Alokacja (
ang.
allocation) w terminologii
APICS
dotyczącej
MRP
oznacza przeznaczenie, zarezerwowanie, przydzielenie określonego
zasobu
do
procesu
.
Alokacja zasobów - w planowaniu
strategicznym
, jest planem użycia dostępnych środków, w szczególności w bliskiej przyszłości po to aby osiągnąć konkretne cele w dalekiej przyszłości. Jako dobry plan ma ona dwie części:
- podstawowa decyzja alokacji
- mechanizm kontyngentów
Podstawowa decyzja alokacji jest wyborem, które podmioty uwzględnić i finansować w planie (oraz wysokość ich finansowania), a które nie - zasoby są rozlokowywane do wybranych podmiotów.
Istnieją dwa mechanizmy kontyngentu:
- Priorytetowa ocena podmiotów wykluczonych z planu, pokazując tym samym, które z nich finansować gdyby pojawiły się dodatkowe zasoby.
- Priorytetowa ocena niektórych podmiotów włączonych do planu, wskazując na to, które z nich powinny być poświęcone dla zmniejszenia zasobów zużywanych jeżeli zajdzie taka potrzeba.
Efektywna alokacja zasobów
Efektywna alokacja zasobów to podstawowy problem nauki o gospodarowaniu -
ekonomii
. Gospodarowanie dotyczy
zasobów
, które są ograniczone. Jeżeli jakiś zasób jest nieograniczony, występuje obficie i w ilościach większych niż ludzie go potrzebują, nie istnieje problem gospodarowania nim.
Na przykład do niedawna takim zasobem były
powietrze
i
woda
. Dzisiaj człowiek musi nimi gospodarować rozsądnie. Ale istnieją jeszcze na świecie zasoby (w rozumieniu ekonomicznym) które są nieograniczone - na przykład
komary
. Właśnie dlatego nikt nimi nie gospodaruje (ponieważ trudno znaleźć nabywcę na komary nikt ich nie hoduje, nie łapie i nie magazynuje, nie ulepsza (maluje na piękne kolory, pakuje w ozdobne pudełka), nie reklamuje).
Niektóre potencjalnie nieograniczone zasoby, są ograniczane prawnie lub
etycznie
. Na przykład utwory w formie elektronicznej mogą być teoretycznie zwielokrotniane w nieskończoność, jednakże na rozpowszechnianie nakładane są ograniczenia wynikające z
praw autorskich
.
Jeżeli jakiś zasób jest ograniczony, oznacza to, że jeżeli ktoś otrzyma go tyle ile potrzebuje, to ktoś inny nie otrzyma zasobu w oczekiwanej ilości. Z reguły przy danych założeniach wyjściowych, można rozsądnie ten zasób rozdzielić pomiędzy potrzebujących. Sposób takiego podziału, biorący pod uwagę optymalne w tym przypadku pożytki gospodarcze nazywamy efektywną alokacją zasobów. Niestety, znalezienie takiego idealnego podziału zasobów (dóbr) nie jest łatwe. Przyjęte
kryteria podziału
mogą naruszać interesy
społeczeństwa
, czasem nie uwzględniają szerszego
kontekstu
ani
konsekwencji
jakie mogą wywołać w przyszłości (np.
dług
wobec przyszłych pokoleń).