Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Seldżukidzi

Seldżukidzi - (albo Seldżucy, od: Seldżuk – arab.: السلاجقة, tur: Selçuk) – dynastia panująca w różnych krajach Azji Zachodniej w okresie od XI do XIV wieku.

Seldżuk, eponimiczny protoplasta Seldżukidów, był pod koniec X wieku dowódcą wojskowym (sübaši) u władcy (jabgu) Oguzów (w tym okresie zaczęli też być nazywani Turkmenami). Wszedł on z nim w konflikt, w związku z czym ok. roku 985 musiał odłączyć się od plemienia. On i jego zwolennicy, a także inni tureccy koczownicy, którzy stopniowo się do niego przyłączali, zaczęli być nazywani od imienia swojego przywódcy Seldżukami. Określenie Turcy Seldżuccy oznacza więc nie tyle grupę etniczną, co tych Turków (a w większości Turkmenów), którzy znajdowali się pod władzą rodu wywodzącego się od Seldżuka, to jest Seldżukidów. W źródłach pisanych Seldżuk pojawia się po raz pierwszy w roku 992, kiedy to wraz ze swoimi ludźmi miał wspomagać Samanidów w nieudanej obronie Buchary przed Hasan Bughra-chanem. Wtedy także Seldżucy mieli przejść na islam.

W początkach swoich dziejów oferowali oni swoje usługi różnym władcom Azji Środkowej jako wojownicy, starając się znaleźć jakieś bezpieczne tereny do koczowania, ciągle naciskani przez innych Oguzów i Karachanidów. Po zwycięstwie nad Ghaznawidami pod Dandankanem w roku 1040 udało im się jednak utworzyć własne państwo. W roku 1055 zajęli oni Bagdad, a ich najwybitniejszy przywódca, wnuk Seldżuka, Tughril Beg, otrzymał od kalifa tytuł sułtana, tym samym zakładając dynastię Wielkich Seldżuków. Państwo rządzone przez Wielkich Seldżuków nie było jednak scentralizowane, lecz stanowiło stosunkowo luźny zbiór rządzonych przez poszczególnych członków rodu Seldżuka i innych wodzów i gubernatorów krajów, w różnym stopniu uznających swoją podległość władzy centralnej. I tak od roku 1041 Kermanem rządziła dynastia wywodząca się od Kawurta, syna Czaghri Bega, brata Tughrila. Wraz z zajęciem przez Seldżuków po bitwie pod Manzikertem Anatolii bratanek Tughrila, Sulajman ibn Kutlumisz, ustanowił tam niezależną dynastię rządzącą sułtanatem Rum. Od momentu podbicia przez Wielkich Seldżuków Syrii, to jest roku 1078, rządziła w niej dynastia wywodząca się od Tutusza, brata sułtana Malikszaha, wnuka Czaghriego. Z kolei w roku 1118 w państwie Wielkich Seldżuków wyodrębniła się dynastia rządząca Irakiem, której pierwszym przedstawicielem był Mahmud II, wnuk Malikszaha.

W roku 1117 został zamordowany nieletni wnuk Tutusza, ostatni Seldżukida panujący w Syrii. Ostatnim Wielkim Seldżukiem był Ahmed Sandżar, który zmarł w roku 1157. Po jego śmierci państwo rozpadło się. Seldżucy rządzili w Kermanie do roku 1187, kiedy zostali obaleni przez najazd Oguzów, a w Iraku do roku 1194, kiedy ostatni sułtan, Tughril III, został pokonany i zabity przez Chorezmszaha. Najdłużej Seldżukidzi rządzili w Anatolii – tamtejsza dynastia wygasła dopiero w roku 1307.


Inne hasła zawierające informacje o "Seldżukidzi":

Przywódcy polityczni i religijni na świecie ...

Tbilisi ...

Etymologia nazw państw ...

Şanlıurfa ...

Timur Chromy ...

Kurbugha ...

Atabeg ...

Oblężenie Antiochii ...

Sułtanat Rum ...

Abbasydzi ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Seldżukidzi":

029a Walka o dominium mundi i inwestyturę między Cesarstwem niemieckim a Kościołem (plansza 8) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie