|
Endymion (mitologia)
Endymion (mitologia)Endymion (
gr.
Ἐνδυμίων Endymíōn,
łac.
Endymion) – ukochany bogini
Selene
w
mitologii greckiej
. Endymion był synem króla
elijskiego
[1] albo
Zeusa
, który zakochał się w
Herze
. Zeus go za to skazał na sen wieczysty. Endymiona przeniesiono do groty na wzgórzu Latmos, gdzie każdej nocy odwiedzała go, zakochana w nim, bogini Selene. Selene nie mogąc obudzić Endymiona, uprosiła u Zeusa dla niego wieczną młodość[1][2]. Często motywem Selene i Endymiona zdobiono rzymskie sarkofagi. Endymion symbolizuje delikatną urodę młodzieńczą, spokojną śmierć i sen wieczysty. Jego postać można odnaleźć w wierszach takich jak: Endymion
Adama Asnyka
, Nie myśl, nie pisz...
Cypriana Norwida
[3], La luna somnambula
Wiaczesława Iwanowa
[4]. "Endymionem poezji" nazywa
Krasińskiego
Juliusz Słowacki
w liście poprzedzającym
Lillę Wenedę
[5]. Imieniem młodzieńca nazwano jedną z
planetoid
–
342 Endymion
oraz roślinę z rodziny
hiacyntowatych
–
Endymion non-scriptum
. Zobacz teżPrzypisy- ↑ 1,0 1,1 Vojtech Zamarovský, Bohovia a hrdinovia antických bájí, Vydal Perfekt a.s., Bratislava 1998, , s. 116
- ↑
Selene i Endymion na www.theoi.com
(en)
- ↑
Norwid Cyprian Kamil •••(Nie myśl, nie pisz...) na www.poezja.org
- ↑
Wiaczesław Iwanow La luna somnambula na www.mitencyklopedia.w.interia.pl
- ↑ Słowacki Juliusz, Lilla Weneda, Wrocław 1954, s. 37
Bibliografia
Inne hasła zawierające informacje o "Endymion (mitologia)":
Rodzimy Kościół Polski
...
I wiek
...
Aurora
...
Widmo
...
John William Waterhouse
...
Neoplatonizm
...
Balet
...
Karma
...
Ananke (bogini)
...
Rod (bóg)
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Endymion (mitologia)":
Renesansowy charakter fraszek Jana Kochanowskiego (plansza 7)
...
008a. Grecja (plansza 13)
...
Początki teatru (plansza 13)
...
|
|
|
|