Louis Gabriel Ambroise de Bonald
Louis Gabriel Ambroise de Bonald (ur.
2 października
1754
w Monna, zm.
23 listopada
1840
) –
francuski
filozof i publicysta, teoretyk nauki o państwie, zwolennik monarchii teokratycznej. Jeden z głównych przedstawicieli
tradycjonalizmu
, rojalista i przeciwnik filozofii oświecenia.
Za panowania
Ludwika XVI
służył w armii. W latach (
1791
-
1797
) przebywał na emigracji w Niemczech, gdzie związał się z myślicielami rojalistycznymi. Za
Ludwika XVIII
deputowany ultramontanów. Po roku
1836
jako przeciwnik nowej dynastii utracił godność para.
Wprowadził do filozofii francuskiej kierunek teologiczny. W pracach swych wyrażał poglądy i dążenia rojalistów. Przeciwnik
Rousseau
i reakcji klerykalnej okresu restauracji, jako ideologicznej przesłanki rewolucji francuskiej. Występował przeciwko teorii umowy społecznej i teorii podziału władz. Bronił tradycjonalistycznej koncepcji porządku społecznego, której ideałem była monarchia absolutna. Opierając się na swej teologicznie zorganizowanej filozofii, starał się wykazać, że wolność jednostki, prawa polityczne i swobody demokratyczne niszczą jedność społeczeństwa i powodują jego upadek. Argumentacja Bonalda stanowiła częstokroć ideologiczne uzasadnienie legitymizmu.
Jeden z twórców wspólnie z
Józefem de Maistrem
konserwatyzmu tradycjonalistycznego
. Jednym z jego czterech synów był
Ludwik kardynał de Bonald
.