Julius Heinrich Klaproth (ur. 11 października 1785 w Berlinie , zm. 28 sierpnia 1835 w Paryżu ) – niemiecki etnograf, orientalista i podróżnik. Znawca języków orientalnych, m.in. chińskiego , mandżurskiego i japońskiego , z których dokonywał tłumaczeń na francuski i niemiecki .

Był synem chemika Martina Klaprotha . Studiował w Berlinie i Paryżu.

W 1805 roku udał się do Chin jako członek rosyjskiego poselstwa hr. Jurija Gołowkina. Brał udział w pracach naukowej ekipy poselstwa, kierowanej przez Jana Potockiego . Klaproth znał Potockiego od czasu studiów w Paryżu i towarzyszył mu wcześniej w wyprawie na Kaukaz. Po powrocie z podróży pracował w Petersburskiej Akademii Nauk.

Od 1816 roku mieszkał w Paryżu, gdzie wykładał na Collège de France . Był przyjacielem i współpracownikiem Jeana-Pierre'a Abla-Rémusata , wraz z którym redagował czasopismo Journal asiatique. Wydał kilka publikacji poświęconych Syberii i Dalekiemu Wschodowi, m.in. Asia Polyglota (Paryż 1823), Tablaux historiques de l'Asia (Paryż 1823), Memoirs relatifs a l'Asie (Paryż 1824-1828), Aperçu general de trios royaumes traduit l'original japonois chinois (Paryż 1833).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

• Hartmut Walravens: Julius Klaproth. His Life and Works with Special Emphasis on Japan ( ang. ).