Kisz – prastare miasto sumero - akadyjskie , nad Eufratem , 13 km na wschód od Babilonu , obecnie znane jako Tell al-Uhajmir (Czerwony Pagórek), niewątpliwie jedno z najstarszych miast świata. Odegrało dużą rolę w kształtowaniu się państwa Sumerów .

Wykopaliska, rozpoczęte w latach 1911—1912 przez Francuzów , prowadzone są od roku 1921 wspólnie przez Field Museum w Chicago i Uniwersytet Oksfordzki . Obszar badań był olbrzymi. Na zachodnim brzegu Eufratu znajdowała się twierdza i wielka świątynia, na wschodnim brzegu pałac królewski, opuszczony około roku 3000 p.n.e. , wielka świątynia z wieżą 75 m wysokości i dzielnica mieszkalna z wielkim parkiem. Pałac składał się dwóch budynków umieszczonych na przeciw siebie^[1] . Starszy, północny o prostokątnym kształcie opasany był podwójnym murem z cegieł. Południowy budynek zawierał najprawdobniej obszerną salę kolumnową. Miasto było jednym z najważniejszych ośrodków cywilizacji i religii sumeryjskiej. W czasach nowobabilońskich było niejako przedmieściem Babilonu, otoczone potężnymi obronnymi murami.

Z miastem tym z okresu sumeryjskiego związane są dwie postacie: występujący w eposie o Gilgameszu król Agga z Kisz oraz Mesilim z Kisz.

Przypisy

1. ↑ Praca zbiorowa,Historia powszechna Tom 2 Od prehistorii do cywilizacji na kontynentach pozaeuropejskich, Mediaset Group SA, 2007, ss. 224,