Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną. Wierzba krucha
Wierzba krucha | Gatunek leczniczy |
Wierzba krucha (Salix fragilis) –
gatunek
drzewa
należący do rodziny
wierzbowatych
. Występuje w
Europie
i
Azji
. W
Polsce
jest jednym z bardziej pospolitych drzew. Morfologia- Pokrój
-
Drzewo
osiągające wysokość do 20 m.
Korona
szerokorozłożysta. Często w pniu starszych drzew występują spróchniałe dziuple. Dość często spotkać można drzewa ogławiane.
-
Pień
- Konary bardzo grube,
kora
szarobrunatna, popękana.
Drewno
bardzo miękkie i łatwo próchniejące.
Gałęzie
kruche, łatwo odłamują się u nasady. Roczne gałązki są kanciaste, mają żółty lub czerwonawy kolor i są lekko połyskujące.
-
Liście
-
Lancetowate
o długości ok. 15 cm i szerokości 2–3 cm, ostro zakończone.
Przylistki
odpadają bardzo wcześnie, tak, że zwykle nie obserwuje się ich na drzewie. Brzegi liścia z gruczołami są zatokowo piłkowane. Ogonek liściowy ma 2–4 gruczoły.
-
Kwiaty
- Jest rośliną
dwupienną
.
Kwiatostany
męskie i żeńskie, zwane
kotkami
, osadzone są na krótkich (1 cm) szypułkach.
Męskie
kwiatostany o długości ok. 6 cm, mają nitki
pręcików
silnie owłosione. Kwiatostany
żeńskie
, zwisające łącznie z młodymi, orzęsionymi listkami, są o 1 cm dłuższe. Kwitnie w maju, równocześnie z rozwojem liści. Kwiaty z
miodnikami
(męskie mają 2 miodniki, żeńskie 1).
-
Owoc
-
Torebka
zawierająca bardzo drobne
nasiona
z licznymi włoskami.
Biologia i ekologiaSiedlisko: rośnie przede wszystkim w
lasach łęgowych
wzdłuż rzek, często tworząc tam wraz z
topolami
duże skupienia. Występuje również wzdłuż dróg, nad stawami. W Karpatach występuje do wysokości ok. 1000 m n.p.m. Często jest sadzona. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla klasy Salicetea purpureae[2]. Jest drzewem raczej krótkowiecznym. Kwiaty
zapylane
są przez owady, nasiona rozsiewane przez wiatr (
anemochoria
). ZmiennośćCzasami można spotkać różniące się od typowej formy, trudne do oznaczenia
mieszańce
z
w. pięciopręcikową
,
w. purpurową
, w. migdałową[3]. Zastosowanie-
Roślina lecznicza
:
-
Surowiec zielarski
: kora (Cortex Salicis) zawiera
flawonoidy
,
kwasy organiczne
oraz
glikozydy
. Najważniejszym z nich jest glikozyd fenolowy –
salicyna
. Korę zbiera się z 2–3 letnich gałęzi wczesną wiosną, gdy ruszają soki i łatwo jest ją oddzielić od drewna. Korę suszyć można zarówno w ciemnych, jak i jasnych pomieszczeniach. Do celów leczniczych wykorzystywana może być również kora
wierzby białej
,
wierzby purpurowej
,
wierzby pięciopręcikowej
i
wierzby wiciowej
[4].
- Działanie: salicyna ma działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i ściągające. Ma silne i wszechstronne działanie lecznicze. Wykorzystywana jest przy takich dolegliwościach i chorobach, jak:
ból głowy
,
przeziębienie
przebiegające z gorączką, różne
choroby reumatyczne
,
miażdżyca
. Obecnie kora wierzby jest zastępowana syntetycznie produkowanym
kwasem acetylosalicylowym
(nazwa handlowa „
Aspiryna
”, „
Polopiryna
”).
Napar
z kory wierzby nie oddziałuje tak szkodliwie na żołądek, jak aspiryna, mimo że działa równie skutecznie. W medycynie ludowej wykorzystywano korę wierzby również do leczenia
nerwobólów
i jako środka ułatwiającego zasypianie i uspokajającego[4].
-
Drewno
jest powszechnie wykorzystywane jako materiał opałowy. Ma niską wartość opałową.
- Jest często nasadzana przy drogach, na
wałach przeciwpowodziowych
oraz na brzegach rzek w celu ich umocnienia i zabezpieczenia przed osuwaniem ziemi. Dzięki silnie rozbudowanemu
systemowi korzeniowemu
i szybkiemu wzrostowi nadaje się również do
rekultywacji
terenów i
wysypisk śmieci
.
- Jako roślina pobierająca z podłoża bardzo duże ilości wody sadzona jest na terenach podmokłych i
bagnach
w celu ich osuszenia.
Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Angiosperm Phylogeny Website
(
ang.
). 2001–. [dostęp 2009-12-10].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ 4,0 4,1 Anna Mazerant-Leszkowska: Mała księga ziół. Warszawa: Inst. Wyd. Zw. Zawodowych, 1990. .
Bibliografia- W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. .
Inne hasła zawierające informacje o "Wierzba krucha":
Wierzba śląska
...
Wielki Staw (jezioro w Karkonoszach)
...
Bełdany
...
Mazurski Park Krajobrazowy
...
Bóbr europejski
...
Polska Czerwona Księga Roślin
...
Długosz królewski
...
Pobrzeże Kaszubskie
...
Bór sosnowy
...
Plejstocen
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Wierzba krucha":
Świat roślinny i zwierzęcy w Polsce (plansza 13)
...
031b. Ekosystemy i ich rozwój (plansza 13)
...
005. Przegląd i znaczenie nasiennych (plansza 15)
...
|