Zasięg kultury grzebykowej (kolor fioletowy) na mapie kultur archeologicznych Europy epoki środkowego neolitu

Przykład ceramiki kultury grzebykowej (z Muzeum Historycznego Estonii)

Kultury ceramiki dołkowo-grzebykowej – neolityczna kultura wywodząca się ze stref lesistych Europy Północno-wschodniej, w Polsce trwała między ok. 3 100 p.n.e. a 1 600 p.n.e.

Nazwa pochodzi od charakterystycznych zdobień na naczyniach o ostro zakończonych dnach. Były to rzędy poziomych dołków, wykonywane wielozębnym, grzebieniastym narzędziem . Przedstawiciele tej kultury wykorzystywali prymitywną technologię do wykonywania ceramiki - prawdopodobnie garncarstwo było stosunkowo nową umiejętnością przyswojoną przez tę ludność.

Była to kultura z gospodarką mezolityczną , rolnictwo albo było wykorzystywane w minimalnym stopniu, albo w ogóle. Lepiej była rozwinięta hodowla . Występowała w strefie leśnej i lasostepowej. Ludność tej kultury prowadziła koczowniczy (lub półkoczowinczy) tryb życia, zamieszkiwali w szałasach lub jurtach rzadziej w półziemiankach. Polowali na wszelkiego rodzaju zwierzynę leśną, uprawiali rybołówstwo.

Pochówek szkieletowy, w pozycji wyprostowanej, w grobach znajdowane są ślady ochry.