Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

FARC

FARC

FARC-EP ( hiszp. Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia – Ejército del Pueblo, pol. Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii - Armia Ludowa) – najstarsza, największa i o największym potencjale kolumbijska grupa partyzancka, która została utworzona w 1964 , pierwotnie jako zbrojne skrzydło Kolumbijskiej Partii Komunistycznej .

Na czele FARC do 2008 stał Manuel Marulanda Vélez znany pod przydomkiem "Tirofijo". Od 1997 roku FARC była zwalczana przez zbrojne prawicowe oddziały zwane AUC .

Przez wiele krajów FARC uważana jest za organizację terrorystyczną, utrzymuje się m. in. z porwań dla okupu[1] i handlu narkotykami[2]. W 2008 roku ponad 4,8 mln Kolumbijczyków w całym kraju wzięło udział w manifestacjach przeciwko terrorystycznej działalności FARC, w szczególności przeciwko porywaniu dzieci i dorosłych dla okupu[3].

W marcu 2008 w wyniku akcji wojsk kolumbijskich zabity został przywódca ugrupowania Luis Edgar Devia Silva. Policja kolumbijska poinformowała, że w wyniku analizy danych z jego notebooków znaleziono dowody na finansowanie FARC przez Ekwador i Wenezuelę [4]. Wiarygodność tych informacji była podważana[5], niemniej Interpol potwierdził autentyczność samych notebooków i brak manipulacji danymi na nich zawartymi[6].

W akcji odbito także część przetrzymywanych przez FARC zakładników[7]. W trakcie akcji przeciwko FARC oddziały kolumbijskie wkroczyły na teren Ekwadoru , wywołało to kryzys dyplomatyczny pomiędzy tymi państwami .

W czerwcu 2008 Hugo Chavez zaapelował do FARC o złożenie broni[8].

Spis treści

Historia

  • 27 maja 1964. Armia rządowa rozpoczyna Operację Marquetalia przeciwko jednej z tzw. „niezależnych republik”. 48 broniących jej rolników przekształca się w oddział partyzancki. Dzień ten przyjmuje się jako oficjalną datę narodzin FARC.
  • 20 lipca 1964. Ogłoszenie przez Zgromadzenie Generalne Partyzantów “Programu Agrarnego”.
  • 2. polowa 1965. W Rio Chiquito odbyła się Pierwsza Konferencja Bloku Południowego (Bloque Sur). Została oficjalnie zatwierdzona nazwa „Blok Południowy”.
  • Kwiecień – maj 1966. W El Pato odbyła się Druga Konferencja Bloku Południowego. Przyjęcie nazwy Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii (Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia).
  • 1968. W regionie Guayabero miała miejsce Trzecia Konferencja FARC.
  • 1970. Czwarta Konferencja FARC.
  • 1974. W departamencie Meta odbyła się Piąta Konferencja FARC.
  • Styczeń 1978. Szósta Konferencja FARC.
  • Maj 1982. W regionie Guayabero zrealizowano Siódmą Konferencję FARC. Zmieniono nazwę FARC dodając do niej EP (Ejército del Pueblo) – Armia Ludowa.
  • Maj 1984. Wejście w życie podpisanego w marcu w La Uribe zawieszenia ognia z rządem prezydenta Belisario Betancura.
  • Wrzesień 1987. Ze współudziałem FARC zostaje utworzona Koordynacja Partyzancka „Simon Bolivar” (Coordinadora Guerrillera Simon Bolivar (CGSB).
  • Sierpień 1990. Zmarł Jacobo Arenas.
  • Grudzień 1990. Atak armii rządowej na Casa Verde, siedzibę Sekretariatu Sztabu Centralnego.
  • Czerwiec - grudzień 1991. Rozmowy pokojowe CGSB z rządem prezydenta Cesara Gaviri w Caracas (Wenezuela).
  • Marzec - czerwiec 1992. Rozmowy pokojowe CGSB z rządem prezydenta Cesara Gaviri w Tlaxcala (Meksyk).
  • Kwiecień 1993. Ósma Konferencja FARC-EP.
  • Czerwiec 1997. Wymiana humanitarna więźniów z rządem prezydenta Ernesto Sampera w zdemilitaryzowanym municypiu Cartagena del Chaira.
  • Luty 1999 - luty 2002. Rozmowy pokojowe z rządem prezydenta Andresa Pastrany w zdemilitaryzowanym (od listopada 1998) obszarze na granicy departamentów Meta i Caqueta.
  • Styczeń 2007. Odbyła się Dziewiąta Konferencja FARC-EP.
  • Maj 2008. FARC potwierdził wcześniejsze doniesienia o śmierci lidera Manuela Marulandy, który zmarł na zawał serca kilka miesięcy wcześniej[9].
  • Czerwiec 2008. Hugo Chavez zaapelował do FARC o złożenie broni
  • 22 września 2010 - w akcji wojsk kolumbijskich zginął dowódca rebeliantów Víctor Julio Suárez Rojas[10].

Struktura organizacyjna

  • Eskadra ( hiszp. Escuadra): jednostka podstawowa złożona z 12 partyzantów;
  • Guerrilla: dwie eskadry;
  • Kompania ( hiszp. Compaña): dwie guerrille;
  • Kolumna ( hiszp. COLUMNA): dwie lub więcej kompanii;
  • Front ( hiszp. Frente): więcej niż jedna kolumna;
  • Sztaby Frontów ( hiszp. Estados Mayores de Frente) są powoływane przez Sztab Centralny ( hiszp. Estado Mayor Central);
  • Blok Frontów ( hiszp. Bloque De Frentes): pięć lub więcej frontów;
  • Sztaby Bloków ( hiszp. Estados Mayores de Bloque) są powoływane przez Sztab Centralny lub Sekretariat ( hiszp. Secretariado) tego Sztabu;
  • Sztab Centralny jest najwyższym organem kierowniczym i dowódczym FARC-EP.

Struktura terytorialna

Według Stratfor w skład FARC wchodzi 7 bloków i ich odpowiedników skupiających mniejsze jednostki organizacyjne:

  • Blok Karaibski (1240 partyzantów):
  • fronty: 19, 35, 37, 41, 59, Jose Antequera;
  • kolumny: Cacique Yurbaco, Marcos Sanchez Castellon;
  • obszar działania – departamenty Guajira, Cesar, Magdalena, Atlantico, Bolivar, Sucre, Cordoba, Antioquia;
  • Blok Północnozachodni (2540 partyzantów):
  • fronty: 5, 9, 18, 34, 36, 47, 57, 58, Aurelio Rodriguez, Jacobo Arenas;
  • obszar działania – departamenty Antioquia, Choco, Cordoba, Caldas, Risaralda;
  • Blok Środkowej Magdaleny (1305 partyzantów):
  • fronty: 4, 11, 12, 20, 23, 24, 33, 46;
  • obszar działania – departamenty Santander, Norte de Santander, Bolivar, Cesar, Antioquia, Boyaca;
  • Blok Wschodni (6695 partyzantów):
  • fronty: 1, 7, 10, 16, 22, 26, 27, 28, 31, 38, 39, 40, 42, 43, 44, 45, 51, 52, 53, 54, 55, 56, Antonio Narino;
  • kolumny: Alfonso Castellanos, Reinel Mendez, Joaquin Ballen, El Che, Juan Jose Rondon, Kolumna Sił Specjalnych;
  • Szkoła Isaias Pardo;
  • obszar działania – departamenty Meta, Guaviare, Cundinamarca, Arauca, Vichada, Guainia, Boyaca, Vaupes, Casanare;
  • Blok Południowy (2460 partyzantów):
  • fronty: 2, 3, 13, 14, 15, 32, 48, 49, 61, Amazoński;
  • kolumny: Yari, Teofilo Forero;
  • obszar działania – departamenty Putumayo, Caqueta, Amazonas, Huila, Narino, Cauca;
  • Połączone Dowództwo Centralne (1205 partyzantów):
  • fronty: 17, 21, 25, 50, Jose Lozada;
  • kolumny: Miller Perdomo, Daniel Aldana, Heroes de Marquetalia, Jacobo Prias Alape;
  • obszar działania – departamenty Tolima, Huila, Quindio;
  • Połączone Dowództwo Zachodnie (1047 partyzantów):
  • fronty: 6, 8, 29, 30, 60, 64, Manuel Cepeda Vargas;
  • kolumny: Alonso Cortes, Arturo Ruiz, Jacobo Arenas;
  • obszar działania – departamenty Narino, Cauca, Valle de Cauca;

Działania partyzanckie

FARC. Akcje zbrojne w latach 1998-2005 wg DAS

Przypisy

Bibliografia

  • Beligerancia, w: Resistencia. Suplemento, Comision Internacional, FARC-EP
  • Cronología de las FARC-EP, w: Resistencia Internacional, 17, 1997
  • Eduardo Pizarro Leongómez, Marquetalia: el mito fundacional de las Farc, w: UN Periodico, 57, 2004
  • Geografía de las acciones armadas de las FARC 1998 – 2005, Vicepresidencia de la República
  • Stratfor , FARC

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "FARC":

Kategoria:Organizacje rewolucyjne i niepodległościowe ...

Kategoria:Organizacje terrorystyczne wg Departamentu Stanu USA ...

Kategoria:Partyzantka ...

FARC FARC-EP ( hiszp. Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia – Ejército del Pueblo, pol. ...

Ejército de Liberación Nacional ...

Zjednoczone Siły Samoobrony Kolumbii ...

Álvaro Uribe ...

Mitú ...

Hugo Chávez ...

30 września ...


Inne lekcje zawierające informacje o "FARC":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie