Centers in "Lod Israel" ( ang. ). [dostęp 5 października 2008].
  13. Galia Boneh: Galia Boneh ( ang. ). [dostęp 5 października 2008].
  14. Jewish Folklore in Israel: Institutions ( ang. ). [dostęp 5 października 2008].
  15. Da Arabian MC: Da Arabian MC ( ang. ). [dostęp 5 października 2008].
  16. Kompass - Worldwide Company Directory: Worldwide Company Directory/Israel/Lod ( ang. ). [dostęp 5 października 2008].
  17. Manata: Uti Logistics Israel Ltd ( ang. ). [dostęp 5 października 2008].
  18. Touch Oncology: ICON Clinical Research Israel Ltd ( ang. ). [dostęp 5 października 2008].

Linki zewnętrzne



Inne hasła zawierające informacje o "Lod":

1972 należący do linii Sabena , samolot pasażerski Boeing 707 , który uprowadziła na lotnisko Lod koło Tel Awiwu . 21 maja – Pietà watykańska autorstwa Michała Anioła została ...

Autostrada 1 (Izrael) ...

Port lotniczy Tel Awiw-Ben Gurion ...

Jerozolima Biblijne ZOO ...

Stacja kolejowa Jerozolima Malha ...

Israel Railways ...

Wojna sześciodniowa ...

Hagana ...

Gusz Dan ...

Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Lod":

Góry oczami bohaterów ˝Skalnego Podhala˝ (plansza 10) Kroczy samotnie jak „głusza zimowej nocy”, bądź „mróz ranny, który wszystko w Lod ścina”. Tatry to jego „niepodzielne księstwo”. To tu stacza walki z ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie