Cheruskowie ( łac. Cherusci) - jedno z plemion germańskich , o którym wspomina Tacyt w swym dziele Germania .

Cheruskowie zamieszkiwali tereny północnych Niemiec na zachód od Półwyspu Jutlandzkiego . Za sąsiadów mieli rzymską Galię , Longobardów , Semnonów i Chattów . Na kartach historii pojawili się w 58 p.n.e. , kiedy Juliusz Cezar pokonał ich wodza Ariowista , spieszącego na pomoc Celtom w Galii . W 9 r. n.e. wódz Cherusków, Arminius , zmasakrował w Lesie Teutoburskim trzy legiony rzymskie (XVII, XVIII i XIX) oraz oddział jazdy (w sumie około 20 000 żołnierzy)^[1] dowodzone przez Warusa . W odwecie w 15 r. w głąb krainy Cherusków wyruszyły dwie armie rzymskie pod wodzą Cecyny i Germanika . Cecyna został wyparty za limes , a Germanik, który podążał od północy w dół rzek, dotarł do miejsca nazwane Idistaviso na lewym brzegu Wezery , gdzie jego armia stoczyła zwycięską bitwę z Arminiuszem. Germanik odzyskał dwa orły legionowe, które wpadły w ręce Cherusków w Lesie Teutoburskim. W 17 r. armia Cherusków starła się w Lesie Hercyńskim z Markomanami dowodzonymi przez Marboda . Bitwa zakończyła się porażką Marboda .

Zobacz też: plemiona germańskie , Arminius

Przypisy

1. ↑ Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka , 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, ss. 342, Oficyna Wydawnicza FOGRA, .