|
AT-4
AT-4
Marine
odpalający pocisk z granatnika M136 AT-4 – szwedzki
granatnik przeciwpancerny
skonstruowany i produkowany w zakładach Förenade fabriksverken (FFV) (obecnie część koncernu Saab Bofors Dynamics). Na początku lat 80. w Szwecji rozpoczęto prace nad nowym jednorazowym granatnikiem, następcą
Pskott m/68
. W połowie lat 80. gotowa była seria prototypowa granatników oznaczonych jako AT-4. Wśród potencjalnych nabywców znalazły się także
US Armed Forces
, które po anulowaniu programu granatnika Viper rozpoczęły poszukiwania następcy przestarzałego
M72 LAW
poza granicami USA. Poszukiwania zakończyły się testami, podczas których AT-4 konkurował z niemieckim granatnikiem
Armbrust
. Po testach dowództwo amerykańskich postanowiło przyjąć do uzbrojenia AT-4 pod oznaczeniem M136 AT-4. Przed rozpoczęciem zakupów seryjnych granatników zażądano jednak wprowadzania zmian. Zmodyfikowany, wyposażony w nowe przyrządy celownicze AT-4 został przyjęty do uzbrojenia amerykańskich sił zbrojnych pod oznaczeniem M136 AT-4. Zmodyfikowana wersja została także przyjęta do uzbrojenia armii szwedzkiej pod oznaczeniem Pansarskott m/86 (Pskott m/86). W następnych latach AT-4 trafił do uzbrojenia kilkunastu armii świata. Niewielką liczbą tych granatników otrzymaną w ramach amerykańskiego programu FMS dysponuje także
Wojsko Polskie
(polska desygnata ręczny granatnik przeciwpancerny AT-4 (rgppanc AT-4)). Dane taktyczno-techniczne- Kaliber: 84 mm
- Masa: 6,7 kg
- Masa pocisku: 1,8 kg
- Długość: 1020 mm
- Prędkość początkowa pocisku: 290 m/s
- Donośność: 300 m
- Przebijalność: 400 mm
Bibliografia- Jacek Szymański, Ryszard Woźniak. Granatniki przeciwpancerne (II). „
Nowa Technika Wojskowa
”. 1995. Nr. 12. Ss. 14-16.
ISSN
1230-1655
.
- Field Manual No. 3-23.25 (FM 23-25) Light Antiarmor Weapons. 2001.
Inne hasła zawierające informacje o "AT-4":
Hasło nie występuje w innych hasłach!
Inne lekcje zawierające informacje o "AT-4":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|
|
|
|