Księga Hioba [Hi], Księga Joba [Job] – dydaktyczny
poemat
stanowiący jedną z ksiąg
Biblii
hebrajskiej. Umieszczana jest między księgą
Estery
a
Psalmami
[1].
Księga zawiera 42 rozdziały pisane oryginalną formą
języka hebrajskiego
, różnie datowaną. Tradycja przypisuje autorstwo
Mojżeszowi
[]. Treścią tej księgi jest opis cierpienia sprawiedliwego Hioba (איוב, Ijow) i jego dyskusji z przyjaciółmi, do której włącza się sam
Bóg
. W istocie autor porusza dwie ważne kwestie:
- Dlaczego niewinni
cierpią
?
- Dlaczego Bóg pozwala, by na ziemi istniało
zło
?
Księga
Hioba
to księga dydaktyczna, inaczej mądrościowa. Powstała ona w V-III w.p.n.e. po zburzeniu
Jerozolimy
i po okresie niewoli babilońskiej. Hioba można uważać za prefigurację
Chrystusa
. Prefiguracja to zjawisko, zdarzenie, fakt, osoba zawierająca cechy czegoś, co nastąpiło później i będące jednocześnie pewnego rodzaju zapowiedzią tego. Hiob był wiernym i sprawiedliwym czcicielem Boga. Chociaż został skazany na ciężką próbę (utracił majątek, dzieci i zachorował na trąd) nie stracił wiary w Bożą sprawiedliwość. Jest on symbolem cierpienia niezawinionego. Przyjaciele Hioba przy spotykających go nieszczęściach radzili mu, aby uznał swoją winę, gdyż sądzili, że tragedie które go dotknęły są karą za grzechy. Hiob jednak był przekonany o swojej prawości i bronił jej odważnie. Hiob wierzył w istnienie Sprawiedliwego. Dyskutował z nim, pytał dlaczego te dramaty spotkały właśnie jego, lamentował nad sensem swojego życia, ale pozostał wierny Bogu. Jest on przykładem archetypu człowieka ciężko doświadczonego przez los.
Autorem jednego z przekładów Księgi Hioba na język polski jest
Czesław Miłosz
. We wstępie tego tłumaczenia ks.
Józef Sadzik
pisze, że dramat Hioba polega na napięciu, którego jak się wydaje nie można pokonać, bo z jednej strony przekonanie o własnej prawości, a z drugiej świadomość, że to Bóg sprawiedliwy go doświadcza.
Księga Hioba stanowi opis obrazu świata starożytnych
Hebrajczyków
. Opisy ziemi, zwierząt i ptaków w ich naturalnym środowisku odznaczają się dużą dokładnością - (Hi 26,7) gdzie czytamy, iż Bóg „ziemię zawiesza na niczym”.
Przypisy
Linki zewnętrzne
