Charles Avison (ur. luty
1709
, zm. 9 lub
10 maja
1770
) - brytyjski kompozytor okresu
baroku
. Był organistą w St. John's Church i St. Nicholas' Church w
Newcastle upon Tyne
. Dziś znany jest jako twórca swoich 12 Concerti Grossi po
Scarlatti
i Essay on Musical Expression (
1752
), pierwszej muzykologicznej rozprawy krytycznej opublikowanej w języku angielskim.
Życie
Niewiele wiadomo o wczesnym okresie życia Avisona. Syn muzyków (Richard Avison i Anne Avison), został ochrzczony 16 lutego w St. John's Church. Możliwe że poznał wówczas Ralpha Jenisona, patrona sztuk, a później także członka
parlamentu
. Jako młody człowiek, pojechał do
Londynu
by studiować pod kierunkiem
Francesca Geminianiego
. Jego związki z miastem urodzenia pozostały silne i 13 października
1735
roku zaakceptowano go jako organistę w St. John's Church w Newcastle. Nieco potem, został również organistą w St. Nicholas' Church (obecnie Newcastle Cathedral). Mimo wielu ofert pracy w bardziej prestiżowych miejscach nigdy nie opuścił Newcastle.
15 stycznia
1737
roku, Avison poślubił Catherine Reynolds. Przeżyło troje z ich dzieci: Jane (1744-1773), Edward (1747-1776), i Charles (1751-1795). Edward i Charles służyli później jako organiści w St. Nicholas's Cathedral. Charles opublikował księgę
hymnów
.
W lipcu 1738 roku, Avison został szefem muzyków Newcastle Musical Society. Współpracował z Johnem Garth'em i działał aktywnie w lokalnych
teatrach
.
Avison występuje w Parleyings with Certain People of Importance in their Day
Roberta Browninga
: "Hear Avison! He tenders evidence/That music in his day as much absorbed/Heart and soul then as
Wagner
's music now."
Znaczenie
Avison wpisał się w tradycję włoskich
Concerti grossi
, które
Francesco Geminiani
przybliżył słuchaczom w
Londynie
. W swoich Concerti grossi postępował zgodnie z zasadą by wzorować się na konstrukcji
sonat
. W swoim Essay on Musical Expression skrytykował odstępstwa i eksperymenty
Händla
.
Linki zewnętrzne
