Kapadocja wśród prowincji Cesarstwa rzymskiego
Miasto Ortahisar - Światowe Dziedzictwa UNESCO
Kapadocja –
kraina historyczna
w
Tureckiej
Anatolii
, znana przede wszystkim z charakterystycznych form
tufowych
tworzących księżycowy krajobraz oraz z domów i kościołów wykutych w tufowych skałach. Kapadocja była aż do
średniowiecza
silnym ośrodkiem
chrześcijaństwa
oraz miejscem narodzin idei życia klasztornego.
Etymologia nazwy
Najwcześniejsze wzmianki o Kapadocji pochodza z drugiej połowy VI wieku pne, gdzie jest wymieniana jako posiadłość (
staroperski
dahyu-) dwóch wczesnych
Achemenidzkich
królów
Persji
,
Dariusza Wielkiego
i
Kserksesa
. Na tej liście teren jest nazywany w
staroperskim
Katpatuka z całą pewnością wyrazem pochodzenia obcego będącym zbitkiem dwóch słów. Dwie inne wersje językowe tej inskrypcji,
elamicka
i
akadyjska
zawieraja prostszą nazwę tej prowincji czyli katpa słowo oznaczające stronę i wodza przodków w
elamickim
czyli Tuka[1].
Herodot
pisał jakoby nazwa Kapadocjanie została przejęta od
Persów
, podczas gdy wcześniej na określenie ludów zamieszkujących te tereny używano
greckiego
słowa Leucosyri w polskim tłumaczeniu oznaczającego Syryjczyków bądź Białych Syryjczyków. Jednym z plemion kapadockich o jakich wspominał
Herodot
razem z
Józefem Flawiuszem
byli Mescheńczycy wywodzący swój rodowód od Mosocha, syna
Jafeta
[2].
Józef Flawiusz
w Antiquitates Judaicae |
A Mescheńczycy, wywodzący się od Mosocha, obecnie zwą się Kapadocejczykami, ale istnieje wyraźny ślad ich dawnego miana: jeszcze dziś jest u nich miasto Mazaka, którego nazwa ludziom wnikliwym jasno wykazuje, że tak właśnie zwał się niegdyś cały ten lud. |
Nazwa tych terenów jest też wspominana w
Biblii
w
Dziejach Apostolskich
[3] gdzie Kapadocjanie są wymieniani jako jedne z pierwszych ludów które usłyszały o
dobrej nowinie
z ust
Galilejczyków
we własnym języku w dniu
zesłania Ducha Świętego
niedługo po
zmartwychwstaniu
Jezusa
[4]. Utwór
Flawiusza
i wykopaliska[5] potwierdza jakoby na terenie Kapadocji tego okresu były wspólnoty
żydowskie
[6].
W czasach imperium Perskiego zdobywcy podzielili Kapadocję na dwie odrebne
satrapie
z czego jedna dalej zwana Kapadocją obejmowała tereny leżące centralnie wewnątrz kraju i dalej nazywana starą nazwą, czasem z przedrostkiem wielka przez starożytnych greckich geografów, podczas gdy drugą nazwano
Pontus
. Podział nastąpił przed czasami
Ksenofonta
ponieważ wędrowali już przez Pontus. Po upadku imperium perskiego obie prowincje kontynuowały samodzielną politykę, wiec w dalszym artykule tereny Pontusu zostaną pominięte.
Królestwo Kapadocji istniało jako niezależne państwo jeszcze w czasach
Strabona
z tym że nazwa obszaru została zmieniona na
Cylicję
po tym jak założono nową stolicę prowincji
Mazacę
. Tylko dwa miasta tego królestwa są wymieniane przez
Strabona
czyli Cezarea[7] i
Tyana
położona niedaleko od stóp gór
Taurus
.
Atrakcje turystyczne Kapadocji
- Üçhisar - skalne miasto
- Skalne kościoły w
Göreme
-
Kaymaklı
- podziemne miasto
- Tufowe doliny Kapadocji: Dolina Miłości i Dolina Wyobraźni
Przypisy
- ↑ Room, Adrian. (1997). Placenames of the World. London: MacFarland and Company.
- ↑
Józef Flawiusz
Antiquitates Judaicae I:6, zobacz też ten fragment we fragmencie
żydowskiej
Miszny
Ketubie
13:11.
- ↑
Dz
2:9 Partowie i Medowie, i Elamitowie, i którzy mieszkamy w Mezopotamii, w Judzkiej ziemi, i w Kapadocyi, w Poncie, i w Azyi;
- ↑
Dz
2:5 A byli w Jeruzalemie mieszkający Żydowie, mężowie nabożni, z każdego narodu tych, którzy są pod niebem.
- ↑ Między innymi odkrycie
Synagogi w Sardis
- ↑ Anglojęzyczna Wikipedia.
- ↑ Nowa nadana przez Rzymian nazwa
Mazaki
Zobacz też