|
|
|
Batu-chan
Batu-chan - (1205 - 1255) – władca mongolski, wnuk Czyngis-chana, syn Dżocziego, założyciel Złotej Ordy. Nazywany Sajn-chanem - Dobrym chanem.
Jako swój ułus otrzymał w 1227 step uralsko-kaspijski oraz Chorezm.
Wyprawa Zachodnia
Kierował rozpoczętą w 1236 r. mongolską inwazją na Europę. Podległa mu Złota Orda podbiła Ruś Kijowską, zajmując w 1240 r. Kijów. Po zniszczeniu Rusi Kijowskiej część ordy ruszyła na Polskę, pokonując w 1241 r. wojska Henryka Pobożnego pod Legnicą. Pozostałe dwie części ordy po przekroczeniu Dunaju i Karpat uderzyły na Węgry i pokonawszy armię Beli IV w 1241 r. w bitwie pod Mohi zajęły także tereny Austrii i Dalmacji. W czasie tej wyprawy pod jego dowództwem służyli młodzi przedstawiciele wszystkich gałęzi rodu Czyngis-chana. Batu usunął z armii wypominających mu publicznie merkickie pochodzenie synów Czagataja i Ugedeja. Wśród wyrzuconych książąt, był następny wielki chan Gujuk. Zaprzyjaźnił się zaś z synem Tołuja Mongke. Szczęśliwie dla Węgrów i reszty Europy, Batu-chan wycofał swe wojska na wieść o śmierci wielkiego chana Ugedeja, ponieważ chciał być obecny przy podziale imperium.
W opozycji do Wielkiego Chana
Choć do śmierci uznawał swoją zależność od Imperium Mongolskiego, to faktycznie zorganizował niezależny chanat ze stolicą w Saraju nad Wołgą. Od śmierci Ugedeja pozostawał w opozycji najpierw do jego żony Töregene-katun - regentki w latach 1242-1246 a następnie do jej syna Wielkiego Chana Gujuka. W sporach tych zdobył poparcie władców Rusi z Aleksandrem Newskim (niechętnym Töregene i Gujukowi z racji zabójstwa jego ojca na kurułtaju w 1246 roku) na czele. Formalnie uznał władzę Gujuka jednak mimo kolejnych żądań chana nie stawił się na jego dworze by osobiście złożyć mu hołd. Ostrzeżony przez wdowę po Tołuju - Sorkaktani-beki o szykowanej przeciw niemu wyprawie sam zbiera armię złożoną z podbitych ludów i rusza na Gujuka, który jednak umiera przed starciem. W porozumieniu z Sorkaktani-beki wysuwa kandydaturę Mongkego na Wielkiego chana i przeprowadza jego wybór na kurułtaju w 1250 roku. Jednak większość rodu panującego uznaje tenkurułtaj za nielegalny jako odbywający się poza granicami Mongolii. W roku 1251 wysyła 30 tysięczną armię pod dowództwem swego brata Berke do ochrony kurułtaju zorganizowanego przez Sorkaktani-beki, na którym Mongke po raz kolejny zostaje wybrany Wielkim Chanem, a Batu otrzymuje faktyczną niezależność i tytuł Starszego Rodu Panującego.
Inne hasła zawierające informacje o "Batu-chan":
Nadciśnienie tętnicze
...
Oddychanie komórkowe
...
1972
...
1884
...
1592
...
1777
...
1977
...
1852
...
1878
...
1908
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Batu-chan":
032 Najazdy mongolskie w XIII w. (plansza 4)
...
032 Najazdy mongolskie w XIII w. (plansza 9)
...
032 Najazdy mongolskie w XIII w. (plansza 13)
...
|
|
|
|
