Kościół Narodów u stóp Góry Oliwnej
Góra Oliwna (
arab.
Dżabal at-Tur,
hebr.
הר הזיתים – Har ha-Zeitim) – wzniesienie położone we
Wschodniej Jerozolimie
w
Izraelu
(818 m n.p.m.)[1].
Od Starego Miasta i
Ofelu
oddziela je Dolina
Cedronu
. Jest równoległe do
Wzgórza Świątynnego
. Na jego stokach od strony wschodniej znajdują się arabskie osiedla Al Azarija (
Betania
) oraz
Betfage
. U podnóża góry od strony zachodniej rozciąga się
Getsemani
.
Od czasów chrześcijańskich wzniesienie było uważane za miejsce święte.
Helena
, matka
cesarza Konstantyna
, wzniosła na szczycie bazylikę nazywaną Eleona. Obok niej pochowany został
św. Cyryl Jerozolimski
. W roku
378
zamożna niewiasta Pomenia wystawiła kościół upamiętniający Wniebowstąpienie
Chrystusa
. Hiszpańska pątniczka
Egeria
, która nawiedziła
Ziemię Świętą
w
380
roku, nazwała go w swoim pamiętniku z podróży Imbomon. W
V w.
, wg różnych świadectw, wzgórze było zabudowane klasztorami i świątyniami. M. in. św. Melania założyła tuż obok Kościoła Wniebowstąpienia klasztor Apostolion wraz z przyległą kaplicą Martyrium.
Wykopaliska na Górze Oliwnej przeprowadzili w roku
1910
ojcowie biali (ruiny bazyliki bizantyjskiej – Eleona) oraz w
1959
franciszkanie
na terenie swojej posesji przy sanktuarium Wniebowstąpienia. Wykazano, że góra nie była zamieszkana w czasach Chrystusa.
Na szczycie Góry Oliwnej i na jej stokach znajdują się dzisiaj następujące sanktuaria chrześcijańskie: kaplica Wniebowstąpienia (w rękach
muzułmanów
), grota św. Pelagii, grecki kościół Viri Galilei, francuski karmel
Ojcze nasz
, klasztor benedyktynek, kościół
Dominus flevit
, rosyjska cerkiew św. Marii Magdaleny, skała św. Tomasza, Ogród Oliwny i bazylika w
Getsemani
, polski klasztor elżbietanek – Home of Peace, sanktuarium w Betfage oraz sanktuarium w Betanii.
Według jednej z wersji znajduje się tutaj ćakra kreatywności –
Wiśuddha
.
Panorama Jerozolimy z Góry Oliwnej
Góra Oliwna w
Biblii
W czasach
starotestamentalnego
Dawida
Góra Oliwna była miejscem oddawania czci
Jahwe
.
Przez Górę Oliwną uciekał Dawid przed
Absalomem
(
2 Sm 15,30
). Od jej strony wjechał do Jerozolimy
Jezus
(
Łk 19:37
). Miejsce pojmania Jezusa (
Łk 22,39
,
Mt 26,30
,
Mt 26,36
,
Mk 14,26
,
J 18,1
)
Jest wymieniana w
Księgach Samuela
,
Królewskich
,
Ezechiela
i
Zachariasza
.
Dzieje Apostolskie
umiejscawiają na jej szczycie
Wniebowstąpienie Pańskie
(por. Dz 1, 3-12). Wedle proroctwa w Księdze Zachariasza 14, 4, ma stanąć na niej Chrystus w dniu
Sądu Ostatecznego
[2][3][4].
Przypisy
- ↑ Ks. E. Dąbrowski, Nowy Testament na tle epoki. Tom I: Geografia – Historia, Pallottinum, Poznań 1958, s. 26.
- ↑ H. Turkanik, Powtórne przyjście Pana Jezusa Chrystusa, "Łaska i Pokój", Warszawa 1985, s. 123-127.
- ↑
Góra Oliwna
- ↑
Śladami Biblii