Kifoza patologiczna – zdjęcie rentgenowskie
Kifoza (
łac.
z
gr.
kyphosis;
gr.
kyphos – garb) – łukowate wygięcie
kręgosłupa
w stronę grzbietową, w postaci patologicznej potocznie nazywane garbem. U
człowieka
fizjologiczna kifoza występuje w odcinku piersiowym i krzyżowym kręgosłupa. Dzięki nim kręgosłup może wytrzymywać duże obciążenia. Umożliwiają one również utrzymywanie prawidłowej postawy ciała. Na skutek niewłaściwego trybu życia, krzywizny kręgosłupa mogą zanikać lub się powiększać. Powstają wówczas wady postawy. Mają one znaczny wpływ zarówno na wygląd, jak i na sprawność naszego organizmu. Na przykład, siedząc na krześle, ludzie często się "garbią". Płuca są wówczas ściśnięte, a ruchy klatki piersiowej ograniczone. Utrudnia to proces wymiany gazowej. Garbienie się może prowadzić do powstawania skrzywień kręgosłupa. Sprawiają one, że nawet podczas krótkiego spaceru człowiek czuje silne bóle pleców.
Etiologia
Kifoza patologiczna może powstać w wyniku
gruźlicy
,
krzywicy
,
złamania
, zapaleń, nowotworów i innych czynników.
Objawy
Kifoza patologiczna może powodować zmiany na dużym obszarze kręgów, które są zazwyczaj późną pozostałością dystrofii wzrostowej chrzęstnych płytek granicznych, pokrywających od góry i od dołu trzony kręgów. Takie zmiany występują często w wieku 16-24 lat (bywają odstępstwa) i prowadzą do tzw. bolesnej kifozy młodzieńczej, czyli
choroby Scheuermanna
. Jej pozostałością są "układowe" zmiany zwyrodnieniowe kręgów środkowego odcinka piersiowego (guzki Schmorla).
Leczenie
Leczy się ją stosując gimnastykę korekcyjną, gorsety ortopedyczne, fizykoterapię. Czasem konieczna jest operacja.
Zobacz też
Linki zewnętrzne